11.1.08

different but equal

« kringloopwinkelwijsheidl | no picture please | straatmuzikanten »

Het zijn gewoon ionen, hoor ik achter me.
Op chemisch niveau...er is een neuro-biologische verklaring.
Ik draai me om. Twee oudere mannen in de aula van de universiteit in afwachting van de lezing over emergentie, het DNA, genetische netwerken en waarom het geheel meer is dan de som der delen.
De mannen zeggen dat intelligentie te verklaren is op chemisch niveau. Het zijn de stofjes in de hersenen, de eiwitten die het werk doen. Vroeger zeiden ze dat je maar tien procent van je hersenen gebruikt. Dat is kul. Je gebruikt 100% van je hersenen. Dat is omdat ze het vroeger niet konden meten, zegt de man.
De intelligentie curve van mannen is groter dan die van vrouwen, zegt de andere man. Dat mag je niet zeggen maar het is wel zo. Een rector uit Cambridge die is er om ontslagen.
Ik ben natuurlijk geen expert. Maar het is wel zo.
Ik kijk nog eens achterom.
Ze zijn verdiept in het universiteitskrantje. Limbo's, hoor ik ze zeggen.
Ik ben blij dat ik geen Limbo ben, zegt de een.
Ik ook, zegt de ander.
En dan begint de lezing.
Na de koffie pauze besluiten de mannen die blij zijn dat ze geen Limbo's zijn om ergens anders te gaan zitten.
We gaan ergens anders zitten, hoor ik ze zeggen. Ergens anders is op de rij voor me. Het zijn grote manen die nu mijn zicht belemmeren.
Ik kijk ze van achteren doordringend aan.
Ze begrijpen de hint en schuiven een paar plekken op.
Wat schrijf je allemaal op, vraagt een van hen.
Dat jullie blij zijn dat jullie geen Limbo's zijn, maar dat zeg ik niet hardop.
Wat schrijf je allemaal op, vraagt hij. De lezing of je eigen gedachten?
Allebei, zeg ik.
Na de lezing [die niet over gender-verschillen ging] ben ik toch nieuwsgierig geraakt naar de intelligentie curve waar de mannen het over hadden.
Het was Charles Goodhart die ze citeerden:
De psychische verschillen tussen de seksen liggen de laatste jaren zo gevoelig vanwege de angst voor oversimplificatie, waarbij de ene sekse wordt bestempeld als intelligenter dan de andere. Daarvan is duidelijk geen sprake, maar er is één intrigerend verschil naar voren gekomen dat wel van doen heeft met algemene intelligentie en niet met gespecialiseerde intelligentie: de frequentie van genialiteit bij individuen.

In het verleden waren mensen die werden gezien als genieën bijna altijd mannelijk. Dit is niet alleen veroorzaakt door de mannelijke dominantie. Om te slagen op het allerhoogste niveau, moet je geobsedeerd zijn tot op de rand van het waanzinnige, en moet je in staat zijn om alle afleiding van vrienden en familie, te negeren. Genieën leiden een chaotisch, problematisch leven, waarbij hun enorme talent leidt tot allerlei sociale en psychische problemen, met vaak dramatische gevolgen. De mannelijke leefwijze is gunstiger voor dit in wezen egoïstische gedrag dan de vrouwelijke. Bovendien trekt het genie zich niks aan van het gezonde verstand en het vermogen om zich bezig te houden met meerdere dingen tegelijk, wat sterk vrouwelijke kwaliteiten zijn. Het genie moet op irrationele wijze gericht zijn op één ding, en dat past beter bij de mannelijke aard.

Er wordt wel gesuggereerd dat, als je de verschillende intelligentieniveaus van grote groepen volwassenen bekijkt, er een typisch mannelijk en een typisch vrouwelijk patroon bestaat. Net als bij de speciale capaciteiten kun je niet spreken van een 'superieure' en een inferieure sekse. In plaats daarvan is de frequentie verschillend. De mannelijke intelligentiecurve is breder en lager dan die van de vrouw. Dat betekent dat er niet alleen meer mannelijke genieën zijn, maar ook dat er, aan de andere kant van de schaal, meer mannelijke stomkoppen zijn. De vrouwelijke schaal is smaller en hoger. Met andere woorden, als je intelligentie verdeelt in drie niveaus - geniaal, intelligent en dom - dan zul je meer mannen aantreffen aan de extreme uiteinden [het geniale en het domme niveau] en meer vrouwen in het midden [het intelligente niveau].

Het is moeilijk om deze redenatie wetenschappelijk te onderbouwen, want er zijn veel subjectieve elementen bij betrokken. Een don uit Cambridge, Charles Goodhart, heeft de examenresultaten bestudeerd van grote groepen mannelijke en vrouwelijke studenten. Wat ontdekte hij? Mannen zijn oververtegenwoordigd bij de hoogste cijfers - en bij de laagste. De vrouwen zitten samengepakt in het midden. Ze krijgen bijna allemaal een voldoende tot een ruime voldoende - er zijn minder uitblinkers en minder stomkoppen.'

Er werd hevig geprotesteerd tegen zijn bevindingen, maar hij wees erop dat het in genetische zin logisch is: vrouwen hebben twee X-chromosomen, terwijl mannen één X- en één Y-chromosoom hebben, waardoor er bij mannen meer variatie bestaat. Hij opperde dat dat verschil bij andere kwaliteiten ook bestond. Zo zouden er grotere onderlinge verschillen moeten bestaan in lichaamslengte bij mannen - wat inderdaad het geval is. 'Er bestaan heel lange mannen en heel kleine mannen; bij vrouwen is er meer overeenkomst.

Een grotere psychische variatie bij mannen is in evolutionaire zin logisch. Vrouwen zijn veel te belangrijk voor de voortplanting om veel risico's mee te nemen. Daarom blijven zij veiligheidshalve gewoon 'intelligent', waardoor de veiligheid van hun kinderen ook wordt vergroot. Mannen zijn beter vervangbaar wat betreft de voortplanting, dus is het in genetische zin nuttig om met hen te 'experimenteren', zodat er een grote spreiding van psychische types blijft bestaan. Daardoor zal er regelmatig sprake zijn van excentrieke of buitengewone mannelijke hersens, die de creatieve druk instandhouden en zorgen voor een belangrijke vernieuwing waardoor de menselijke soort
weer een stap verder komt in haar ontwikkeling. Als er af en toe een 'experiment' mislukt en het genie gek wordt, is er wat betreft de algemene voortplanting weinig verloren.

De verdeling van psychische arbeid, als die op een biologisch niveau werkelijk bestaat, zou een efficiënte manier zijn om het nageslacht op een veilige manier groot te brengen, en tegelijkertijd op een onveilige manier een toekomst uit te denken.
bron tekst: Kurt Hansen
bron: Desmond Morris: waarin verschillen mannen en vrouwen van elkaar en hoe komt dat eigenlijk?
The Human Sexes [Part One] - Different But Equal
Written and presented by Desmond Morris (1997). Will boys always be boys and girls always be girls? Will we ever really understand each other? You may be shocked by your conclusions. Prepare yourself for an intimate, erotic examination of physical differences between the sexes, from body fat to brain power. See Turkish men demonstrate their suitability as mates by wrestling in olive oil. Celebrate Mardi Gras in New Orleans, where women bare their breasts to entice men to reward them with strings of beads. Observe women who flaunt their femininity as exotic dancers, and female body builders who develop their muscles to the point of masculinity. Examine brain scans that show that men and women even think differently about the same problems. 'Different But Equal' explores whether the amazing differences between men and women are based on biology or history

de rest van deze serie:
The Human Sexes [Part Two] - The Language Of The Sexes
The Human Sexes [Part Three] - Patterns Of Love
The Human Sexes [Part Four] - Passages Of Life
The Human Sexes [Part Five] - The Maternal Dilemma
The Human Sexes [Part Six] - The Gender Wars


Anna

Older Post Newer Post

Label Cloud

Search

© no picture please