Zeeman, Vrouwendag en Bibbety-bobbity-boo
« no climbing on the walls.. | no picture please | almost arrested in London... »
Blauwbaard
Uit elk slecht huwelijk is een uitweg als je maar de goede sleutel hebt.
In het sprookje Blauwbaard mag je jonge gehuwde vrouw alles doen van haar man behalve één deur openen.
Een deur staat voor een psychische barriere, een geheim.
Vroeger waren deuren vaak van steen gemaakt, maar ook van hout.
Men dacht dat de geest van de steen of hout zich nog in de deur bevond en deze werd gevraagd de kamer te beschermen. Vroeger waren er meer deuren tot grafkelders dan tot huizen en het beeld van de deur betekende dat zich binnen iets van geestelijke waarde bevond, of iets dat opgesloten moest blijven.
De sleutel van een deur staat voor een vraag. Een sleutel geeft toegang tot een mysterie of kennis.
Een bloedende sleutel = schreeuwende vraag.
sleutel = Sesam open u van Ali Baba
= Bibbety-bobbity-boo van de peetmoeder in Assepoester
Blauwbaard is de donkere man in de ziel van een vrouw. Het ligt niet aan de opvoeding, de donkere man is er altijd.
Om hem te kunnen bedwingen is het nodig dat vrouwen over hun krachten beschikken. Zoals intuitie, doorzettingsvermogen, dingen aanvoelen, kunnen vooruitkijken. Een vrouw moet leren dat een boosaardige kracht is wat hij is. Ze moet leren dat roofdieren bestaan. Ze moet dee vijand begrijpen. Dat is een volwassen dier worden dat niet kwetsbaar is door naïviteit. Of gebrek aan ervaring. Het jongste zusje, is in het verhaal Blauwbaard de naïeve vrouw. Ze zal gevangen worden. Maar ze zal wijzer en sterker worden en de vijand herkennen. Het jongste zusje staat voor het creatief vermogen in de ziel. Psychologisch gezien lijken jonge meisjes in het duister te verkeren over het feit dat ze zelf prooi zijn.
Aardige meisjes kiezen slechte partner
Het meisje ontmoet Blauwbaard, ze is bang, maar negeert haar intuitie. Jonge meisjes denken dat de wereld goed is als ze die maar op de juiste manier benaderen. Hun waarschuwingssystemen zijn nog niet ontwikkeld. Aan het begin van het leven komen jonge meisjes door eigen toedoen in een aantal verwarrende situaties terecht. Iedereen wil op aarde al het paradijs bereiken. Al vroeg leren meisjes aardig te zijn en zo hun intuïtie op zij te schuiven. Een naïeve vrouw die elke keer een slechte partner kiest weet ergens wel dat het een vruchteloos patroon is maar er is iets onweerstaanbaars. Het gevoel dat als ze nog maar iets langer aan het oude patroon vasthoudt, het paradijselijke gevoel zeker zal komen. Voor welk dillemma een vrouw ook staat, stemmen zullen er in haar ziel op blijven aandringen dat ze bewust wordt en verstandige keuzen maakt. Stemmen in haar hoofd die de waarheden fluisteren die een vrouw niet wil horen omdat ze aan haar fantasie van het gevonden paradijs een eind maken.
Zoek de sleutel
Veel vrouwen hebben het verhaal van Blauwbaard letterlijk geleefd. Ze trouwen en kiezen iemand die hun leven vernietigt. Ze zijn vastbesloten die persoon met liefde te genezen. Ze spelen vader en moedertje. Een vrouw die zo gevangen is, zal haar hoop op een behoorlijk leven voor haarzelf en haar kinderen uiteindelijk steeds meer zien vervagen. Je moet hopen dat ze de deur naar de kamer waar alle vernietiging van haar leven ligt ten slotte zal open maken. Het is dan misschien wel de partner van de vrouw die haar leven kleineert en afbreekt, maar de innerlijke vijand in haar eigen ziel werkt daaraan mee. Zolang een vrouw gedwongen wordt te geloven dat ze machteloos is en of geleerd heeft niet bewust op te merken wat volgens haar waar is, worden de vrouwelijke impulsen en gaven van haar ziel steeds verder tenietgedaan. Wanneer de jeugdige geest de vijand huwt wordt ze in een periode van haar leven gevangen gehouden of beteugeld die bedoeld is als een tijd van ontplooiing, in plaats van vrij te zijn. Ze begint een vals leven te leiden, de belofte is dat ze koningin zal worden terwijl er in werkelijkheid haar 'moord' wordt beraamd. Lees Blauwbaard. Zoek de sleutel en open de deur.
blauwbaard uit:
de ontembare vrouw als archetype in mythen en verhalen 
Anna
