almost arrested in London...

« vrouwendag... | no picture please | bericht van Justen Thimon... »

Een wandeling door London.
Het is frisjes.
Toch loopt de lady in luchtig mantelpakje met haar jas over de arm.
Het echtpaar lijkt wat overdressed voor een gewone door de weekse dag.
Besluit ze te volgen uit nieuwsgierigheid.

A walk in London.
It's chilly.
Still, a lady in a light suit,














Stuit op een road block.
Het echtpaar verdwijnt uit zicht.
Maak foto's. Straks zal deze Bobby me bijna arresteren maar dat weet ik nu nog niet.




Ga achter een boom staan om onopvallender te kunnen fotograferen.
De Londenaren zijn erg edgy over foto's maken na de bomaanslagen.
Ze hebben liever niet dat je foto's maakt.
Daarom sta ik achter de boom en gebruik mijn kleine camera i.p.v. mijn 'toeter'.




Na slechts één foto gemaakt te hebben, wordt ik door twee agenten gevraagd waarom ik foto's sta te maken.
Ik stamel iets onduidelijks. Dat ik een echtpaar door de stad gevolgt ben vanwege hun kleding, lijkt me geen goed antwoord.
Dan komen er makkelijkere vragen.
Where you from.
Where are you staying.
What is your name?
Anna, zeg ik.
Maar met alleen een verbale identificatie nemen ze geen genoegen.
Wat nu. Heb mijn paspoort niet bij me.
De agenten weten ook even geen oplossing uit deze impassie.
Ze hebben duidelijk geen zin om me in een busje af te voeren.
Zo verdacht zie ik er nu ook weer niet uit.
Creditcard. Of ik een creditcard bij me heb.
Die heb ik.
De grote baas Bobby bemoeit zich er nu mee.
Hij legt uit dat er 'some very important people' aanwezig zijn.
Dat de security daarom streng is.
Ik moet mijn jas open doen.
De agenten zien niks verdachts onder mijn jas.
Maar de rugzak moet wel af.
Voordat de agent mijn rugzak doorsnuffelt vraagt hij wat er in zit.
My camera, zeg ik.
Zit er wat in wat er niet in zou moeten zitten, vraagt hij.
Dit is wederom een zeer moeilijke vraag. Nee, antwoord ik maar.
De agent doorzoekt mijn rugzak.
Gelukkig zitten er geen genante dingen in.
Een camera, een kaart, Fisherman's Friends zakjes en wat onduidelijke rommeltjes.
Krijg mijn rugzak weer terug.
What's the occasion, vraag ik de agenten.
De unveiling of the statue van Queen Mom, zeggen ze.
Voor de gelegenheid zijn er hoge gasten uitgenodigd en die moeten beveiligd.
De hoofd Bobby heeft nog steeds mijn creditcard.
Hij belt naar het hoofdbureau.
Ik wordt gecontroleerd op mogelijk terroristenschap.
You won't find my in the computer zeg ik tegen hoofd Bobby.
En dan gebeurt er iets typisch Engels.
De agenten gaan hun verontschuldigingen aanbieden.
Omdat ik zo lang moet wachten.
Omdat ze mijn spullen doorzocht hebben.
Omdat ik niet in de computer sta.
Van weeromstuit ga ik ook excuses aanbieden.
Het is mijn eigen schuld, zeg ik.
[had ik maar niet verdacht achter een boom moeten kruipen]
No, no, zeggen de agenten. It is not your fault.
Het is de schuld van de bommenleggers vinden ze.
Mag ik dan een foto van jullie maken, vraag ik.
Dat mag.
Toch leuk dat je even met ons hebt kunnen praten, zeggen ze nog.
I am free to go, zegt hoofd Bobby
Ik sta inderdaad niet geregistreerd als staatsgevaarlijk.



Later in de krant zie ik het echtpaar weer terug.
Zij heeft toch maar de jas aangetrokken....

Emotion and elegance as statue of Queen Mother is unveiled

Statue Queen Mom

British Royals Unveil Statue Of Queen Mother (SLIDESHOW)

LONDEN - Britse Koningin Elizabeth II heeft een nieuw standbeeld onthuld ter ere van haar overleden moeder, de geliefde Queen Mum.
Prins Charles en zijn zonen, William en Harry, en andere hooggeplaatste leden van de koninklijke familie waren aanwezig bij de onthulling.
De Queen Mother overleed in 2002 op de leeftijd van 101 jaar.





Anna