16.4.08

over bloggen 3

« BTW-aangifte.. | no picture please | over bloggen 2... »

Irritante bloggers...
Het zijn niet de ijverige stukjes-schrijvers die dromen van een boek uitgeven of dat zelfs al doen wel of niet in eigen beheer.
Het zijn niet de ijverige stukjes-schrijver die aanschurken tegen de conventionele macromedia en die met hun een-persoons micromedia-blog ooit erkenning hopen te krijgen.
Het zijn niet deze bloggers die de ergernis van o.a. Keen oproepen. Het zijn niet deze bloggers die ergernis opwekken. Zij zijn trouwe lezers van de krant. Zij erkennen de hiërarchie, ze hopen zelf ooit op te klimmen. Zij kijken op tegen de gate-keepers, de professionelen, de beschermers van de goede smaak, de selecteurs aan de poort.
Wel kwaliteit. Geen kwaliteit. Wel kwaliteit. Geen kwaliteit.
Het zijn niet deze bloggers die irriteren. Het zijn de bloggers die dit stadium al lang voorbij zijn of de bloggers die deze ambitie [ erkenning van de 'oude' media] niet hebben, nooit gehad hebben en ook nooit zullen krijgen.

Shocklogs
Het zijn bv. de bloggers van de shocklogs die irriteren.
De shocklog-bijdragen worden geschreven om de grenzen af te tasten van de politiek-correcte consencus-cultuur van de westerse media. Volgens een [verwijderde] bijdrage aan Wikipedia zijn shocklogs weblogs die met schokkend en agressief taalgebruik spugen op het recent nieuws, publieke figuren en instellingen. Schrijvers van shocklogs vatten hun commentaar vaak in provocerende en beledigende bewoordingen en dat leidt vaak tot nog ergere commentaren waarin bv. met verkrachting en moord wordt gedreigd. Deze shocklogs, ook wel treiterlogs genoemd plaatsen niet alleen stuitende berichten maar trekken ook een groep mensen die graag lucht wil geven aan hun frustraties. Het zijn de doorsnee buitenstaanders die het idee hebben door het establishment te worden buiten gesloten.
Met de gevoelige onderwerpen die worden aangesneden, wordt vaak ingespeeld op de sentimenten die op dat moment in de samenleving leven, zeker wat betreft moslims en andere minderheden.

De nuttelozen van de nacht
Een andere groep bloggers die irritatie opwekken zijn de bloggers die zich 'nergens' mee bezig houden. Ze houden zich nergens mee bezig, behalve met het zoeken naar waarheid. Een eigen waarheid. Een waarheid met een vraagteken. De waarheid is een doorlopend project geworden en geen absolute waarheid die goedkeuring nodig heeft van hogerhand.

Het is juist een rol voor professionele journalisten om een selectie te maken uit het enorme media-aanbod, schrijft Geert-Jan Bogaerts - chef internet van De Volksrant op zijn weblog. In een krant of nieuwprogramma op radio en televisie worden verbanden gelegd die de lezer, kijker of luisteraar niet uit zichzelf zou leggen.
Kwaliteit-keurmerk
Wie bovenstaande opmerking niet onderschrijft, roept irritatie op. Maar het is niet zozeer dat de boodschap niet onderschreven wordt. Er zijn bloggers die zich niks van de macromedia aantrekken. Die het nieuws nauwelijks meer volgen. Die niet bezig zijn met het verkrijgen van kwaliteit-keurmerk door een erkend instituut zoals de Volksrant dat is.
Ze zijn 'nergens' mee bezig. Ze maken een product waar niemand om gevraagd heeft. Een geschenk aan de mensheid dat niemand nodig heeft. Ze verhalen over persoonlijke angsten, onzekerheden en desillusies. Ze laten twijfel en onzekerheid zien over wat men zou moeten voelen, denken, geloven, leuk vinden. De emotionele impact is vele malen groter dan die van de andere media vanwege de informele sfeer van blogs.

Blogs bekijken en documenteren de afnemende macht van de gevestigde media zonder een alternatief te weten.
Ze zijn de top-down communicatie beu, maar kunnen nergens anders heen. Er is geen andere wereld mogelijk want er is geen andere wereld

Bloggen is niet de digitale kloon van de ingezonden brief. Een blogger klaagt en beargumenteert niet, maar gunt zichzelf het genoegen de media te observeren. Het becommentariëren van de gevestigde cultuur met al haar normen en producten, kan gezien worden als een publiekelijk afhaken. De ogen die eens geduldig alle verslagen en advertenties bekeken zijn in staking gegaan.
Deze bloggers zijn 'nergens goed voor' Ze sturen hun boodschappen de ruimte in en trekken zich niks aan van de beschuldiging dat ze alleen maar ruis produceren.

Je eigen leven verslaan
Deze huis-tuin-en keuken bloggers volgen het nieuws niet meer, of beschouwen het van een afstand. Ze maken liever hun eigen nieuws, waarbij het triviale net zo belangrijk, zo niet belangrijker is dan de wereldproblemen. De kat van de buren of de val van Saddam Hussein. Het maakt niet uit. Ze geven hun eigen waarde aan nieuws. Ze wijzen het werk van de gate-keepers niet af omdat ze hun nieuws niet op die manier behandelen. Ze hebben er geen behoefte aan om A-bloggers te worden. Ze streven niet naar macht. Ze schrijven, fotograferen en kletsen rond de dorps-pomp omdat het plezier geeft.

Abu Ghraib
De foto's uit de Abu Ghraib gevangenis zijn niet gemaakt uit verontwaardiging voor de martelingen van het Amerikaanse leger. Ze zijn gemaakt door de soldaten omdat het martelen onderdeel van hun leven is. En van je leven maak je foto's en die foto's zet je op het internet. De foto's van de stadion-brand in Groningen zijn niet gemaakt om het nieuws te verslaan. Ze zijn gemaakt omdat supporters in brand stonden en daar op dat moment van getuigen. De foto's en filmpjes die van de brand gemaakt zijn door de supporters zijn veel heftiger [emotioneler, subjectiever] dan het verslag van de televisie-camera's op veilige afstand. Bij de een proef je de rook in de longen en ruik je het gevaar. Bij de ander zie je een uitgezoomde koele objectieve meta-blik.
Wat is beter? Geen idee. Ik ben een blogger en geen columnist.

Anna

geciteerde tekst bewerkt naar:
Geert Lovink
Zero Comments: Blogging and Critical Internet Culture

Older Post Newer Post

Label Cloud

Search

© no picture please