zwart wc-papier

Er is een film en daar is een actrice, weet niet haar naam en ook niet de naam van de film. De actrice is zo moe dat ze alleen maar buh buh buh kan zeggen. Zit in het buh buh buh stadium. Gisteren zong Beppy Kraft op het Vrijthof. Een gratis optreden van Beppy Kraft. Hoe camp wil je het hebben. Heb Beppy in de steek gelaten. Ben niet gaan luisteren. Een maquette, een nieuwe website, ontwerp voor een flyer en een foto-shoot moet nog allemaal af deze week. Zaterdag naar New York. Twee weken later naar Praag voor de Quadrienale van theatervormgevers. Dat moet allemaal voorbereid en bedacht en gemaakt. Toch heb ik vier nieuwe ringbanden gekocht. A-vier. Dat schrijft lekker. En twintig nieuwe Gel Bics medium Cristal. Voor alvast. Voor alvast er weer tijd is om te verhalen over de maquette-presentatie van Hair, de bijna afgelaste voorstelling van A Clockwork Orange, de locatie zoektocht voor de opening van de Dansdagen, de voorstelling van Najib Amhali en het wc-papier van Rodrigo Otazu die de kostuums ontwerpt voor de musical Hair. Zijn wc-papier is nl. zwart. Tis echt en het bestaat. Zwart wc-papier. In de categorie klein leed valt er nog te vertellen dat aan de kersen-boom op het balcon na drie jaar eindelijk een handje vol kersen groeien. Geen foto want een dikke merel heeft de kersen inmiddels al verorberd met pit en al.