30.3.09

spring-break but not really...

« when there is an elephant.. | no picture please | no earth hour... »

Wash my hands sticky from filthy library books…
That's why students have a cold so often.
They mess too much with filthy books from the library.
Have been copying books for over two hours.
Almost 2,5 inches op paper. And that is only for the upcoming two weeks.
Then the copying starts all over again. Studying is not environmental gentle.
It was very busy at the library. Lots of students.
I did not expected it to be so crowded on the first sunny spring day.
Saw a student with green fluoressant earplugs.
Copied a 2,5 inches high staple of photocopies and that is besides the books I have to buy.
Who sung, and the living is eeeeaaasy. Yeah right, not for students it is.
At six o'clock I'm finished. Walk home. The sun makes long shadows.
See a yellow daffodil and no, they are not always yellow.
See a green half eaten sour apple thrown away close to the daffodil.
See a man sitting on the terrace of a bar, his wife sitting next to him.
They are drinking beer. He is stroking a large carton box.
He just bought a synthesiser. His wife's face is neutral.
She says nothing and has nothing to stroke on.
The sun is setting. Go home. Open a window. Look at the river.
A bird flies by. A car. Another car.
People are hurrying to the gym.
Gym-people are always in a hurry. That's the way they like it.
There are still only two trees with leafs on in the street.
It is too cold to have the window open but I leave it that way. Need some sun.
The next few days I will try to finish my essay on animal rights.
It was an interesting survey, but I won't mind to move on to the next topic.
Must tell you about an interesting artist, but that can wait until tomorrow.




Anna

28.3.09

no earth hour Maastricht 2009

« spring break... | no picture please | video house... »







She walks into the city, the church bell rings, the carillon plays, its 20.30 uur and then...nothing...not one light dims...not one...she walks back home and turns the lights back on.


Anna

video surveillance house

« earth hour... | no picture please | someone special.. »














Anna

27.3.09

for someone special who is at the hospital right now...

« video surveillance... | no picture please | soep in Maastricht.. »



Moet me echt voornemen om niet meer over penissen, sex en dat soort dingen te bloggen. Trek de raarste bezoekers naar mijn blog. Ben naar een lezing van Dirk Draulans geweest. Hij zegt dat vrouwen een evolutionaire voorkeur hebben voor kale mannen. Dat komt omdat weinig behaarde mannen minder testosteron hebben en daardoor niet zo agressief zijn. Hij beweert dat vrouwen wel sexuele fantasiën hebben over gorilla's. Hij zegt dat die fantasie niet zoveel zin heeft omdat gorilla's maar een heel klein penisje hebben. Dat heeft ook weer een evolutionaire reden. Biologen zijn zo raar blij als ze de mensen met apen kunnen vergelijken...



Anna

22.3.09

Stijl, soep en sex in Maastricht

« someone special... | no picture please | Bertie.. »







Beschrijving: nieuw hotel..nieuwe ingredienten..
• Stijl; staat voor design, architectuur en kunst en de stad Maastricht en alles wat hier mee te maken heeft
• Sex; staat voor sexy en nieuwsgierigheid en gaat over de gedeelde passie en het gewone dagelijkse leven een concept voor iedereen.
• Soep; gaat over cuisine, authenticiteit en echtheid een creatie voor eenieder die een gezellige en sfeervolle plek wil bezoeken en over de wijze waarop het verblijf beleefd gaat worden.

stijl en sex en soep
stijl en sex en soep Hyves
stijl sex en soep een reactie:
hotelconcept in maastricht: stijl, sex en soep.. ik had mijn geld toch eerder gezet op bier, sex en voetbal, zegt Maastrix op zijn Tumblr.

Anna






21.3.09

Bertie

« Stijl soep en sex... | no picture please | London cemetery.. »





Saw this sign in London park. Not sure if Bertie is a dog or an owl...


Anna

20.3.09

London cemetery

« Bertie... | no picture please | skype call from London... »













And yes I have a very good reason to place these pictures on the first day of Spring.
Life and dead something happen at the same time...


Anna

more cemetery posts:
de ingang van het kerkhof
Prague cemetery

18.3.09

Skype-call from London

« London cemetery... | no picture please | animal rights... »










Can I come to your house please, vraagt Jana.



Anna

17.3.09

Animal rights or Animal welfare that's the question...

« skype call from london.. | no picture please | who's picture is this... »

Studie Arts and Culture
For my next paper on animal rights or animal welfare I am collecting some pictures.
These are from Londen februari 2009.
















Anna

16.3.09

Who's picture is this????

« animal rights or animal welfare.. | no picture please | duiven van Maastricht... »

Het was een wat saaie zondag. Gestudeerd. Twitter op de achtergrond volgen. Loop even de stad in. Bots op een stroom dagjesmensen. Koopzondag geweest. Gratis reizen met boekenweek geschenk. Best mooi weer. In die combinatie en de stad zit vol. Maak een foto voor mijn Twitterblog en upload hem naar Twitpic. In plaats van mijn eveneens wat saaie foto van de brug over de Maas in Maastricht met avondzon...krijg ik deze wat vieze foto ongevraagd op mijn account. Vreemd....



Help, who's picture is this? And what are we looking at?


Anna
Wanna know what I am doing? Check out my Twitter blog....

15.3.09

De duiven van Maastricht een update...

« who's picture is this.. | no picture please | dieren en persoonlijkheid... »

Stadsduiven stammen af van de rotsduiven
En wat is de stad?
Rots, zeg ik. Steen.
Door de mensen gemaakt, zegt Duivenman.
Een natuurlijke biotoop.
Het is nog nooit, nog nooit, en hij prikt me bijna een oog uit met zijn fietsensleuteltje.
Het is nog nooit iemand gelukt om de stadsduiven uit de stad te verjagen.
Hoezo maakt u zich zo druk over duiven, vraag ik.
Dat is een lang verhaal, zegt Duivenman.
In het kort dan, zeg ik.
Ik zat in het stadspark, gewoon zoals ik altijd doe, zegt de man.
Het valt hem op dat een duif, visdraad om de poten heeft.
Vissers gaan nonchalant met hun afgedankte visdraad om en de vogels raken verstrikt in de draad.
Duivenman vangt de duiven en verwijdert de draad.
Ik ben begonnen met tellen, zegt hij.
Toen ik er vijfhonderd gehad had, dacht ik dat het wel klaar was,
Dat ik ze allemaal gehad had.
Vijftienhonderd, vijftienhonderd duiven heb ik al geholpen.
Op de Markt op woensdag en op vrijdag.
Langs de Markt zijn vijf Fast Food Restaurants.
Daar komen de duiven op af, daar is voedsel.
Op de Markt zijn stoffenverkopers, ze scheuren hun stoffen.
Die draden die vallen op de grond.
De duiven krijgen die om de poten.
Ik heb wel eens duiven gezien die beiden poten aan elkaar gebonden hadden.
Ik ben elke maandagmiddag op de Markt.
Bij het Mooswief, daar zitten ze meestal.

Loop in de miezer-regen naar huis.
Voel in mijn jaszak.
Twee visitekaartjes.
Vanavond twee visitekaartjes gekregen.
Een van de Duivenman.
Een van de winkelmanager van Selexyz.
Hoe dat zo.
Het is boekenweek.
In het kader van de boekenweek is er een thema-avond over dieren en persoonlijkheid... .

Backflash naar Donderdagmiddag
Vandaag les gehad, ben naar de bibliotheek geweest om weer een achterlijke hoeveelheid kennis te kopiëren.
Vanavond in het kader van minder studie, meer sociaal, ga ik naar de thema-avond dieren en hun persoonlijkheid.
Dat het ietsie-pietse, ach gewoon heel veel met de studie te maken heeft telt niet.

Wiel Kusters heeft het boek, Koolhaas dieren geschreven.
Binnenkort moet ik weer een essay schrijven en het thema wordt dierenrechten.
Wiel Kusters is hoogleraar aan de Universiteit van Maastricht.
Zijn nieuwe boek is een mooie insteek voor mijn paper, dacht ik zo.
Lees over Darwin, Lorenz, Tinbergen, Spinger en andere wetenschappers die iets vinden over de relatie tussen mens en dier.

Backflash naar Donderdagavond
Loop naar boekhandel Selexyz.
Heb voor de gelegenheid mijn 'echte' fototoestel bij me omdat de telefoon met prima fotofunctie wel uit moet.
Zoek een plekje aan de zijkant en haal mijn camera tevoorschijn.
Wil een paar foto's hebben voor mijn weblog en als illustratie bij mijn essay.
Na slechts een paar minuten ben ik geschoten door de winkelmanager.
Hij loopt naar me toe en veronderstelt dat ik fotografeer in opdracht van de Universiteit.
Ik neem aan dat je foto's maakt voor de UM-krant, zegt hij.
Hoewel ik gevleid ben dat hij me linkt aan het instituut waar ik onderwijs volg is het toch niet waar.
Maak foto's voor mijn weblog en voor de studie.
Voor mezelf dus.
Jij hebt een heel goed toestel, zegt de winkelmanager.
Jij maakt betere foto's dan ik, zegt hij.
Kan ik wat foto's van jou krijgen, achteraf.
Hij wijst naar de eerste verdieping.
Kijk, vandaar kan je ook erg mooie foto's maken.
Een winkelmanager, gewend aan delegeren, legt het foto's maken van de avond in mijn handen.
Hij brengt me zijn visitekaartje.
Wil je niet ook wat foto's van dichtbij, vraag ik.
Nu ik gepromoveerd ben tot winkelfotograaf kan ik rondlopen en dichterbij gaan staan.
Ja, natuurlijk, zegt de winkelmanager, ga gerust je gang.

Was gekomen om te luisteren, maar mijn nieuwe rol als fotograaf is niet verkeerd.
Kan nu rondlopen en vanuit verschillende hoeken foto's maken.
Als ik voor de Coffeelovers corner sta vraagt de jongen van de koffie of hij mijn toestel mag zien.
Hij klikt door het menu van het toestel op zoek naar de technische specificaties.
Hij heeft zelf een nieuwe camera die hij trots laat zien.
Ben je fotograaf, vraag ik.
Nee, zegt hij.
Wil je fotograaf worden, vraag ik.
Ik ben het bijna, glimlacht de jongen achter de koffie-corner.
Ik studeer in Hasselt.
De jongen herinnert me eraan dat mijn toestel aan inruiling toe is.
Heb een paar manden geleden een inruil-offerte laten maken.
Ben gehecht aan mijn camera, haat de techniek die maar voortgaat en je dwingt elke twee jaar nieuwe apparatuur te kopen.

Tussen het fotograferen door lukt het me om te luisteren naar de discussie.
Er komen vaktermen voorbij, vitalisme, antropomorfisme, namen van wetenschappers en hun ideeën.
Tegen en voor standers
Denk aan mijn kopieën en boeken die ik tot nu toe over het onderwerp gelezen heb.
Alles is al gezegd, alle bezwaren en tegenstellingen zijn genoemd.
Waar kan ik nog een paper over schrijven?

Wiel Kusters vertelt over Jan Hanlo, hoe prachtig hij schreef voordat hij in aanraking kwam met de wetenschap.
Daarna kon hij niet meer schrijven.
Hij wist teveel. Dus verzon hij maar fantasiebeesten tot ergernis van Maarten het Hart.



Het is pauze.
Een man met een baard loopt voor me langs
Waar is mijn boek, zegt hij.
Welk boek heeft u geschreven dan vraag ik.
Nog niet geschreven, zegt hij ik ben ermee bezig
Waar gaat het over dan?
Over stadsduiven.
En dan komt het hele verhaal.
Over de duiven van de Lambertuskerk
Dat ze gevangen worden en in een loods opgesloten.
De grote forse man met witte baard maakt zich ontzettend boos.
Voor me staat een heuse dieren-activist.
Hij zegt dat hij graag bij Kentucky fried chicken eet.
Dat is kip, zegt hij, dat is speciaal gefokt.
Die kippen die weten niet beter.
Die hebben hun hele leven opgesloten gezeten.
Die zijn gewend aan gevangenschap.
Kippen kan je opeten als ze gefokt zijn als fokdieren
Dieren zoals varkens die rustiger zijn als ze in een kleine ruimte zijn, daar zijn ze op gefokt.
Duiven die decennia lang vrij geweest zijn mag je niet opsluiten.
Dood maken is humaner dan opsluiten.

Loop in de miezer-regen naar huis.
Twee visite-kaartjes in mijn zak.
Een van de winkelmanager van de Selexyz.
Een van man met de baard, Duivenman noem ik hem.
Zijn kaartje heet Beter Stadsvee Beheer.
Duivenman wil dat ik foto's voor hem maak.
Van de duiven in de stad.
Waarom denk iedereen toch maar dat ik gratis ben.
Maar de theorie van Duivenman is wel bijzonder.
Wellicht is dat de ingang voor mijn paper....

Anna
Wanna know what I am doing? Check out my Twitter blog....

Eerder post over de duiven van Maastricht
de duiven van Maastricht 1
de duiven van Maastricht 2
de duiven van Maastricht 3

14.3.09

Dieren en persoonlijkheid...

« de duiven van Maastricht een update... | no picture please | wee wee... »

Boekenweek 2009
Thema-avond over dieren en persoonlijkheid
Op donderdag 12 maart 2009 hield Studium Generale een thema-avond over dieren en persoonlijkheid.

Etholoog Jan van Hooff, psycholoog Wijnand Raaijmakers en schrijver en dichter prof. Wiel Kusters praten met elkaar over het dier in de literatuur. Aanleiding is Kusters’ verschenen boek Koolhaas’ dieren.

De schrijver Anton Koolhaas (1912-1993) trok al vroeg partij voor de dieren, rond het midden van de jaren vijftig, toen ideeën over de vitale samenhang van mensenwereld en dierenrijk minder pennen, stemmen en actievoerders in beweging brachten dan in onze dagen. Hij deed dat door de dieren in zijn verhalen volledig voor vol aan te zien, als wezens die net als wij betekenis geven aan hun wereld – ook al valt die soms maar gedeeltelijk samen met de onze. Gaandeweg groeide in Koolhaas’ werk ook het besef van het levensnoodzakelijke verband tussen organismen en hun natuurlijke omgeving en attaqueerde hij de ‘menselijke ponteneur’, die zo rampzalig uitwerkte op het ecologisch systeem.

In Koolhaas' dieren opent Wiel Kusters een verrassend nieuw perspectief op Koolhaas' 'levensleer', die hij uiteenzet en verheldert in avontuurlijke interpretaties van afzonderlijke verhalen en in confrontaties van deze verhalen met contemporaine wetenschappelijke en filosofische dierbeelden.

Etholoog Jan van Hoof was niet aanwezig, hij werd vervangen door een zeer aardige mevrouw, wiens naam me helaas ontschoten is. Het was een zeer boeiende en informatieve avond. Interessante ontmoeting ook met 'Duivenman'. Waarover later meer....
















Anna
Wanna know what I am doing? Check out my Twitter blog....

Wee wee

« dieren en persoonlijkheid ... | no picture please | pi day...

Het is niet mijn gewoonte om foto's van anderen op dit blog te plaatsen.
Maar voor deze ene keer...
Gevonden op dit Twitter blog.
Retrieved from: David Shrigley



NOTICE

WHILE YOU ARE READING
THIS THERE IS A MAN IN
ONE OF THE WINDOWS
HIGH ABOVE YOU WHO IS
TAKING YOUR PHOTOGRAPH
HE WILL THEN MAKE A WEE
MODEL OF YOU AND PUT
IT WITH OTHER WEE
MODELS OF OTHER PEOPLE
THEN HE PLAYS WEIRD
GAMES WITH THEM

Anna
wanna know what I am doing? check out my Twitter blog....

13.3.09

Pi Day

« wee wee... | no picture please | de mus... »









beste bezoeker die zocht op zweetlucht uit schoenen halen
zweetlucht uit schoenen verwijderen kan door ze een sopje te geven, met de hand of in de wasmachine

groet!

Anna
Wanna know what I am doing? Check out my Twitter blog....

10.3.09

De mus, tjielp, tjielp...

« pi day... | no picture please |no climbing on the wall... »



TJIELP TJIELP - De literaire zoo
Thema van de Boekenweek 2009


De Mus
Tjielp tjielp – tjielp tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp – tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp
Tjielp, etc.

Jan Hanlo


1996 Tom America

Aandacht voor het dier in proza en poëzie
De 74ste Boekenweek heeft als motto TJIELP TJIELP - De literaire zoo.

Het dier steelt niet zelden het hart van de schrijver en de dichter. Vele literaire auteurs hebben het dier een plaats gegeven in hun verhalen of gedichten. Denk aan Herman Melvilles Moby Dick, George Orwells Animal Farm, Flauberts papegaai van Julian Barnes en Dierenleven van J.M. Coetzee.

Ook in Nederland gromt, blaft, fluit en miauwt het dier in de literatuur. Zie Mijn leven als hond van Martin Bril, Dagboek van een poes van Remco Campert en Alle dierenverhalen van A. Koolhaas. En dan zijn er de non-fictie auteurs voor wie het dier ronduit een passie is. Bijvoorbeeld Frans de Waal, Tijs Goldschmidt en Midas Dekkers.
tekst cpnb








Anna

Der Spatz vom Walraffplatz

no climbing on the walls

« de mus.. | no picture please | zeeman en vrouwendag... »






Anna

8.3.09

Zeeman, Vrouwendag en Bibbety-bobbity-boo

« no climbing on the walls.. | no picture please | almost arrested in London... »

Blauwbaard
Uit elk slecht huwelijk is een uitweg als je maar de goede sleutel hebt.
In het sprookje Blauwbaard mag je jonge gehuwde vrouw alles doen van haar man behalve één deur openen.

Een deur staat voor een psychische barriere, een geheim.
Vroeger waren deuren vaak van steen gemaakt, maar ook van hout.
Men dacht dat de geest van de steen of hout zich nog in de deur bevond en deze werd gevraagd de kamer te beschermen. Vroeger waren er meer deuren tot grafkelders dan tot huizen en het beeld van de deur betekende dat zich binnen iets van geestelijke waarde bevond, of iets dat opgesloten moest blijven.
De sleutel van een deur staat voor een vraag. Een sleutel geeft toegang tot een mysterie of kennis.
Een bloedende sleutel = schreeuwende vraag.

sleutel = Sesam open u van Ali Baba
= Bibbety-bobbity-boo van de peetmoeder in Assepoester

Blauwbaard is de donkere man in de ziel van een vrouw. Het ligt niet aan de opvoeding, de donkere man is er altijd.
Om hem te kunnen bedwingen is het nodig dat vrouwen over hun krachten beschikken. Zoals intuitie, doorzettingsvermogen, dingen aanvoelen, kunnen vooruitkijken. Een vrouw moet leren dat een boosaardige kracht is wat hij is. Ze moet leren dat roofdieren bestaan. Ze moet dee vijand begrijpen. Dat is een volwassen dier worden dat niet kwetsbaar is door naïviteit. Of gebrek aan ervaring. Het jongste zusje, is in het verhaal Blauwbaard de naïeve vrouw. Ze zal gevangen worden. Maar ze zal wijzer en sterker worden en de vijand herkennen. Het jongste zusje staat voor het creatief vermogen in de ziel. Psychologisch gezien lijken jonge meisjes in het duister te verkeren over het feit dat ze zelf prooi zijn.

Aardige meisjes kiezen slechte partner
Het meisje ontmoet Blauwbaard, ze is bang, maar negeert haar intuitie. Jonge meisjes denken dat de wereld goed is als ze die maar op de juiste manier benaderen. Hun waarschuwingssystemen zijn nog niet ontwikkeld. Aan het begin van het leven komen jonge meisjes door eigen toedoen in een aantal verwarrende situaties terecht. Iedereen wil op aarde al het paradijs bereiken. Al vroeg leren meisjes aardig te zijn en zo hun intuïtie op zij te schuiven. Een naïeve vrouw die elke keer een slechte partner kiest weet ergens wel dat het een vruchteloos patroon is maar er is iets onweerstaanbaars. Het gevoel dat als ze nog maar iets langer aan het oude patroon vasthoudt, het paradijselijke gevoel zeker zal komen. Voor welk dillemma een vrouw ook staat, stemmen zullen er in haar ziel op blijven aandringen dat ze bewust wordt en verstandige keuzen maakt. Stemmen in haar hoofd die de waarheden fluisteren die een vrouw niet wil horen omdat ze aan haar fantasie van het gevonden paradijs een eind maken.

Zoek de sleutel
Veel vrouwen hebben het verhaal van Blauwbaard letterlijk geleefd. Ze trouwen en kiezen iemand die hun leven vernietigt. Ze zijn vastbesloten die persoon met liefde te genezen. Ze spelen vader en moedertje. Een vrouw die zo gevangen is, zal haar hoop op een behoorlijk leven voor haarzelf en haar kinderen uiteindelijk steeds meer zien vervagen. Je moet hopen dat ze de deur naar de kamer waar alle vernietiging van haar leven ligt ten slotte zal open maken. Het is dan misschien wel de partner van de vrouw die haar leven kleineert en afbreekt, maar de innerlijke vijand in haar eigen ziel werkt daaraan mee. Zolang een vrouw gedwongen wordt te geloven dat ze machteloos is en of geleerd heeft niet bewust op te merken wat volgens haar waar is, worden de vrouwelijke impulsen en gaven van haar ziel steeds verder tenietgedaan. Wanneer de jeugdige geest de vijand huwt wordt ze in een periode van haar leven gevangen gehouden of beteugeld die bedoeld is als een tijd van ontplooiing, in plaats van vrij te zijn. Ze begint een vals leven te leiden, de belofte is dat ze koningin zal worden terwijl er in werkelijkheid haar 'moord' wordt beraamd. Lees Blauwbaard. Zoek de sleutel en open de deur.


blauwbaard uit:
de ontembare vrouw als archetype in mythen en verhalen



Anna

6.3.09

almost arrested in London...

« vrouwendag... | no picture please | bericht van Justen Thimon... »

Een wandeling door London.
Het is frisjes.
Toch loopt de lady in luchtig mantelpakje met haar jas over de arm.
Het echtpaar lijkt wat overdressed voor een gewone door de weekse dag.
Besluit ze te volgen uit nieuwsgierigheid.

A walk in London.
It's chilly.
Still, a lady in a light suit,














Stuit op een road block.
Het echtpaar verdwijnt uit zicht.
Maak foto's. Straks zal deze Bobby me bijna arresteren maar dat weet ik nu nog niet.




Ga achter een boom staan om onopvallender te kunnen fotograferen.
De Londenaren zijn erg edgy over foto's maken na de bomaanslagen.
Ze hebben liever niet dat je foto's maakt.
Daarom sta ik achter de boom en gebruik mijn kleine camera i.p.v. mijn 'toeter'.




Na slechts één foto gemaakt te hebben, wordt ik door twee agenten gevraagd waarom ik foto's sta te maken.
Ik stamel iets onduidelijks. Dat ik een echtpaar door de stad gevolgt ben vanwege hun kleding, lijkt me geen goed antwoord.
Dan komen er makkelijkere vragen.
Where you from.
Where are you staying.
What is your name?
Anna, zeg ik.
Maar met alleen een verbale identificatie nemen ze geen genoegen.
Wat nu. Heb mijn paspoort niet bij me.
De agenten weten ook even geen oplossing uit deze impassie.
Ze hebben duidelijk geen zin om me in een busje af te voeren.
Zo verdacht zie ik er nu ook weer niet uit.
Creditcard. Of ik een creditcard bij me heb.
Die heb ik.
De grote baas Bobby bemoeit zich er nu mee.
Hij legt uit dat er 'some very important people' aanwezig zijn.
Dat de security daarom streng is.
Ik moet mijn jas open doen.
De agenten zien niks verdachts onder mijn jas.
Maar de rugzak moet wel af.
Voordat de agent mijn rugzak doorsnuffelt vraagt hij wat er in zit.
My camera, zeg ik.
Zit er wat in wat er niet in zou moeten zitten, vraagt hij.
Dit is wederom een zeer moeilijke vraag. Nee, antwoord ik maar.
De agent doorzoekt mijn rugzak.
Gelukkig zitten er geen genante dingen in.
Een camera, een kaart, Fisherman's Friends zakjes en wat onduidelijke rommeltjes.
Krijg mijn rugzak weer terug.
What's the occasion, vraag ik de agenten.
De unveiling of the statue van Queen Mom, zeggen ze.
Voor de gelegenheid zijn er hoge gasten uitgenodigd en die moeten beveiligd.
De hoofd Bobby heeft nog steeds mijn creditcard.
Hij belt naar het hoofdbureau.
Ik wordt gecontroleerd op mogelijk terroristenschap.
You won't find my in the computer zeg ik tegen hoofd Bobby.
En dan gebeurt er iets typisch Engels.
De agenten gaan hun verontschuldigingen aanbieden.
Omdat ik zo lang moet wachten.
Omdat ze mijn spullen doorzocht hebben.
Omdat ik niet in de computer sta.
Van weeromstuit ga ik ook excuses aanbieden.
Het is mijn eigen schuld, zeg ik.
[had ik maar niet verdacht achter een boom moeten kruipen]
No, no, zeggen de agenten. It is not your fault.
Het is de schuld van de bommenleggers vinden ze.
Mag ik dan een foto van jullie maken, vraag ik.
Dat mag.
Toch leuk dat je even met ons hebt kunnen praten, zeggen ze nog.
I am free to go, zegt hoofd Bobby
Ik sta inderdaad niet geregistreerd als staatsgevaarlijk.



Later in de krant zie ik het echtpaar weer terug.
Zij heeft toch maar de jas aangetrokken....

Emotion and elegance as statue of Queen Mother is unveiled

Statue Queen Mom

British Royals Unveil Statue Of Queen Mother (SLIDESHOW)

LONDEN - Britse Koningin Elizabeth II heeft een nieuw standbeeld onthuld ter ere van haar overleden moeder, de geliefde Queen Mum.
Prins Charles en zijn zonen, William en Harry, en andere hooggeplaatste leden van de koninklijke familie waren aanwezig bij de onthulling.
De Queen Mother overleed in 2002 op de leeftijd van 101 jaar.





Anna

Older Posts Newer Posts

Label Cloud

Search

© no picture please