groenvoorziening

« sleeveface 1... | no picture please | chaos-theorie... »




Buurman staat voor het huis, hij is bezig het onkruid voor de gevel te verwijderen.
Hij heeft een spuitbus in zijn hand.
Oh, nee. We delen de gevel en mijn stoepje is overwoekerd met onkruid.
Hij zal gif gaan spuiten op mijn mini-oerwoudje.
Als ik dichterbij kom, zie ik dat hij geen gifspuit hanteert maar een brander.
Hij brandt de ongewenste plantjes weg.
Ik heb het uitgeprobeerd in de tuin, zegt hij trots.
Het gaat hartstikke goed. Maar de gasfles is leeg.
Normaal is het een steekvlam. Sschwiet, dan brandt je het zo weg.
Buurman kan niet alle onkruid wegbranden
Ik ren naar binnen en maak een foto vn mijn bos voordat het afgebrand wordt
Wat doe je, vraagt Buurman.
Ik maak een foto van mijn bos, zeg ik.
Voor wat dat dan, vraagt hij lachend.
Ik durf niet te zeggen dat het voor mijn weblog is.
Vind je het dan mooi, vraagt hij enigszins in verwarring.
Nu durf ik het niet meer weg te halen.
Nu moet ik lachen.
Laat Buurman met zijn vlammenwerper achter op stoep.
Mijn plantjes leven nog.
Even later hoor ik Schlager-muziek door de houten vloer naar boven zingen.
Buurman heeft ook goede zin.

Anna