de lelijke paraplu

dinsdag 21 augustus 2006
In de internationale trein. De aankondigingen worden in drie talen gegeven. Als de conducteur komt doe ik net of ik Frans spreek en dan weer Engels.
Prosshjaine arret medamme ee mesjeusses. Het Frans is voor de Nederlanders goed te verstaan maar ik betwijfel of de Fransen weten waar ze moeten uitstappen. Prochaine arret Roosendeel.
Is this your umbrella, vraagt de conductrice. Iemand heeft zijn paraplu achtergelaten in het bagagerek voor grote koffers. Een paraplu met panterstof. Blauwe panterstof. Het handvat is van plastic en beschilderd alsof het geen plastic is maar hout.
Is this your umbrella, vraagt de conductrice.
Nee dank u, zeg ik beleefd. Even later komt ze terug. Ze stopt de lelijke paraplu in mijn handen.
Hier, zegt ze, dan is hij nu van jou. Ik kan hem wel meenemen naar gevonden voorwerpen maar daar wordt hij toch niet opgehaald. Ligt hij daar anderhalf jaar te wachten. Nu heb jij een mooie paraplu voor als het regent.
Als de conductrice hem zo mooi vind, wil ze hem zelf niet hebben?
Wilt u de paraplu niet liever zelf meenemen?
Neehee, als ik de paraplu meeneem dat is een andere zaak. Dat kan niet. Dan is het diefstal.
Prochaine arret ze Heek. Ik stap uit met in mijn hand een grote lelijke paraplu met plastic handvat en blauwe panter-stof voor als het regent. Eerlijk gekregen.
dinsdag 21 november 2006