30.4.08

queensday 2008 Maastricht

« man into work.... | no picture please | a fool in the eyes... »



Gefeliciteerd met koninginnedag, zegt Indy.
Ze zegt niet Queensday, ze zegt koninginnedag.
Wanneer is koninginnedag, Queensday geworden?
Je leest nergens over koninginnedag. Queensday is de nieuwe term.
Of niet nieuw, maar het valt me dit jaar pas op.
Dank je, zeg ik tegen Indy. Heb je gekeken?
Nee, zegt Indy, dat boeit me niet zo.
Maastricht is nooit zo Oranje-gezind geweest.
Het boeit me ook niet maar wil wel elk jaar zien wat ze aan hebben.
Dit jaar was de Koninklijke familie ton-sur-ton.
Trouwens ...ik denk dat de term Queensday ontstaan is om het onmogelijke woord koninginnedag te vermijden.
Het is niet uit te spreken en naar de spelling valt alleen maar te raden.
Queensday it is. So what were they wearing.
Ik denk dat Maxima het dit jaar voor het zeggen gehad heeft.
Ik denk dat zij de pakjes uitgekozen heeft.
Zacht roze voor de koningin. Hard roze voor haar zelf.
Ettelijke schakeringen roze voor de rest van de familie.
Alleen Margriet en Mabel en nog wat onbelangrijke prinsessen deden niet mee.
Margriet was in het blauw. Heilig. Mabel in het wit. Onschuldig.
De keuze voor het *roze-palet was geniaal gekozen door Maxima.
Je kan er niet naast kijken, naast zo'n kleur.
En door de koningin de wat gedemptere kleur te geven, trok Maxima meer aandacht dan de vorstin.
Zelfs haar echtgenoot, toekomstig koning kreeg een bijrol.
De arme man was ook in het roze. Roze hemd, roze das.
Zacht-roze. Dat flatteert maar weinig mannen, pastel-kleuren.
Wim-Lex moet geen roze dragen, ook niet uit aardigheid voor Maxima.
Over tien minuten barst hier het vuurwerk los.
Verder niks te melden over Koniginne-dag.
Het leeft niet zo in Maastricht...

*roze is de kleur van de planeet Venus


De tien minuten gaan voorbij, maar geen vuurwerk.
Het vuurwerk is afgelast. Eerst zijn er geen sponsors.
Dan zijn er wel sponsors maar geen vergunning op tijd.
Ik zei het al. Koniginne-dag, het leeft niet in Maastricht.


Anna

a fool in the eyes of God

« queensday.... | no picture please | hoe geen sex... »






Anna

29.4.08

hoe geen zin in sex een ziekte werd...

« a fool in the eyes.... | no picture please | Cécile Budé... »

Het medicijn Flibanserin is op de markt gezet als anti-depressie middel. Alleen werkt het niet tegen een depressie.
Je voelt je nog net zo beroerd als te voren. Tenminste...je voelt je nog steeds beroerd maar je hebt wel zin in sex. Daar kwamen de onderzoekers per ongeluk achter omdat de proefpersonen de -niet werkende- medicijnen niet terug brachten. Ze waren erg blij met het onbedoelde effect van het middel. Een afrodisiac, dat is een blockbuster, daar kan je geld mee verdienen. Maar voordat dat kan moet er eerst een probleem zijn en een ziekte. Het probleem is geen zin in sex hebben. Geen zin in sex is een afwijking. Een disorder. Een ziekte-beeld. De ziekte heet HSDD. Hypoactive Sexual Desire Disorder en daar moet je pillen voor slikken.


tekening André Joosten

Hoe geen zin in sex een ziekte werd
De erectiepil Viagra was in 1997 al volop in de maak, maar het ontbrak de farmaceutische industrie nog aan een vrouwelijke variant op het gebrek aan seksueel verlangen. Samenwerking met welwillende artsen en onderzoekers bracht uitkomst. HSDD bracht het tot een door psychiaters erkende aandoening. Hiermee was de weg gebaand voor medicijnen om deze ’seksuele disfunctie’ te genezen.

De farmaceutische industrie legt zich al jaren toe op het ontwikkelen van ziekten, die eigenlijk die naam niet verdienen. Voorbeelden zijn veroudering, stemmingswisselingen, verlegenheid, piekeren, botontkalking en de menopauze.

Het benoemen tot ziekten van gewone, dagelijkse kwaaltjes die bij het leven horen, is voor fabrikanten van medicijnen bijzonder profijtelijk. Aan de behandeling van echte ziekten valt voor hen veel minder te verdienen dan aan gezonde mensen, waarvan er immers veel meer zijn. De hechte relaties tussen artsen, wetenschappers, patiëntenorganisaties en de industrie leiden er toe dat er op overheden met succes druk wordt uitgeoefend voor de financiering van ’nieuwe’ geneesmiddelen.
Dit zegt de Australische journalist Ray Moynihan in Selling Sickness, een in 2002 gepubliceerd boek over de handel in ziekten.


Het verminderd seksueel verlangen bij vrouwen krijgt een naam: HSDD. Een nieuwe ziekte is geboren: Hypoactive Sexual Desire Disorder. De ziekte krijgt de hoogste erkenning: HSDD wordt opgenomen in het internationale handboek voor psychiaters, DSM [vrij vertaald: het Diagnostische en Statistische handboek voor Mentale stoornissen]

Een verminderd of afwezig seksueel verlangen kán wel degelijk een serieus probleem zijn. Een grote groep vrouwen zit hier echt mee, zegt de seksuologe en oud-hoogleraar Gerda van Dijk. Maar het is geen ziekte. Het is een klacht, die heel serieus genomen moet worden. Het is ook een klacht die vaak meerdere oorzaken heeft.
Een verminderd seksueel verlangen heeft vaak ook te maken hebben met kwesties als: ik wil geen seks op dit moment, of ik wil geen seks op deze manier, of ik wil geen seks met deze man.

De directeur van het Amerikaanse Kinsey Instituut voor onderzoek naar seksualiteit zei in het artsenblad BMJ: De afwezigheid van seksueel verlangen is in veel gevallen een gezonde en functionele reactie bij vrouwen die te maken hebben met stress, vermoeidheid of bedreigende situaties in hun relatie. Het bestempelen van seksuele moeilijkheden tot een stoornis, brengt het gevaar met zich mee dat artsen worden aangezet tot het voorschrijven van middelen om de seksuele functie herstellen. Terwijl er juist aandacht zou moeten zijn voor andere aspecten in het leven van deze vrouwen.

lees het volledige artikel in Trouw

tekening André Joosten
of kijk naar de uitzending van Radar over de macht van de farmaceutische industrie



Anna

28.4.08

Cécile Budé

« hoe geen sex een ziekte.... | no picture please | ze zijn er weer... »






De Pastoor predikt over gehoorzaamheid. Niet twijfelen.
Volgen volgens de gevestigde leer. Cécile Budé is gestorven.
Ze was 48 jaar oud. Meneer Pastoor noemt haar een kunstenares.
Hij noemt haar een grillige persoon. Haar begrafenis is vandaag om 18.30 uur.
Ze wil in de schemering weggaan. Dat vind ik een mooi beeld.
Meneer Pastoor vind dat maar vreemd. Ik vind meneer Pastoor vreemd.

als een geliefde van je is heen gegaan
draag haar dan op aan de hemelen en sterren
zachtjes geef je haar over

heel voorzichtig gooi je haar op richting de hemelen
en als ze terug valt dan vang je haar weer

en gooi je haar weer op richting de hemelen
maar wie weet een stukje hoger nu

en als ze terug valt vang je haar weer op
en je gooit haar ook weer op
uiteindelijk hoger en hoger
net zolang totdat ze definitief haar plek gevonden heeft in de hemelen




Anna

27.4.08

ze zijn er weer! heerlijke aardbeien-vlaaien...

« Cécile Budé.... | no picture please | zweefboeren... »






Anna

25.4.08

weblogstukje zweefboeren en voetnootfetisjisme

« ze zijn er weer... | no picture please | weblogstukje... »
Ochtend
Het is fris. Geen zon vandaag. Nog niet het is nog vroeg.
De merel-moeder die een lijster blijkt te zijn is al wakker.
Naast de glasbak ligt stenen fles. Korenwijn staat op het etiket.
De zwerver heeft de fles naast de glasbak neergelegd.

Alg-aanslag
Ren langs de Maas. De bankjes zijn groen uitgeslagen van de algen.
[Balkon schoonmaken niet vergeten]
Er liggen geen zwervers op de bankjes. Het zijn best comfortabele bankjes.
Zouden de zwervers de algen-aanslag vies vinden.
Zou ik zelf op dit bankje gaan slapen of er een stukje plastic onder leggen?
Langs het water zit een man rechtop op een bankje.
Hij heeft een plastic zak naast zich liggen op de bank.
Hij heeft iets in zijn hand. Een mobieltje?
Waarom zou een dakloze geen mobieltje kunnen hebben.

Ochtend-fris
Je ruikt dat het ochtend is. De geur van de parfums, eau de toillette, badschuim, oksel-verfrissers is nog heel sterk. Snuif de luchtjes op. Als je blind bent weet je dat het ochtend is aan de nog verse pas toegevoegde badkamer-geuren.

De honden-mannen zijn er en nog een paar sporters.
Een mevrouw in een bloemetjes-short voert twee eenden en een duif.
Als het ochtend is lopen de eenden gewoon op het pad.
Ook de konijnen lijken zich niet te storen aan je aanwezigheid.
Ze springen gewoon door het gras, op het pad en weer het gras in.
Zelfs de vogels lijken minder schrikachtig als het ochtend is.
Zou het komen omdat ochtend-mensen heel rustig zijn of omdat ze zo lekker ruiken.

Niet te lezen
Neem me voor om vandaag niet zo'n lang blog-stukje te schrijven.
Als je te lang van stof bent, leest niemand je. Zou het zelf ook niet lezen.
Zo'n lang blog.

Rauwe vis eten
In de supermarkt ontbijt kopen.
Het is tien minuten over acht.
Ben de eerste klant.
Als je de eerste klant bent wordt je verwelkomd met een goeiemorgen.
Goeiemorgen, zeg ik terug.
Ik hoop dat ze het niet erg vinden dat ik niet lekker ruik, terwijl het toch ochtend is.
Ruik naar zweet van het sporten. Koop yoghurt, fruit en rauwe vis met rijst.
Dat ik rauwe vis met rijst eet als ontbijt, zeg ik tegen niemand.

Zweefboeren
Bij de supermarkt koop ik een tijdschrift.
Het tijdschrift zegt dat het goed gaat met het milieu.
Ook een boos stukje over zweefboeren.
Zweefboeren zijn boeren die aan energetische landbouw doen.
Het zijn de boeren die in de krant hebben laten zetten dat er te weinig vitamines in de groenten zit.
Dat komt door teveel ijzer in de grond. Ijzer is niet goed in de grond.
Teveel Mars-energie terwijl de aarde toch vrouwelijk is.
De journalist is ontzettend boos op de zweefboeren.
Hij gelooft niet in energetische landbouw.
Ingestraald water doet teveel denken aan Yomanda.

Cradle to cradle
Ook een artikel over de cradle to cradle beweging.
Heb alweer een plastic tasje bij de supermarkt gekocht, terwijl ik me nog zo had voorgenomen dat niet te doen.
Kijk even hoe het met moeders de lijster is en maak een ontbijtje.


Middag
In de krant is het weblog van de dag: The Last Lecture van Randy Pausch.
Het is een traditie op Amerikaanse universiteiten. The last lecture.
Wat zou je studenten willen vertellen als het je laatste college voor je overlijden zou zijn.
De laatste lezing van Randy Pausch is echt zijn laatste want hij heeft kanker.
De lezing kwam op Youtube terecht en is daar zo vaak bekeken dat er een boek uitgegeven is.
De uitgeverij heeft de oplage totaal verkeerd ingeschat.
Na twee weken is er geen exemplaar meer te krijgen.
De oplage was zo laag omdat de uitgeverij ervan uitging dat Youtube-filmpjes kijkers geen boeken-kopers zijn.

Voetnootfetisjisme
Nieuw woord geleerd vandaag. Voetnootfetisjisme.
Als je maar 1 hit op Google krijgt met een woord, dan is dat knap.

Naast obligaat voetnootfetisjisme is er een opvallende biografie van Hagar Peeters over Valerie Solanas, de vrouw die bekend werd doordat ze Andy Warhol neerschoot. Warhol is de man die voorspelde dat roem in de toekomst nog maar een kwartier zou duren, en bij Solanas kreeg hij prompt gelijk. Zij verdween als bij toverslag van alle krantenpagina’s toen de volgende dag Robert Kennedy werd doodgeschoten. Solanas blijkt de auteur te zijn van de beroemde, in Nederland door Andreas Burnier overgenomen zin: Een man zal een rivier van snot en braaksel overzwemmen als hij weet dat hij aan de overkant een vrouw mag neuken.


Fijne rechter hersenhelft
In de krant een artikel over de neuroanatoom [wat is een neuroanatoom?] Jill Bolte Taylor.
Ze kreeg een hersenbeschadiging waarbij haar linker-hersenhelft uitviel.
Dat deel van de hersenen houdt zich bezig met verleden en toekomst.
Logica en verplichtingen. [Apollinisch?]
Haar rechter-hersenhelft die volledig in het hier en nu leeft nam het over.
Terwijl ze niet meer kon spreken nog taal begrijpen, beschrijft Tayler haar ervaring als zeer euforisch. [Dionysisch?]
Ze voelde zich één met de energie om haar heen.
Haar spanningen waren weg en ze voelde zich licht en vredig.
Een zweef-anatoom als het ware.
Ze is weer volledig hersteld, maar zegt:
Ik kan nu als ik wil in het bewustzijn van de rechter hersenhelft stappen waar ik the life power of the universe ben, een met alles wat is.
Ik geloof dat we hoe vaker we kiezen voor onze rechter hersenhelft, hoe meer vrede we de wereld brengen.

Luister naar een Holland Doc documentaire over de filosoof Gilles Deleuze.
Luister naar een Holland Doc documentaire over Martha Nussbaum.

Met hagel schieten
Zeg een opdracht af .
De reden studeren vanaf 1 september.
De opdracht is minimaal twee weken full time op locatie en dat kan niet meer.
Wat ga je studeren vraagt de opdrachtgever.
Culturele wetenschappen, zeg ik.
Dat is schieten met een schot hagel, zegt de opdrachtgever en bedoeld dat niet flauw.

Dit blog is alweer veel te lang geworden en het is nog niet eens avond.

Anna

How it feels to have a stroke Jill Bolte Taylor

24.4.08

weblogstukje

« weblogstukje zweefboeren... | no picture please | welke vogels maken een slordig nest.... »

Avond
Een brandweerauto komt sirenes aan de straat in rijden. Stap op mijn balkon om te kijken. Kijk naar rechts naar de uitgerukte brandweermannen. Kijk naar links in het gezicht van Buurman en zijn vrouw. We moeten allebei lachen om de gretige nieuwsgierigheid van het-uit-het-raam-hangen-kijken-naar-sensatie-zucht

Ochtend
Op de renroute zijn ze er weer, de hondenmannen.
De lange slungelige man met langzame hond.
Morgen!
De kleine gedrongen kok van het eetcafé met de gespierde hond Gerda.
Morgen!
Ik ren ze voorbij en groet de vroege wandelaars.
Dat de hond van de kok Gerda heet weet ik omdat de kok zegt, Kom Gerda we lopen weer eens verder.
Hij zegt dat tegen de man in de scootmobiel die hem aan de praat houdt.
De man van de scootmobiel rijdt langs me op en wil wel vertellen waar het praatje over ging.
Gerda is nl. een pup uit zijn nest geweest. En Gerda kent hem nog.
Gerda is al op leeftijd en de man verbaast zich over het honden geheugen.
Omdat ik niet meteen iets terug zeg behalve, ja..ja..op gezette tijden denkt de voormalig hondenfokker dat ik hem niet versta. Hij schakelt over in het Nederlands. Dat is toch gek hè, dat die honden dat onthouden.
Ja. ja, zeg ik hijgend en probeer de rook van zijn sjekkie niet in te ademen.

Middag
In de supermarkt laadt een oude man flessen port in zijn mandje. De flessen rinkelen tegen elkaar aan. Blijf even kijken en verbaas me over de hoeveelheid flessen die hij vandaag denkt nodig te hebben. Hij heeft een zwart rolkoffertje bij zich om de drankvoorraad te vervoeren. Hij heeft verder niks nodig van eten.

Een auto rijdt met hoge snelheid de brug over en moet dan heel hard remmen voor het fietspad. Ik vraag me af wat mijn reactie zal zijn als de auto de overstekende fietsers geschept zou hebben.

Een vrouw loopt met haar man door de stad. Ze stoppen voor een speelgoedwinkel.
Buiten de winkel staan drie loopstokken voor kinderen. Het zijn grappige mannetjes met belletjes en vrolijke kleurtjes. Ze zijn op een ronde ton gemonteerd. De ton draait rond, zodat de wieltjes van de loopstokken draaien en het lijkt alsof de mannetjes rennen. De vrouw begint tegen de rennende mannetjes te praten. Ze is er kennelijk al eerder aan voorbij gelopen want ze zegt,
Ach, zijn jullie nu nog steeds aan het rennen?
Ach jongens, zijn jullie nu nog niet moe?
Zijn jullie niet moe? Wordt je daar niet moe van?
De rennende mannetjes zeggen niks terug uiteraard.

De zon schijnt op het nest.
Moeder is even de benen gaan strekken de eitjes blijven vanzelf warm.


Loop de lange route naar de bouwmarkt [lichaamsbeweging] en kom langs de Timmerfabriek.
De restauratie is bijna klaar en het is erg mooi geworden. Een schilder staat voor het raam en poetst verfvlekjes weg. Hij zwaait en zwaai terug. Gluur door de hoofdingang naar binnen. Zie een intiem plaatje van een op de knielen zittende voorovergebogen bouwvakker met een te kleine broek. Een jongen herstelt de betonnen gevelrand. Het is stuken met cement en de jongen doet het heel kunstig.
Zie dat hij nog erg jong is en dan al zo handig.

In de bouwmarkt zijn de tuinmeubelen in de aanbieding maar ik heb geen tuinmeubelen nodig. Als ik de groene aanslag van mijn oude meubels poetst zijn die nog prima te gebruiken. In de bouwmarkt zegt de verkoopster me goeiendag en zeg hoi terug.

Werk aan drie boeken tegelijk, Maxwell, Pascal en Mendel en vraag me af waar deze mannen ook alweer beroemd om geworden zijn. Ondertussen kijk/luister ik naar Holland Doc een documentaire over een man die een bankoverval gepleegd heeft om de sex-veranderings-operatie van zijn vriend/vriendin te betalen.

Avond
Moeders is terug gekomen en zit weer op haar nest. Ze zit gezellig naar buiten te kijken en ik denk dat ze me al een beetje kent. Bij de glasbak staat een zwerver het etiket van een stenen fles jenever te lezen. Hij maakt er zachte instemmende geluidjes bij. Bij de galerie bij het hotel wordt een film opgenomen. Of ik alsjeblieft niet door het licht wil lopen zegt een meisje met een walkie-talkie. Voor de galerie staat een tafel met catering-eten. Filmen is vooral wachten. De meeste mensen van de crew zitten te wachten. Ze eten druiven en knabbelen op stukjes appel. De galerie-houdster zit op een regisseursstoel op het stoepje voor haar galerie.
Zij moet ook wachten.

Op de voorpagina van de krant staat een foto van een cola-spuit-fontijn-festijn. Veel mensen in blauwe plastic capes die allemaal tegelijk een fontein maken van een fles cola. Dat kan door er een snoepje Mentos in te stoppen. Een hype op internet die de krant haalt. Zou het toch waar zijn dat het nieuws steeds trivialer wordt.

Kijk op Holland Doc naar een documentaire over internetgebruik onder jongeren. En hoe ouders zich zorgen maken over het MSN-gedrag van hun kinderen. Werk verder aan een boek over koken. Weet nu voor eeuwig wat een 'oeuf hamine' is maar dat is kennis waar je niks aan hebt. Had een stukje willen schrijven over het Apollinische en Dionysische aspect van bloggen en waarom er behoefte bestaat aan anoniem bloggen. Dat is er niet van gekomen. Wel vond ik nog dit stukje van André Klukhuhn. Een filosofische rechtvaardiging van het plezier in drinken.

Nietzsches borreluur

Verschrikkelijke eenzaamheid van de laatste stamgast! Hij wordt van alle kanten door de muren aangestaard. Gieren zweven boven hem. En zo roept hij naar de barkeeper: Geef mij vergetelheid! Vergetelheid!
[vrij naar Friedrich Nietzsche]
Menig drinker voelt zich gehinderd en zelfs bedreigd door de vreselijke gevolgen die alcoholgebruik kan hebben. Met elke slok schijnen er immers miljoenen hersencellen tegelijk het loodje te leggen. Maar omdat desondanks het verlangen naar alcohol even moeilijk te weerstaan blijft, is er, met name in intellectuele kringen waarin het bezit van onaangetaste hersenen hoog wordt gewaardeerd, grote behoefte aan een filosofische rechtvaardiging van het plezier in het drinken. Die rechtvaardiging an gevonden worden bij Friedrich Nietzsche.

In de opvatting van Nietzsche wordt het toneel van het leven beheerst door het dramatische kooigevecht tussen twee driften, belichaamd door de halfbroers Dionysus, god van de wijn en de roes, en Apollo, god van de orde en de bezinning, zonen van Zeus. De dionysische roes betreft de extase van het chaotische, zichzelf scheppende en vernietigende leven, zo tomeloos en afgrondelijk dat het de mens niet is gegeven die zonder verschrikkelijke gevolgen te kunnen doorstaan. Wat er daarom tegenover gesteld moet worden is de koele, heldere, apollinische droom, de vorm waarin het van zichzelf vormloze dionysische wordt gegoten, of de sluier waarin het niet direct te aanschouwen dionysische zich hult, het masker waarachter het zich verbergt. In de theoretische reflectie van het apollinische wordt, kortom, de extatische roes van het dionysische geobjectiveerd of voorstelbaar en aanschouwelijk gemaakt.

Maar, zegt Nietzsche, met het verschijnen van Socrates, de eerste uitgesproken theoretische mens, heeft Apollo in de bloedige strijd te zeer de overhand gekregen. Sedertdien heeft de mens van zijn meningen, ideeën en theorieën keiharde, gevoelsbestendige voorstellingen gemaakt, waarmee het pijnlijke en angstaanjagende dionysische in een wurgende houdgreep kan worden genomen, maar heeft tegelijk daarmee het bruisende en scheppende leven volledig buitengesloten. Om in plaats van zijn theoretische, klimaatbeheerste bestaan weer een chaotischer, maar als zinvoller ervaren leven te kunnen leiden, zou de mens in het tweegevecht tussen de beide goden zonen Dionysus de helpende hand moeten reiken door de veel te rigide apollinische standpunten en meningen overboord te zetten.

Hij zegt dat je je niet door begrippen, maar door intuïties moet laten leiden
Om dat te bereiken is het nodig Apollo te verdoven en Dionysus te sterken met wijn en bier. De hele constructie van ideeën en meningen, blijken zeer goed oplosbaar in alcohol.

De abstracte ideeën en meningen die gesloopt moeten worden, hebben in de materiële wereld hun pendant in de gecompliceerde neurale netwerken die door de hersencellen worden gevormd en ook deze laatste hebben dus gelijkelijk te lijden van het dionysische ritueel. Maar na de gebruikelijke periode van geestelijk en lichamelijk herstel - ook hersencellen kunnen zich herstellen - kan het bevrijde intellect weer nieuwe en interessante ideeën en theorieën optrekken. 'En in dat oneindige universum', schrijft Italo Calvino in een van zijn Memo's voor het volgende millennium, 'openen zich steeds andere wegen om te verkennen, heel nieuwe of heel oude, stijlen en vormen die ons beeld van de wereld kunnen veranderen...'.
bron: André Klukhuhn


Anna

23.4.08

welke vogels maken een slordig nest...

« weblogstukje... | no picture please | super klasse.... »




deze jonge lijster heeft een snel nestje gebouwd in de besjestruik naast mijn voordeur...houtjes, maar ook stukjes plastic en ander afval...



Anna


eerdere vogel-posts:

grijze bolletjes
duiven broeden van het vroege voorjaar tot diep in de herfst
duiven broeden tot diep in de herfst
duiven broeden tot diep in de herfst op een slordig nest
de duif is dood
de duiven van Maastricht een verdwenen Engel en culturele hoofdstad 1
de duiven van Maastricht een verdwenen Engel en culturele hoofdstad 2
de duiven van Maastricht een verdwenen Engel en culturele hoofdstad 3

de super klasse

« vogels met een slordig nest... | no picture please | sleeveface 2...

Wat een luxe, zeggen ze. En een tafeltje.
He, hè, nou, je moet er even voor rennen, maar dan heb je ook wat.
Ze hebben moeten rennen om de trein te halen.
Wat jammer nou dat het gelukt is, denkt mijn slechte ik.

In de trein
Het is zondag. Zoek een stil plekje in de trein.
Een luxe die ik mezelf gun is reizen met de trein 1e klas.
In september ga ik studeren.
Voor het werk moet ik veel met de trein reizen.
In de trein studeren is het plan.
Kwa rust kan dat alleen in de 1e klas.
Zoek een stil plekje in de trein en concentreer me op mijn boek.
De Super Klasse van David Rothkopf.
Het onzichtbare netwerk van een wereldwijde machtselite.

Tot Rotterdam gaat het goed.
Zit in een lege coupé te genieten van mijn boek.
In Rotterdam vinden vier reizigers mijn coupé wel een goede plek om te gaan zitten.
Het zijn een man en drie vrouwen.
Ze settelen zich uitgebreid in het midden van de coupé.

Maar dan heb je ook wat
Wat een luxe, zeggen ze. En een tafeltje.
He, hè, nou, je moet er even voor rennen, maar dan heb je ook wat.
Ze hebben moeten rennen om de trein te halen.
Wat jammer nou dat het gelukt is, denkt mijn slechte ik.
Het gezelschap spreekt een Noord-Limburgs dialect dat ik uitstekend kan verstaan.
Ook omdat ze bijzonder hard praten.
Mijn slechte ik denkt dat ze niet vaak 1e klas reizen.
In de 1e klas lawaai maken kan je een klap op je kop opleveren.
Figuurlijk dan.
Ze zullen wel op zo'n goedkoop met-zijn-allen-in-het-weekend-1e klas-reizen-Blokker-treinkaartje reizen.
Bouw steeds meer slecht karma op terwijl ik probeer me niet te ergeren aan hun aanwezigheid.
Mijn leestempo gaat met 50% achteruit omdat ik noodgedwongen simultaan ook hun gesprek moet volgen.
Het zijn kapsters, en wat de man doet wordt me uit het gesprek niet duidelijk.
Het zijn kapsters die naar een kappers-beurs in Rotterdam zijn geweest.
Even overweeg ik hun redelijk surrealistische conversatie op te schrijven, maar blijf ijzeren heinig verder lezen.
Ze zeggen wel eens dat mensen op internet hun hele hebben en houden prijs geven.
In een uur tijd kom ik van deze kapster en onduidelijke vriend meer te weten dan ik had gehoeven.
Ik weet naar welke programma's ze hebben gekeken. Hollands next talent bv.
Ze lachen om de paaldanseres met een te dikke buik en hoe kan het anders slecht kapsel.
Ik weet dat ze het dieet van Sonja Bakker niet begrijpen.
Ik weet wie er in hun vriendenkring zwanger is.
Ik weet wie er in hun vriendenkring zwanger is en dat dat afgekeurd wordt.
De kinderen zitten al de tijd bij opa en oma en dan krijgen ze er nog een, zegt kapster 1 afkeurend.
Ik weet wie er in hun vriendenkring geliposuct is.
Ik weet wie er in hun vriendenkring gebotoxt is.
Ik weet dat snorretje [kappersjargon om mensen te typeren] niet op de beurs was.
Ik weet dat ze vinden dat kapsters harder moeten werken dan verkoopsters.
Ik weet dat PSV kampioen is geworden.
Truus...[ik bonk mijn hoofd op mijn tafeltje-ze heet ook nog Truus-] deelt de broodjes uit.
Ze hebben broodjes gekocht voor in de trein.
Zo hard als ze praten, zo hard knisperen ze met de papieren zakjes.
Mmmmm, zeggen ze van de broodjes en beschrijven de ingrediënten.
De een heeft mosterd, de ander mayo en kapster drie heeft boter op haar stokje.
Dat vind ze jammer van die boter, maar waarom licht ze niet toe.
Dan gaat het gesprek over afvallen, calorieën, koolhydraten, het mysterie Sonja Bakker.
Hoeveel calorieën ze wel niet gegeten hebben vandaag.
Heel veel, zegt de man
Het blijkt dat ze vandaag al een broodje frikadel hebben gegeten en een cola gedronken.
Met het broodje in de trein en de drankje komen ze zeker boven de 1000 calorieën uit.
Dat is teveel als je wil afvallen.
Ja, ja en wat interesseert mij dat, roept mijn slechte ik, terwijl ik probeer me te concentreren op mijn boek.
Dan moet er gebeld worden met de kinderen om aan te kondigen dat ze in de trein zitten.
De kinderen moeten maar wat Chinees halen is het advies.
Ze knabbelen verder op hun broodjes.
Ik kan ze niet zien maar wel ruiken.
Op een van de broodjes zit een niet definiëren vies geurend soort warm vlees.
Kapster twee belt ook met het thuisfront.
Hoe het met 'de men' is. '
De men' is dialect voor de mannen.
De mannen zijn de vriendjes van de dochters van kapster twee.
De men liggen nog in bed.
Het is vijf uur in de middag en 'de men' liggen nog in bed.
Kapster twee hangt op.
In de coupé ontwikkeld zich een discussie of het normaal is dat de men om vijf uur in de middag nog in bed liggen.
De conclusie is, dat het normaal is, want als je als moeder kritiek hebt op de vriendjes van je dochters dan... hoe was hun redenering ook alweer?
Dan, vergeven je dochter het je nooit als het daarom uitraakt.

PSV is kampioen
In Eindhoven overstappen. PSV is kampioen.
Kinderen verkleed als voetbalsupporters stappen in de trein.
Ik ren naar de voorkant van de trein in een poging het kappersgezelschap te ontlopen.
Het lukt. Een rustige coupé. Over een uurtje thuis.
He, Anna, hoor ik in mijn rug.
Mijn boekhouder en haar vriend stappen de coupé binnen
Wat een drukke trein is het met die voetbalsupporters, zegt ze.
Zijn ze kampioen dan, vraagt haar vriend.
Ja ze zijn kampioen, zeg ik.
Ze lopen door naar de 2e klas.
Ze verdienen meer dan ik maar ze reizen 2e klas.
Dat ik decadent bent weet mijn boekhouder al.
Ze controleert mijn bonnetjes.
Lees verder in het boek, de Super Klasse.
Het onzichtbare netwerk van een wereldwijde machtselite.



Anna

22.4.08

Sleeveface 2

« super-klasse... | no picture please | sleeveface...

Het was gisteravond op het journaal.
Sleevefacing.
Een rage op het internet.
Je zoekt een oude platenhoes.
Een foto die je inspireert.
Hou die voor je gezicht en laat afbeelding en achtergrond in elkaar overvloeien.
Een foto van je 'ideale zelf'.
Heb gisteren een snel blogje gemaakt.
Vandaag het vervolg.
Tis niet eenvoudig dat sleevefacing.
Daarbij heb ik geen oude platenhoezen.
Wel tijdschriften.
Magazine coverfacing...
Het wordt vast een nieuwe trend.



Sleeveface
one or more persons obscuring or augmenting any part of their body or bodies with record sleeve's causing an illusion





Een sleeveface [platenhoesgezicht] is een foto waarbij het beeld van een platenhoes doorloopt in z’n omgeving.
Op Flickr.com kan je veel Sleevefaces vinden.
Op Youtube staat een instructiefilmpje als je zelf wil gaan sleevefacen.
doe eens iets geks met je platenhoes


Anna


meer links:
wat is een sleeveface
sleeveface
wikipedia sleeveface

21.4.08

Sleeveface

« sleeveface 2... | no picture please | groenvoorziening...
Sleeveface
one or more persons obscuring or augmenting any part of their body or bodies with record sleeve's causing an illusion

Het was net op het journaal. Sleevefacing.
Een rage op het internet.

Een sleeveface [platenhoesgezicht] is een foto waarbij het beeld van een platenhoes doorloopt in z’n omgeving.
Op Flickr.com kan je veel Sleevefaces vinden.
Op Youtube staat een instructiefilmpje als je zelf wil gaan sleevefacen.
doe eens iets geks met je platenhoes




Dit is mijn eerste sleeveface.
Zou het ook een rage worden met tijdschriften?
Ga nog wat verder oefenen.

Anna


meer links:
wat is een sleeveface
sleeveface
wikipedia sleeveface

20.4.08

groenvoorziening

« sleeveface 1... | no picture please | chaos-theorie... »




Buurman staat voor het huis, hij is bezig het onkruid voor de gevel te verwijderen.
Hij heeft een spuitbus in zijn hand.
Oh, nee. We delen de gevel en mijn stoepje is overwoekerd met onkruid.
Hij zal gif gaan spuiten op mijn mini-oerwoudje.
Als ik dichterbij kom, zie ik dat hij geen gifspuit hanteert maar een brander.
Hij brandt de ongewenste plantjes weg.
Ik heb het uitgeprobeerd in de tuin, zegt hij trots.
Het gaat hartstikke goed. Maar de gasfles is leeg.
Normaal is het een steekvlam. Sschwiet, dan brandt je het zo weg.
Buurman kan niet alle onkruid wegbranden
Ik ren naar binnen en maak een foto vn mijn bos voordat het afgebrand wordt
Wat doe je, vraagt Buurman.
Ik maak een foto van mijn bos, zeg ik.
Voor wat dat dan, vraagt hij lachend.
Ik durf niet te zeggen dat het voor mijn weblog is.
Vind je het dan mooi, vraagt hij enigszins in verwarring.
Nu durf ik het niet meer weg te halen.
Nu moet ik lachen.
Laat Buurman met zijn vlammenwerper achter op stoep.
Mijn plantjes leven nog.
Even later hoor ik Schlager-muziek door de houten vloer naar boven zingen.
Buurman heeft ook goede zin.

Anna

18.4.08

chaos-theorie

« groenvoorziening... | no picture please | over bloggen 4... »


1 kranten nog te lezen
2 klapper voor bonnetjes BTW
3 was nog op te bergen
4 linker-sok, waar is de rechter
5 houten kop
6 rommeltjes
7 schilderij
8 winterjas niet meer nodig
9 koffer rode strepen voor onderscheid van andere zwarte koffers die op de bagageband er allemaal hetzelfde uitzien
10 pas op! geen open vuur
11 open keuken
12 boeken nog te lezen
13 telefoon-oplader niet vergeten mee te nemen



Anna

zie ook BTW-aangifte

17.4.08

over bloggen 4

« over bloggen 4... | no picture please | BTW-aangifte... »
Een goed gesprek onder miljoenen ogen
Volgens Elmine Wijnia is een weblog een platform voor de 'ideale gesprekssituatie'
Dat houdt in dat iedereen gelijke toegang heeft tot de communicatie.
Dat er geen machtsverschillen bestaan tussen de deelnemers.
Dat alle deelnemers zich waarachtig tegenover elkaar uiten.

Weblogs dragen bij aan een nieuw soort democratie.
De consensus wordt niet meer gestuurd door de massamedia, de broadcasters,.
Door de veel-op-veel conversaties tussen mensen komen die onderling tot een consensus.
Een emergente democratie.

Democratie bestaat niet laat staan emergente democratie
Wie denkt dat internet een democratisch medium is, moet zijn argumenten nog maar eens goed bekijken, zegt Geert-Jan Bogaerts chef internet van de Volkskrant op zijn weblog. Hij noemt het internet een speeltuin voor machtigen tegenover machtelozen. Hij zegt dat er A-, B- en C-bloggers bestaan. De A-lijst is de elite van een paar gelukkige en zeer goed bezochte weblogs. De B-bloggers zijn veel talrijker maar ook veel minder gelukkig en rijk.
Het zijn er een paar duizend, wereldwijd. De overgrote meerderheid op de C-lijst blogt voor zichzelf zonder enige hoop, en misschien ook zonder enige verwachting, op rijkdom of roem.

Het populairste jongentje van de klas
Volgens Geert-Jan Bogaerts is het heel goed mogelijk om als blogger op de A-lijst te komen. Hij zegt dat dat zelfs bedrieglijk eenvoudig is. Je moet zorgen dat je onmisbaar wordt. Je moet zorgen dat er over je gepraat wordt. Je moet zorgen dat je populair wordt.
Ai, Anna, foei toch, eerst zorgen dat je populair wordt en onmisbaar en dat ze over je kletsen.
Ja, maar, ja maar dat wil ik helemaal niet. Ik ben heel blij met mijn plekje op de C-lijst. Echt waar en ik ben ook gelukkig. Anna, concentratie, je bent aan een serieus stuk bezig. Humor schrijven is niet iedereen gegeven.
Humor schrijven is moeilijk.

Wat zijn de voorwaarden voor een een goed gesprek
Een weblog zou een platform voor de 'ideale gesprekssituatie' moeten zijn.
Dat betekent dat iedereen gelijke toegang tot de communicatie zou moeten hebben.
Dat is bij het VK-weblog niet het geval. Bezoekers met een extern weblog krijgen een avatar met een enigma door hun hoofd. Ze worden ook wel de 'anoniemen' genoemd terwijl sec gezien dit niet de juiste toepassing van deze term is, omdat ze simpelweg niet de mogelijkheid hebben om zich te identificeren anders dan zelf een weblog bij de Volkskrant te beginnen. Een simpele inlogpagina met de mogelijkheid een avatar aan te maken en te linken naar een externe website zou de openheid van het VK-blog zeker vergroten en het incrowd-gehalte verkleinen.
Aan de eerste voorwaarde voor een 'ideale gesprekssituatie' wordt door het VK-webblog niet voldaan.

Voorwaarde twee voor een ideale gespreksituatie:
Er bestaan geen machtsverschillen tussen de deelnemers.
Die bestaat er op het VK-weblog wel. Ook hierover heeft de chef redactie internet aangegeven niet aan democratie te doen. Excuus voor de kromme zin. Hoe zou dat moeten democratie op het VK-blog. De Volkskrant is een sterk merk. Bloggers fietsen mee op dat sterke merk. De Volkskrant wil de image van het sterke merk bewaken. Een blogger die het daar niet mee eens is, is als met een groot Cola-blik op je auto rondrijden en dan heel hard roepen dat je geen Cola lust. Of je Cola lust? Neee! Serieus blijven, Anna. Humor is niet iedereen gegeven.
De derde voorwaarde voor een ideale gespreksituatie is dat alle deelnemers zich waarachtig tegenover elkaar uiten.

Waarachtig zijn
Mensen zouden zich op hun weblog niet anders moeten voordoen dan ze in werkelijkheid zijn.
Kenmerk van het internet is dat het makkelijk is om je identiteit verborgen te houden of er zelfs over te liegen.
De mogelijkheid om te liegen over je identiteit is een bedreiging voor de kwaliteit van de communicatie, stelt Wijnia.

In een weblog is de waarheid van de schrijver niet altijd evident.
Je moet er wat moeite voor doen om een tekst op authenticiteit te beoordelen.
Een hulpmiddel van het weblog is de mogelijkheid om te linken.
Linken naar je persoonlijke pagina waarin je iets onthult over je achtergrond. Linken naar andere weblogs.
Linken naar vorige artikelen dragen bij aan de waarachtigheid van de auteur.

Toch bestaat er een grote behoefte aan anoniem bloggen.

Anna

bronnen:
E.R. Wijnia
afstudeerscriptie Toegepaste Communicatiewetenschap
Universiteit Twente 2004

Geert-Jan Bogaerts, chef internet van de Volkskrant

BTW-aangifte....

« over bloggen 4... | no picture please | over bloggen 3... »



1 was op de grond, nog te wassen
2 perforator/ gaatjesmaker
3 bonnetjes in te klapperen
4 boeken die niet in de boekenkast passen
5 rugzak
6 niet vergeten
7 extra lange nietmachine
8 AH tas/zak
9 kerstversiering sterren
10 bonnetjesverzamel-kist
11 rekenmachine

Anna

16.4.08

over bloggen 3

« BTW-aangifte.. | no picture please | over bloggen 2... »

Irritante bloggers...
Het zijn niet de ijverige stukjes-schrijvers die dromen van een boek uitgeven of dat zelfs al doen wel of niet in eigen beheer.
Het zijn niet de ijverige stukjes-schrijver die aanschurken tegen de conventionele macromedia en die met hun een-persoons micromedia-blog ooit erkenning hopen te krijgen.
Het zijn niet deze bloggers die de ergernis van o.a. Keen oproepen. Het zijn niet deze bloggers die ergernis opwekken. Zij zijn trouwe lezers van de krant. Zij erkennen de hiërarchie, ze hopen zelf ooit op te klimmen. Zij kijken op tegen de gate-keepers, de professionelen, de beschermers van de goede smaak, de selecteurs aan de poort.
Wel kwaliteit. Geen kwaliteit. Wel kwaliteit. Geen kwaliteit.
Het zijn niet deze bloggers die irriteren. Het zijn de bloggers die dit stadium al lang voorbij zijn of de bloggers die deze ambitie [ erkenning van de 'oude' media] niet hebben, nooit gehad hebben en ook nooit zullen krijgen.

Shocklogs
Het zijn bv. de bloggers van de shocklogs die irriteren.
De shocklog-bijdragen worden geschreven om de grenzen af te tasten van de politiek-correcte consencus-cultuur van de westerse media. Volgens een [verwijderde] bijdrage aan Wikipedia zijn shocklogs weblogs die met schokkend en agressief taalgebruik spugen op het recent nieuws, publieke figuren en instellingen. Schrijvers van shocklogs vatten hun commentaar vaak in provocerende en beledigende bewoordingen en dat leidt vaak tot nog ergere commentaren waarin bv. met verkrachting en moord wordt gedreigd. Deze shocklogs, ook wel treiterlogs genoemd plaatsen niet alleen stuitende berichten maar trekken ook een groep mensen die graag lucht wil geven aan hun frustraties. Het zijn de doorsnee buitenstaanders die het idee hebben door het establishment te worden buiten gesloten.
Met de gevoelige onderwerpen die worden aangesneden, wordt vaak ingespeeld op de sentimenten die op dat moment in de samenleving leven, zeker wat betreft moslims en andere minderheden.

De nuttelozen van de nacht
Een andere groep bloggers die irritatie opwekken zijn de bloggers die zich 'nergens' mee bezig houden. Ze houden zich nergens mee bezig, behalve met het zoeken naar waarheid. Een eigen waarheid. Een waarheid met een vraagteken. De waarheid is een doorlopend project geworden en geen absolute waarheid die goedkeuring nodig heeft van hogerhand.

Het is juist een rol voor professionele journalisten om een selectie te maken uit het enorme media-aanbod, schrijft Geert-Jan Bogaerts - chef internet van De Volksrant op zijn weblog. In een krant of nieuwprogramma op radio en televisie worden verbanden gelegd die de lezer, kijker of luisteraar niet uit zichzelf zou leggen.
Kwaliteit-keurmerk
Wie bovenstaande opmerking niet onderschrijft, roept irritatie op. Maar het is niet zozeer dat de boodschap niet onderschreven wordt. Er zijn bloggers die zich niks van de macromedia aantrekken. Die het nieuws nauwelijks meer volgen. Die niet bezig zijn met het verkrijgen van kwaliteit-keurmerk door een erkend instituut zoals de Volksrant dat is.
Ze zijn 'nergens' mee bezig. Ze maken een product waar niemand om gevraagd heeft. Een geschenk aan de mensheid dat niemand nodig heeft. Ze verhalen over persoonlijke angsten, onzekerheden en desillusies. Ze laten twijfel en onzekerheid zien over wat men zou moeten voelen, denken, geloven, leuk vinden. De emotionele impact is vele malen groter dan die van de andere media vanwege de informele sfeer van blogs.

Blogs bekijken en documenteren de afnemende macht van de gevestigde media zonder een alternatief te weten.
Ze zijn de top-down communicatie beu, maar kunnen nergens anders heen. Er is geen andere wereld mogelijk want er is geen andere wereld

Bloggen is niet de digitale kloon van de ingezonden brief. Een blogger klaagt en beargumenteert niet, maar gunt zichzelf het genoegen de media te observeren. Het becommentariëren van de gevestigde cultuur met al haar normen en producten, kan gezien worden als een publiekelijk afhaken. De ogen die eens geduldig alle verslagen en advertenties bekeken zijn in staking gegaan.
Deze bloggers zijn 'nergens goed voor' Ze sturen hun boodschappen de ruimte in en trekken zich niks aan van de beschuldiging dat ze alleen maar ruis produceren.

Je eigen leven verslaan
Deze huis-tuin-en keuken bloggers volgen het nieuws niet meer, of beschouwen het van een afstand. Ze maken liever hun eigen nieuws, waarbij het triviale net zo belangrijk, zo niet belangrijker is dan de wereldproblemen. De kat van de buren of de val van Saddam Hussein. Het maakt niet uit. Ze geven hun eigen waarde aan nieuws. Ze wijzen het werk van de gate-keepers niet af omdat ze hun nieuws niet op die manier behandelen. Ze hebben er geen behoefte aan om A-bloggers te worden. Ze streven niet naar macht. Ze schrijven, fotograferen en kletsen rond de dorps-pomp omdat het plezier geeft.

Abu Ghraib
De foto's uit de Abu Ghraib gevangenis zijn niet gemaakt uit verontwaardiging voor de martelingen van het Amerikaanse leger. Ze zijn gemaakt door de soldaten omdat het martelen onderdeel van hun leven is. En van je leven maak je foto's en die foto's zet je op het internet. De foto's van de stadion-brand in Groningen zijn niet gemaakt om het nieuws te verslaan. Ze zijn gemaakt omdat supporters in brand stonden en daar op dat moment van getuigen. De foto's en filmpjes die van de brand gemaakt zijn door de supporters zijn veel heftiger [emotioneler, subjectiever] dan het verslag van de televisie-camera's op veilige afstand. Bij de een proef je de rook in de longen en ruik je het gevaar. Bij de ander zie je een uitgezoomde koele objectieve meta-blik.
Wat is beter? Geen idee. Ik ben een blogger en geen columnist.

Anna

geciteerde tekst bewerkt naar:
Geert Lovink
Zero Comments: Blogging and Critical Internet Culture

14.4.08

over bloggen 2

« over bloggen 2... | no picture please | over bloggen 1... »

Definitie van een blog
Een blog is een regelmatig verschijnende, chronologische publicatie van je overpeinzingen en weblinks. Een ratjetoe van wat je beleeft en wat er op het web en in de wereld daarbuiten gebeurt. Een blog is; de gedachten van de schrijver in gemiddeld zo'n 250 woorden.

Een blogger is geen burger-journalist
Blogs omschrijven als burger-journalistiek zou betekenen dat bloggers zichzelf zien als amateurs of gemankeerde journalisten. En dat is niet het geval. Een nieuwsbericht bloggen betekent niet dat de blogger in alle rust, het discours en de context analyseert, of zelfs maar de feiten natrekt. Bloggen betekent niet meer dan door een link snel even op nieuwe feiten wijzen, met een korte uitleg waarom de blogger dit of dat weetje interessant of opvallend vind.

Bloggers brengen zelden nieuwe feiten aan
Blog-bijdragen zijn meestal 'haastig' opgeschreven overpeinzingen rond een link of gebeurtenis.
In de meeste gevallen beschikken bloggers niet over de tijd, vaardigheid en financiële middelen voor degelijk onderzoek. Onderzoeksjournalisten werken maanden of nog langer om een verhaal boven water te krijgen.
Bloggers brengen zelden nieuwe feiten aan.

Oude media verliezen lezers
Mensen zijn uitgekeken op de bestaande formats van kranten, radio en televisie.
Ze houden het nieuws niet meer bij. Bloggen verandert de bestaande formats voor informatie.
De gevestigde media beginnen dit ook in te zien en zullen op zoek moeten naar nieuwe formats om lezers aan te trekken. Sinds de mogelijkheid van interactieve media, verwachten veel lezers dat media ook werkelijk interactief zijn. Ze willen dat de media hun berichten integreren en zolang ze dat niet doen, doen de blogs dat in hun plaats.

Een blogger is een verhalenverteller
Blogs zijn geen anonieme nieuws-sites. Ze zijn hoogst persoonlijk. Subjectief.
Bloggen is een manier om weer een individu te worden. Je vertelt iets over jezelf als uniek wezen. Een blog is je stem. Het is eerder een digitale uitbreiding van een vertel-traditie dan een nieuwe vorm van schrijven. Door bloggen is het nieuws geen toespraak meer, maar een gesprek geworden. Blogs hebben veel weg van geruchten en roddels. Het lijken gesprekken in cafés en kroegen op pleinen, in de wandelgangen, aan de dorps-pomp.

Je huidige 'registreerbaarheid' is al zo groot, dat bloggers zich er niet meer druk over maken dat de berichten over het dagelijks leven voor iedereen openbaar zijn.

samenvatting en bewerking van een tekst van Geert Lovink
uit: de opkomst van de informele media


Anna

Bloggers brengen zelden nieuwe feiten aan.
Hier wil ik graag in een volgend blog verder op in gaan.
Dat bloggers geen kranten lezen wil ik ook nog toelichten.
De voorwaarden voor een ideale blog-omgeving, daar valt nog iets over te zeggen.
En ook over de vraag;
Waarom is er een behoefte aan anoniem bloggen.

13.4.08

over bloggen 1

« over bloggen 2... | no picture please | briefje... »

Bloggers zijn geen journalisten.
Zelfs wie op een journalistieke manier blogt, doet dat in eerste instantie voor zichzelf.

Bloggen heeft meer te maken met het vormgeven en het performen van het eigen zelf, dan met journalistiek of het maken van een publicatie in de klassieke zin.
Je kan het zien als een persoonlijke on-line informatieverwerking.
Er zijn wel blogs waar verhitte en/of inhoudelijke discussies worden gevoerd, maar die zijn in de minderheid.

De meeste bloggers leveren geen kritiek. Kritiek leveren betekend dat je argumenten moet hebben en dat kost tijd.
Zolang je geen kritiek wil leveren kan je ongestraft je eigen blik volgen, mag je belangrijke zaken missen en aan niemendalletjes aandacht geven. Vandaar de 'lichtheid' van veel blogs. Dat is ook een kwaliteit. Wie en public argumentloos kritiek levert staat al gauw in het wilde weg te schreeuwen. Vandaar dat bloggers die liever niet doorgaan voor schreeuwlelijk of zelf-ophemelaar, slim omgaan met het voor zichzelf laten spreken van het gekozen materiaal. Het is aan de lezers om conclusies te trekken.

Een blog is altijd onder constructie. Wat geschreven wordt is voorlopig.
Al die voorlopigheid wordt bewaard in het archief.
Er sprake van een visie waaraan doorlopend wordt gebouwd.
Die wordt onderzocht en ondervraagd, maar die zelden expliciet wordt vastgelegd.
Om dat als bezoeker ' na te voelen' moet je een blog over langere tijd volgen.
Op den duur kan de lichtheid van een blog dan toch een stuk zwaarder wegen.

samenvatting van een tekst van Arie Altena
uit: de opkomst van de informele media


Anna mijmert over bloggen

12.4.08

briefje op etalageruit

« over bloggen... | no picture please | speed-daten... »




NA twaalf en een half jaar mijn zaak te hebben gehad,
wordt ik nu al meer dan vijftien maanden afgeperst,
vernederd, bestolen door een of ander media-gebeuren
personeel die hieraan meewerkte, een onopgeloste brand, lichamelijk misbruik enz.
Ik heb er genoeg van, weet dat ik dit NIET verdien.
Afschuwelijk dat dit kan.
Bedankt voor mijn klanten.

Over zes weken zal ik het nog es proberen...



Anna leest briefje op etalageruit

7.4.08

speed-daten

« briefje op etalageruit... | no picture please | we hebben de kunst... »

wie ben jij?
heb je je kleren al gecustomized?
is je ringtone up to date?
ben je Google-proof?
wat zegt Google dan als ik je naam intyp?
hoeveel hits heb je per dag?
wat is je page-ranking?
ben je authentiek?
en waar bestaat die eigenheid dan uit?
heb je een godsbesef?
en geloof je in het bestaan van Engelen?
draag je een pasje?
en zo ja
mag ik je pasje even zien?
met welke meta-tags ben je te beschrijven?
hoe vaak wordt er naar je ge-hyperlinkt?
kom je in een top honderd voor?
heb je al eens een prijs gewonnen?
wanneer ben je voor het laatst gedecoreerd?
hoeveel interviews heb je gegeven?
was dat voor de radio, televisie of lokaal?
is er een dossier over je aangemaakt?
in welke archieven kom je voor?
heb je een stalker?
wat staat er op je visitekaartje?
heb je een beroep?
staan er publicaties op jou naam?
heb je iemand van de verdrinkingsdood gered?
doe je vrijwilligerswerk bij demente bejaarden?
ben je buddy?
geef je geld aan goede doelen?
hangt er een verjaardagskalender op je wc?
gebruik je potpourri?
ben je al eens geïndexeerd?
hoe wordt je taxonomisch ingedeeld?
onder welke rubriek val je?
hoe zou je jezelf willen omschrijven?
wat zijn je hobby's?
heb je al eens een quiz gewonnen?
gebungeejumpt?
aan een reality programma meegedaan?
gefigureerd in een soap?
een talkshow ge-side-kickt?
hoeveel boeken heb je geschreven?
wat is je oplossing van het terrorisme-vraagstuk?
is er een standbeeld van je gemaakt?
en zo ja waar staat het?
heb je het Higgs-deeltje al gevonden?
en zo nee waarom niet?
wat is je notering op de Forbes-lijst?
is er een straatnaam naar je vernoemd?
hoeveel Olympische medailles heb je gehaald?
en in welke disciplines?
wordt je binnenkort zalig verklaard?
hoeveel jaren heb je onschuldig in de gevangenis gezeten?
ben je al eens premier van een land geweest?
ben je paranormaal begaafd?
kan je skaten?
mountainbiken?
een vliegtuig besturen?
heb je geprocureerd?
en zo ja hoe vaak?
kan ik je in de bibliotheek opzoeken?
ben je wel eens gevraagd een product aan te prijzen?
wie ben jij?
kan je jezelf in drie zinnen omschrijven?
heb je een dodelijke ziekte overleeft?
ben je na een burn-out weer aan het werk gegaan?
spreek je meer dan drie talen?
kan je met de doven gebaren?
onder welke doelgroep val je?
bel je bij de Vodafone of de KPN?
mag ik je telefonisch interviewen?
na tienen bellen?
kan je deze enquete voor me invullen?
hoe is je pensioen geregeld
en wanneer ga je vervroegd uittreden?
is je zaad actief of eerder lui?
is een Vinex-woning bespreekbaar
of eerder no-go?
spaar je airmiles?
zegeltjes? een klantenkaart?
heb je een klantenkaart?
sta je op de gastenlijst?
heb je backstage clearance?
val je onder een voorkeursregeling?
krijg je korting?
ben je uitgenodigd?
mag ik je pasje zien?

wat is het doel van je leven?
wie ben jij?
ben je nog van plan jezelf op te blazen?
wat zit er in je rugzakje?

draag je wel eens konijnen-pantoffels
en wil je daarmee ophouden?
ben je vandaag al gemanipuleerd
of had je het niet in de gaten?

ik zou wel eens willen weten
wat je vandaag gedaan hebt
en wat je hebt gegeten...

Anna


ben ik iemand?
wie is de ander?
de uitslag
wat is de uitslag?
staat niet op de kaart
het pasje laten zien
je i.d.
iris scannen
vinger identificeren
wat is het wasvoorschrift?
wie is de ander
waarom groene ogen?
blauw is de trend

actie is reactie
zonder input geen output
iemand schiet
wat doet de ander?

hemelse gelukzaligheid
een klankschaal
oh Isis oh Osiris

de tweede wet van de thermodynamica
het streven naar vrijheid
de grootst mogelijke vrijheid
chaos schreeuwen de anderen
leiders moeten er zijn
en discipline

mag ik meedoen?
niet als je zo lelijk bent

mannen lopen voorop
de meisjes erachteraan
mannen kijken achterom
waar blijven de meisjes?
het ene meisje draagt hakjes
het ander niet
gympen dragen
nog zo gezegd
wandelen in het bos
nog zo gezegd
het ene meisje draagt hakjes
op hakjes loopt ze
in hakjestempo

sproken bijvoorbeeld
zegt de vrouw op de hakjes
waarom komt er zoveel geweld in voor
in sprookjes
dat is de schaduw
zegt het meisje op de gympen
je eigen schaduw
geweld daar kan ik niet tegen
zegt de vrouw met de hakjes
en duwt het meisje de struiken in
het bospad is te smal voor allebei

6.4.08

we hebben de kunst om niet aan de waarheid te sterven...

« speed-daten... | no picture please | een tegenstribbelend varken... »

hybris
versiering koude schotels
mir wurst
congac glazen
naakt jongste meisje 10 jaar oud foto

winkelen
schuim bij ontlasting
an der Nase eines Mannes
sex in de dierentuin

slecht teken vliegen in huis
no poep
zwart wcpapier
je m'en foux

hoog gelaarsde vrouwen
transvet buik
duif broeden
earosols

luier kopen
poep van een marter
hoe heten die zilvere beestjes die je op de wc vind
hoe laat rijdt een bus van waalwijk naar den Bosch

goedkope efteling kaartjes
Casanova complex
zijn wij wel narcistisch genoeg?
kousen uniform verhalen

inrit vrijlaten
mesjomme
haagse harry
ROUTEMOBILE

scatologie
beest spouwmuur
mooosch
man and women are equal


dansmariekes naakt
populair wetenschappelijk verhandeling menselijke brein
balkon schoonmaken
becel transvet

frikandel ghana
uit die duster

Een gedicht
Dit is een gedicht. Is dit een gedicht of niet.
Het zijn de zoekwoorden waarmee bezoekers op mijn weblog terecht zijn gekomen.
Als u op de links klinkt, kunt u zien of de vraagsteller gevonden heeft wat hij zocht.
Hoe heten de zilveren visjes die je op de wc. vind?
Dat weet ik niet. Weet wel hoe steenmarter-poep eruit ziet.
Dat duiven tot laat in de herfst broeden en hoe je een koude schotel versiert.
Wereldschokkende, maatschappij relevante vragen?
Dacht het niet. Maar het kleine en alledaagse is waar ik graag over schrijf.
En het spijt me voor die ene bezoeker dat ik nooit over zilvervisjes geschreven heb.

Museumweekend
De waarheid van de kunst is het motto van het museumweekend in het Bonnefantenmuseum Maastricht.
Als een weblog-tekst een poging tot 'kunst' is, hoe verhoudt die zich dan tot de waarheid.

Een goed gesprek onder miljoenen ogen
Volgens E.R. Wijnia is een weblog een platform voor de 'ideale gesprekssituatie'
Dat houdt in dat iedereen gelijke toegang heeft tot de communicatie.
Dat er geen machtsverschillen bestaan tussen de deelnemers.
Dat alle deelnemers zich waarachtig tegenover elkaar uiten.

Weblogs dragen bij aan een nieuw soort democratie.
De consensus wordt niet meer gestuurd door de massamedia, de broadcasters,.
Door de veel-op-veel conversaties tussen mensen komen die onderling tot een consensus.
Een emergente democratie.

De 'ideale gesprekssituatie' kenmerkt zich door de waarachtigheid van de deelnemers.
Mensen mogen zich op hun weblog niet anders voordoen dan ze in werkelijkheid zijn.
Kenmerk van het internet is dat het makkelijk is om je identiteit verborgen te houden of er zelfs over te liegen.
De mogelijkheid om te liegen over je identiteit is een bedreiging voor de kwaliteit van de communicatie.

In een weblog is de waarheid van de schrijver niet altijd evident.
Je moet er wat moeite voor doen om een tekst op authenticiteit te beoordelen.
Een hulpmiddel van het weblog is de mogelijkheid om te linken.
Linken naar je persoonlijke pagina waarin je iets onthult over je achtergrond. Linken naar andere weblogs.
Linken naar vorige artikelen dragen bij aan de waarachtigheid van de auteur.

Hoeveel waarheid kan de mens verdragen
Hoeveel waarheid heeft de mens nodig, vraagt Rüdiger Safranski zich af.
Hoeveel waarheid kan de mens verdragen, vraag ik me af.
We hebben de kunst om niet aan de waarheid te sterven, zegt Nietzsche.

De waarheid van de kunst is het motto van het museumweekend in het Bonnefantenmuseum Maastricht.
Sander Blom maakt films die eruit zien als documentaires maar die veel fictie bevatten.
In het schemergebied tussen werkelijkheid en fictie zet hij je voortdurend op het verkeerde been.
'De waarheid zit in het oog van de kijker', zegt hij.

De verhouding tussen de kunst en de filosofie is een moeizame.
De waarheidszoeker tegenover de bedrieger.
Plato vond kunstenaars bedriegers die het met de waarheid niet zo nauw namen.
Descartes zegt, de schone kunsten bezitten geen enkele waarheid.
Pascal; kunst houdt je af van de waarheid.
Heidegger geeft de kunst een beter rapportcijfer in de waarheidsvinding.
Hij zegt, waarheid is het onverborgen zijn van de dingen.
De kunstenaar maakt het verborgene zichtbaar.
In de kunst worden kleuren weer kleur.
In de kunst worden vormen weer vorm.
In de kunst kan je gewaar worden van het zijn van de dingen.

Wat is waar en wat is niet waar. Wat is werkelijkheid.
Nietzsche zegt dat we de waarheid niet aankunnen.
De wereld is ongeordend. Ongestructureerd. Onbeschrijfbaar en chaotisch.
De wereld heeft geen waarde en er bestaat geen God.
Dat besef is ondraaglijk en onleefbaar.
Alleen de kunstenaar die dit beseft en toch de lelijkheid van de wereld liefheeft kan troost bieden.

En of dit waarheid of fictie is moet u zelf maar bepalen.


Anna


bronnen:
E.R. Wijnia
afstudeerscriptie Toegepaste Communicatiewetenschap
Universiteit Twente 2004

Rüdiger Safranski
Hoeveel waarheid heeft de mens nodig?

Sander Blom
documentairemaker/filmer

Jeroen Linssen
Radbout Universiteit Nijmegen

Patricia de Martelaere
hoogleraar Brussel en Leuven

4.4.08

een tegenstribbelend varken

« kunst om niet aan waarheid te sterven.... | no picture please | Zomertijd 2... »
Doofus
We hadden er tot zondagmiddag twee. Twee katten. Dat is eigenlijk erg dat de meeste mensen hem nog eens niet kende. Onze Doofus was zo mensenschuw dat enkel mensen die langer dan een uur of twee bij ons waren en niet al te veel lawaai maakten, hem te zien kregen.
Zondag-namiddag stierf hij in mijn armen nadat zaterdagnamiddag was vastgesteld dat zijn nieren gestopt waren met werken. Hij was al tamelijk oud en ook al ziekjes sinds verleden zomer. Maar toch, ik vind het evengoed heel erg en hij wordt gemist, zeker omdat hij de laatste maanden me altijd kwam wakker maken met kopstootjes, waarschijnlijk zag hij het einde naderen en wou hij elke minuut aandacht die hij kon krijgen uit ons halen.

Het is wat, het ouder worden. Een mens wordt ook al zo snel afgeschreven.

Dit bericht mailde Karin uit New York. Haar kat is overleden. Veertien jaar oud was ze en wat ziekjes. In haar armen gestorven. Hoe moeilijk is het om goed oud te worden en wanneer maak je er een einde aan. Doofus heeft geluk gehad, geen spuitje. In haar armen gestorven.

de sensorische homunculus
Werk aan een boek over het menselijk lichaam. De auteur beschrijft de lichaamsprocessen, de bloedsomloop, de sinusknoop, de arteriële bloeddruk, gasuitwisseling in de longen en weefsels, het vegetatieve zenuwstelsel, de functie van het nefron, regulering van de zuurgraad in lichaamsvloeistoffen ...
Omdat mijn taak is afbeeldingen bij zijn teksten te zoeken kom ik meer over de werking van het lichaam -en de onvermijdelijke aftakeling- te weten dan mij lief is. Zo blijkt er een mannetje in je hersenen te zitten. De sensorische homunculus. De grootte van de lichaamsdelen van dit vreemd gevormde hersenmannetje komt overeen met de grootte van het stuk hersenschors dat betrokken is bij het waarnemen van tast uit dit lichaamsdeel. Dat zijn dingen die ik niet hoef te weten. Het is een onsmakelijk mannetje met veel te grote handen, dikke lippen om over zijn geslacht maar te zwijgen.
De lichaamsfuncties kunnen heel goed zonder mijn bewustzijn van hun werking.

De ademhaling is de enige levensfunctie die tegelijkertijd heel autonoom is ten opzichte van het bewustzijn [net als de spijsvertering of de hartslag gaat ook de ademhaling door als je er niet aan denkt] en gemakkelijk onder controle van onze wil te brengen. Het ademhalingscentrum in de hersenen is gevoelig voor neuropeptiden die worden uitgewisseld met het emotionele brein.
bron: Dr.David Servan-Schreiber antikanker een levensstijl

Goed ademhalen dus en het komt met de hartslag en alle andere functies van het lichaam ook goed.
Meer hoef je niet te weten.


Gehoorapparaten, rollators, luiers, brillen, gerimpelde huid. De auteur vraagt om afbeeldingen die ouderdom uitdrukken en ik zoek ze voor hem op. Goed oud worden, hoe doe je dat en wanneer is oud zijn ondraaglijk.

een tegenstribbelend varken
Zonder de rede is leven zinloos, zegt Etienne Vermeersch naar aanleiding van de euthanasie van Hugo Claus. Hij wil dat er een eind aan zijn leven gemaakt wordt als hij dement wordt. Zijn vriend zal hem daarbij helpen, ook als hij het als demente man tegen die tijd niet meer wil.
Als je een dier dat lijdt euthanaseerd, doe je dat ook als het dier zich verzet.

Voor mij is het wezenlijk dat ik mezelf ben. Zonder de rede heeft het voor mij geen zin. Het geluk van het varken, dat goed gevoed wordt, hoeft van mij niet.
NRC 30 maart 2008

sturen met een rollator
Kom een oude mevrouw tegen. Ze staat stil bovenop een kleine helling.
Ze houdt zich vast aan een rollator. Met haar ogen vraagt ze hulp.
Ze kan niet goed praten.
Hersenbloeding?
Wilt u dat ik u help oversteken, vraag ik.
Dat wil ze niet. Ze begint te lopen richting kruispunt.
Ik neem haar onder de arm. Het pad vlak voor het kruispunt loopt naar beneden.
Is dat de reden dat de dame hulp verlangt? Dat is het ook niet.
Zegt u maar wat ik moet doen, zeg ik. Dat zeg ik tegen de mevrouw die niet kan praten.
Sturen, versta ik. Sturen.
Ze wil hulp bij het sturen..
Rechtdoor lukt wel, maar ze wil de bocht om.
De bocht om, we gaan de bocht om, zeg ik.
De mevrouw maakt een geluid dat lijkt op een lach.
We sturen de rollator veilig de kleine helling af,
de bocht om naar rechts en moeten er allebei om lachen.

goed oud worden
Hoe wordt je goed oud.
Ga je op het heuveltje staan wachten totdat een wildvreemde je naar beneden helpt.
Kan je er samen om lachen?

Zal je in iemands armen sterven of je als een tegenstribbelend varken laten euthanaseren...


Anna



De sensorische homunculus

Older Posts Newer Posts

Label Cloud

Search

© no picture please