een gaatje in de broek...
« een gaatje in de broek | no picture please |rosebud 18 »
Toeval bestaat niet mailt A. nadat ik hem gesproken heb over een boek: The Mystery behind the Voice, a biography of Alfred Wolfsohn
van Sheila Braggings. Alfred Wolfsohn was een zangleraar die een
bijzondere zangmethode ontwikkeld heeft en een belangrijke rol speelt in
de geschilderde biografie van Charlotte Salomon.
A. stuurt een krantenartikel.
Verschillende manieren van kijken...
Vanochtend wandelde ik naar De Heeg - een buitenwijk van Maastricht - naar een uitgever om te praten over een nieuw boek over Giordano Bruno, de man die bekend staat als de vrijdenker die wegens ketterij veroordeeld werd tot de brandstapel. Op de wandeling terug kom ik een bevriende professor tegen, hij is op weg naar zijn werk in Randwijck. De vriendschap is via via en ik ben blij dat ik mijn 'werkkleren' draag en er tenminste een beetje representatief uitzie. Vertel hem van mijn voornemen om te gaan promoveren en gelukkig vraagt hij niet naar mijn onderwerp.
Er is een namelijk een probleem met mijn onderwerp. Verschillende mensen horen verschillende onderwerpen als ik vertel over mijn plannen. Op Facebook krijg ik tips over websites die kunst en vuil als onderwerp hebben. Mijn promotor professor verteld dat mijn onderwerp de biografie van Charlotte Salomon is. Mijn andere professor haakt aan bij het onderwerp kitsch en de knuffel. Familie en vrienden hebben soms minder geduld en vragen geïrriteerd, ja maar wat is nu je onderwerp??
Terwijl we praten over Gionardo Bruno vraagt de uitgever of ik de NRC van 15 september gelezen heb. Het is modeontwerper Paul Smith die de bijlage verzorgd heeft. Ik moest aan jou denken, zegt de uitgever. Paul Smith heeft een konijnen-fetish, fascinatie voor speelgoed en een chaotische boekenkast. In de keuze waar af te spreken viel de keuze op het huis van de uitgever, weliswaar in een buitenwijk, maar wel in een opgeruimd huis. Durf mijn opdrachtgever niet in mijn half-affe huis uit te nodigen.
Het is hier erg netjes complimenteer ik hem. Dat is alleen hier beneden, zegt de uitgever en het is ook niet mijn verdienste maar die van mijn vrouw. Hij bladert door de Paul Smith NRC-bijlage, een column van Atte Jongstra (1956) over chaotische boekenkasten:
...Maar dan de boekenkast van een gezonde menselijke geest... Tsja. Hoe ziet die geest er zelf eigenlijk uit? Iedereen die eens eerlijk bij zichzelf naar binnen kijkt constateert chaos. Wankele stapels, alles schots en scheef over elkaar heen. De zaak puilt uit, alles dreigt om te vallen. Gaat men op bezoek bij iemand, kijk altijd in de boekenkast. Het is de spiegel van de ziel. Is het een totale puinhoop? Feliciteer u zelf. U hebt een gezonde vriend gevonden. Atte Jongstra
Verschillende manieren van kijken...
Mijn uitgever heeft een Paul Smith lookalike kamer waarin hij chaos mag maken en daar is hij blij mee, kan hem dus gerust bij mij thuis uitnodigen een volgende keer. Chaos als teken van een gezonde menselijke geest.
Maar nu nog mijn onderwerp...
Het is avond, wil nog even snel naar de AH. Trek mijn boots aan, muts op, t-shirt en favoriete baggy pants. Loop langs de Maas. Het is een mooie zomer-avond. De lucht is prachtig gekleurd. Er loopt iemand achter me. Het is dezelfde professor als vanochtend. Ik zie er niet uit, maar hij groet me even hartelijk als eerder op de dag, negeert mijn sloppy appearance en bemerkt de bijzondere rode kleur van de avondlucht.
Chaos of orde...heb een nieuw probleem, er zit een gaatje in mijn favoriete baggy pants...
Anna
