routemobile

De lucht is bruin.
Vogels vliegen laag.
Het gaat onweren.
Tanken. Bij het tankstation spreekt een man me aan.
Hij draagt een fluoriserend hesje.
Of hij me mag overtuigen om Super Diesel te tanken.
Dat is beter tegen de roet uitstoot.
Ja dat mag.
Twee dagen later. Tanken.
Jou ken ik, zegt de man met het hesje.
Ga je weer voor me tanken?

Zet de radio aan. De ANWB gaat een rechtzaak aanspannen tegen roetmobiel.
Wat zou dat zijn? Een roetmobiel.
In vier journaals hoor ik het bericht voorbij komen.
De ANWB gaat een rechtzaak aanspannen tegen roetmobiel vanwege misleidende informatie.
Routemobile, het is Routemobile. Gewoon een concurrent, geen roetmobiel. Routemobile. Probeer het uit te spreken zodat het niet klinkt als roetmobiel.
Routemobile.

slappe koffie

umbilical cord

28 augustus 2006
more drawings...»

kleine kop

Waarom heb jij zo’n kleine kop?
Waarom wil je dat weten?
Waarom heb jij zo’n kleine kop?
Onze lieve Heer verdeeld de grond onder de volkeren. Elk volk krijgt zijn eigen land. De Georgiërs zijn aan het feesten. Komen te laat. Al het land is al verdeeld. De heilige maagd Maria zegt, neem mijn land maar.
Ik geef jullie mijn land. Georgië is een prachtig land.
Waarom heb jij zo’n kleine kop?
De Zweden zijn aan het drinken. Het land wordt verdeelt onder de volkeren. Als de Zweden aan de beurt zijn voor hun stuk land zegt onze lieve Heer, hier, dit heb ik nog over en strooit een handvol kiezelsteentjes naar beneden. Zo komt Zweden aan zijn rotsen.
Voor Zuid-Limburg heeft onze lieve Heer een beetje dal en een beetje heuvel over. Daar is een gedicht over van Schillings. Dat moet je maar eens opzoeken. Hoe kom jij aan zo’n kleine kop?
Als het land verdeelt is en onze lieve Heer de lichaamsonderdelen uitdeelt laat ik iedereen voor gaan. Ik heb geen zin om in de rij te staan. Als ik aan de beurt ben, zijn er alleen nog maar kleine hoofdjes over.
Onze lieve Heer zegt, de hoofden zijn op. Je mag wachten op de volgende lichting. Er ligt nog een klein hoofdje. Geef me dat kleine hoofdje maar, zeg ik. Zo kom ik aan mijn kleine hoofd.
Is dat niet lastig zo’n kleine kop?
Ben met de Mickey-Mouse kop de stad in gegaan.
Nee! Ik zeg nog doe het niet.

Het is carnaval. Ik wil de stad in. Heb geen carnavalskleren. Er is wel een grote Mickey-Mouse kop. Ik wil de stad in. Het is carnaval. Heb geen carnavalskleren. In gewone kleren val je op met carnaval. Wil de stad in zonder op te vallen. Heb geen carnavalskleren. Wel een grote Mickey-Mouse-kop. Met een grote Mickey Mouse kop op, kan je ongemerkt de stad in.

27 augustus 2006
lees verder...»

South End

deel 35 van Jenna's verhaal
I walked this morning in Adams Morgan. There were a lot of addicted people there.
Yeah, but they don’t bother you. They only harm themselves. They destruct their own body.

Jenna vraagt of het raam dicht mag ze heeft het koud.
I am warm, zegt de taxichauffeur.
Me too, zegt Josch.
Jenna valt in slaap.
She’s pregnant, zeg ik. She can’t control her temperature.

She’s pregnant? Ill take extra care of her.
That’s nice of you.
I know what it is. my wife vomited a lot. The pregnancy went fine accept for the vomiting. The delivery.. she got a c-section.. they cut you open just like that. I got no time to think. They cut a woman open very quickly. Like she’s a pillow.

So Adams Morgan is not a dangerous neighbourhood?
No. South End is. I don’t drive there. If somebody ask me I say I already have a ride. I don't go there.
Why not? 
They rob you. Like now I have money in my cab. They know I have money in my cab and they rob you each year for cabdrivers get killed in South End. I don’t go there.
There are people in South End they never come downtown Washington. They never leave the area.
But if you don't go in and they don't come out, who do they rob?
Its drugs, they come in.
So they rob each other?
Yes... I don't believe that you came to see Bush. I don't understand why he got re-elected. I don't understand the American people. The day they re-elected Bush, I stopped believing. We don't need him here.
He is running the country.
Is he? What's he running? ...You have to speak English. When you live in this country, you have to speak English.
The Chinese in NY don't.
You have to speak English.. how can I talk to you when I am in the cab and I don't speak English?
Than I say tooo dieee aaiirporrrt.
Hai, you answer.
Hai.
And then you drop me off in South End.
And you never return and never be heard off again.
Yes.
24 augustus 2006
meer Jenna verhalen...»

Venus

24 augustus 2006
more drawings...»

dit is Amerika 2

deel 34 van Jenna's verhaal
De Ethiopische taxichauffeur zegt dat hij op maandag en dinsdag slaapt. Hij heeft een dochtertje.
Zie je haar dan nog wel?
Ja, ze gaat om negen uur naar bed.
Later dan jij? Dat is raar.
Het is een kind. She has no responsibility. She doesn’t know. Sometimes she takes me by the nose like that while I am asleep.
So you come home.. you eat..
No I ate already.
You come home... You talk to your wife..
No no. No talking. Sleep, lacht de taxichauffeur.
Why did you come to Amerika?
It was not safe for me in Ethiopia.
What did you do?
I didn’t do anything.
Why were you persecuted?
My father was in jail.
Why was your father in jail. What did he do?
He didn’t do anything. He was from the wrong tribe.
Was it difficult to come to Amerika?
Not at the time. I was being persecuted. So they let me in the country. It was better and now it is bad again.
Your father, he is in Amerika?
No he is much to old. You can't bring him here. This country is for young people. What can he do here? 
You want to stay in your own country with your own customs and traditions.
Is he still in jail?
No, they helped me here in Amerika to get him out of jail. That's good that they help you.
I have it better here than in Ethiopia.
You have to work two jobs.
Amerika is an working country. You have to work here. So were are you from?
Holland. The Netherlands. I wanted to see Bush, but he is in China.
What do you need Bush for? He better stay away.
Why?
What good has he done for the country. Name me one thing. He is panicking. He doesn’t know how to get out of the war.

lees verder...»

23 augustus 2006

nat pak

22 augustus 2006
deze foto bestellen

dit is Amerika

deel 33 van Jenna's verhaal
Loop met Jenna en Josch door Adams Morgan in Washington. Dit is al het vijfde Ethiopische restaurant dat ik ben tegengekomen, zegt Josch en twee Ethiopische winkels.
De taxichauffeur die ons terug brengt naar Dulles airport is Ethiopisch.
Yes, cultures kling together. That's normal, zegt hij.

De taxichauffeur is Ethiopiër. Hij is pas vijf jaar in Amerika. Het bevalt hem hier, zegt hij. Hij spreekt goed Engels. Hij woont in Springfield Virginnia.
In een gemixte culturele buurt. I like it, zegt hij. Chinese, Amerikans Azians door elkaar. English, zegt hij. You have to speak English. Hij werkt twee banen.
‘s Ochtends in het hotel en de rest van de dag taxichauffeur.
Hij werkt van 6 tot 6 zeg ik tegen Jenna. Hij gaat om 8 uur naar bed.
Je moet dat niet vergelijken, zegt Jenna, de gewezen H/R manager. Dit is Amerika. Hij heeft het nog goed. Hij werkt maar vijf dagen en waarom gaat hij om 8 uur naar bed als hij om 6 uur begint met werken? Ik werkte ook zo lang in Nl. Josch werkt 55 uur per week. In Nl met die ATV dagen. Dat is niet goed. Dat werkt niet. Waarvoor ze bedoelt waren daar worden ze niet voor gebruikt de ATV dagen. Je moet dat niet vergelijken. Dit is Amerika.
22 augustus 2006
meer Jenna verhalen...»

kick-off Hemel boven Berlijn

21 augustus 2006
more drawings...»

Jonathan

19 augustus 2006

early bird

deel 33 van Jenna's verhaal
De afstanden tussen de memorials en gouvernmental gebouwen in Washington zijn te ver. Onoverbrugbaar voor de physical impaired, de ouden van dagen en zwangere vrouwen. Jenna is zwanger. Ze puft als ze de treden van het Lincoln Memorial opklimt. Het Korean memorial slaan we over, zegt Jenna.
Maar ik wil wel nog naar de Library of Congress. De Library is de grootste van het land, zegt Jenna. Ze bewondert het gebouw.
Als je hier mag werken, daar moet je toch wel blij van worden.

Langs the Mall liggen de musea van het Smithsonian Institute. Josch wil naar het Flight-museum.
Ik wou vliegen, zegt Jenna. Vroeger.
Dan ben je een early bird.
Ik wou vliegen vroeger.
Ik probeerde te vliegen boven aan de trap. De moeder reageerde niet eens meer als ze gerommel op de trap hoorde. Oh, dat is Jenna, die probeert te vliegen.
Ik probeerde te vliegen van de trap af. Soms wel drie keer per dag viel ik van de trap. Ik wou vliegen vroeger.

meer Jenna verhalen...»
18 augustus 2006

wie is baas

deel 32 van Jenna's verhaal
Washington is schoon. Tenminste.. het centrum is schoon.
Het centrum met de ambassades en de musea en de hotels.
Washington is groot. Monumentaal en een gebouw is geen gebouw als er geen zuilen voor staan. De gebouwen zijn wit. Schoon.
Het is me niet duidelijk hoe de gebouwen zo wit blijven.
Ze zien eruit alsof ze net gebouwd zijn of net schoongemaakt met chloorbleek, whitener en vuilafstotend spul tegelijk.
De proporties van de gebouwen zijn...
Speer zou hier heel gelukkig van worden.

lees verder...»
15 augustus 2006

Jonathan

16 augustus 2006

geen bed

deel 31 van Jenna's verhaal
Jenna heeft een weekendje Washington geboekt.
Een package-deal met hotel en vliegreis.
Steek mijn magneetkaart in de deur en doe de deur open.
Kijk rond in mijn hotelkamer. Geen bed. Een bank. Een kast. Maak de kast open om te kijken waar het bed verstopt is.
In de kast staat een televisie. High speed internet. Internet.
Wat een verleiding. Dit weekend mag de computer niet aan.
Heb de laptop op last van Josch in New York achtergelaten.
Een doorgang leidt naar een kleiner kamertje.
Er staat een bureau, een stoel en een lamp. Geen bed.
Er is nog een deur. De slaapkamer met badkamer.
Een enorm tweepersoons bed en nog een televisie.
Dit is geen hotelkamer, dit is een suite.
Moet je die meubels zien, zeg ik tegen Jenna.
Jenna houdt de antieke stoel ondersteboven.
Ach nee, dit zijn hotel-meubels uit China.
In dit soort hotel-kamers zit ik altijd. Je ziet het aan de extraatjes.
De zeepjes.. de complementary krant. Je ziet aan de extraatjes hoe goed het hotel is...Dit hotel is niet zo...weinig extraatjes.
meer Jenna verhalen...»
15 augustus 2006

French toast

deel 30 van Jenna's verhaal
Ontbijten in Washington.
We noemen het brunch, zegt Jenna na een blik op de kaart.
Alle gerechten worden met frieten, ham, bacon, sausages of eieren geserveerd.
Mijn koffie is koud en ik vraag een nieuwe.
Je krijgt een refill, zegt Jenna. It's free.
De koffie wordt zo vaak bijgevuld als je maar wilt.
Ik bestel French toast.
Wat voor de hand liggend, zegt Jenna die al een jaar in New York woont. Ze bestelt zelf Belgian waffles met aardbeien, slagroom en bacon. Man Josch neemt de ommelette met potato.
Ontbijten met French toast, gebakken boterhammen met aardappelen en bacon.
We noemen het brunch, zegt Jenna.

meer Jenna verhalen...»
14 augustus 2006

Sinti-feest

meer foto's
13 augustus 2006

hoogbouw

Vandaag is vuilnisophaaldag. Dat weet ik omdat er in de hele straat vuilniszakken buiten staan. Op de zakken zitten stickers van de milieupolitie. De eigenaar van de vuilniszak moet de zak binnen halen. Onder mijn raam zie ik de buurman van no 14 in discussie met de poltie.
Ik ben het er niet mee eens, hoor ik hem zeggen en de politie antwoord dat de vuilnisjongens de zakken vandaag niet mee neemen.
Buurman no 14 neemt zijn vuilniszakken naar binnen. Wat is er aan de hand? Zijn de zakken te vroeg buiten gezet en is daarom de hele straat geverbaliseerd of wordt de vuilnis vandaag niet opgehaald en waarom niet. De vuilnis wordt elke week op woensdag opgehaald. Ik zet mijn vuilniszak buiten en haal hem weer binnen. Buurman zet de GFT bak buiten. Ik let op of hij ook een vuilniszak buiten zet.
Er is iets aan de hand, zeg ik. Alle zakken zijn gestickert door de milieupolitie.
Ja, dat viel me ook al op, zegt buurman. Hij haalt zijn vuilniszak weer binnen. Hij kijkt op de ophaalkalander Alleen GFT. Ik zal maar eens volgzaam zijn, zegt hij.
Er ontstaat lichte opwinding in de straat over de gestickerde zakken. Buren steken de straat over en discusieren over het vuilniszakkenophaalbeleid van de gemeente Maastricht. Om 11.00 uur komt de vuilniswagen. Ik ga op het balkon staan.
Zijn die vuiniszakken van u, vraagt de jongen
Nee, zeg ik.
Oh, zegt hij, anders zou ik ze meenemen als ze van u zijn. U bent hoogbouw.
Ik heb wel een volle zak. Ik ren naar beneden met mijn vuilniszak en overhandig hem aan de vuilnisjongen. Op no 14 en aan de overkant op no 17 staan de buren achter de vitrage. Mijn vuilniszak wordt wel meegenomen.
Wat is er aan de hand, vraag ik.
Jij bent hoogbouw, zegt de jongen. Jij mag je vuilniszak elke week buiten zetten. De anderen niet. Buurman op no 16a mag ook.
Buurman is toch geen hoogbouw? Buurman woont op de begane grond.
A en B huisnummers mogen wel.
Als de buurt zijn zak bij mij voor de deur zet nemen jullie alles mee?
Ja maar deze zakken als die niet binnengehaald worden nemen we ze mee en dan worden ze opengemaakt en dan krijgt de eigenaar een bekeuring dat is wel 150 Euro. Vroeger namen we ze gewoon mee. Dat mag niet meer.
Dus jullie mogen vandaag alleen ongestickerde zakken meenemen?
Ja.
Dan hebben jullie niet veel te doen vandaag?
Nee. De hele buurt staat vol gestickerde zakken.
Bel aan bij Buurman a. Je had wel je vuilniszak mogen buiten zetten. Jij bent hoogbouw.
Ik ben toch geen hoogbouw.
Je hebt een A huisnummer dan mag het.
Ik weet al wat het is er is een nieuwe milieu ambtenaar die weet dat niet dat het altijd gedoogt wordt. Dat is gedoogbeleid ze moeten die zakken gewoon meenemen. Ik ga er wel eens een belletje aan wijden. Wat doen ze met die zakken als de mensen ze niet binnenhalen?
Openmaken en doorzoeken of ze een adres vinden. Daarom moet je ook nooit post met je adres erin in een vuilniszak stoppen. En dan krijg je een bekeuring. 150 Euro.
Ha, schampert Buurman een bekeuring. Van wie dan? Van de milieupolitie? Die heeft toch geen aanhoudingsbevoegdheid. Ik ga er eens een belletje aan wagen.
Even later hoor ik door het plafond de zware stem van Buurman, Woe woe woe woe woewoe wow woe woe. Het gaat een hele tijd door. Een petitie laten rondgaan zegt de politie. Woe woe woe. Ik ben het er niet mee eens, zegt Buurman.
11 augustus 2006

de hapjes van de koster

vervolg van soepele benen
Weet u hoe laat het is?
Ik draag de tijd niet bij me, zegt de vrouw maar toen ik thuis vertrok was het kwart voor acht. Ze staat voor me met haar fiets in de hand. Ik zit op een bankje en wacht tot de AH open gaat.
Er loopt een man voor de deur heen en weer, zeg ik tegen de vrouw.
De winkel zal wel zo opengaan. Komt u een ontbijtje kopen?
Nee, zegt de vrouw. Vijf uur sta ik op. Een uur stilte voor de Heer en dan ontbijt.
Ik ben altijd op straat. Praat met mensen. U kunt naar de dienst komen.
De dienst?
De vrouw slaat de flap van haar fietstas open en rommelt erin.
Ach, ik heb er geen meer. De traktaten zijn op maar ik heb wel...
Ze scheurt een post-it briefje van een blokje.

Na afloop hoef je niet snel snel naar huis. Je mag blijven er is koffie en thee en hapjes. De koster maakt altijd hapjes. En soep. In de zomer hebben we geen soep. De mensen vroegen of we geen soep hadden terwijl het zo heet was.
Hebben we toch maar weer soep gemaakt, terwijl het zo heet was.
Een klein pannetje. Het is de tijd der tijden. God. Het is God.
De vrouw begint aan een lange verhandeling over het geloof en hoe je dat gepraktiseert moet worden. Ze heeft haar verhaal al vaak vertelt wat het komt er op Jehova-snelheid uit. Ik hoef niks terug te zeggen. Zij vertelt over God en ik luister. Dit is de tweede keer dat ik deze ochtend op snelheid ingehaalt wordt.


lees verder...»
10 augustus 2006

soepele benen

Sta op zeven uur op. Niet om zes zoals bedoeld was.
Het flesje wijn van gisteravond is nog niet helemaal uitgewerkt.
Zware benen. Soepel rennen. Dat probeer ik. Soepel rennen.
Ver voor me rent een lange jongen. Hij draagt een rood t-shirt en een grijze broek van dunne stof. Het t-shirt en de broek zijn twee maten te groot. De dunne stof maakt golfjes om zijn lichaam. Soepel is zijn renstijl. Hij pauzeert en doet oefeningen.
Vreemde oefeningen. Hij draait dansende rondjes met zijn heupen die de stof om zijn lijf nog meer laten vlaggen.
Een rennende balletdanser. Na de oefeningen rent hij verder. Ondanks zijn vreemde stijl rent hij heel hard. Hij verdwijnt langzaam uit zicht. Ik zie hem nog net zijn flubberende t-shirt uittrekken. Hij bindt het om zijn heupen. Jammer dat hij zover vooruit rent. Ik kan niet zien hoe gespierd hij is.
Hoor voetstappen achter me en wordt ingehaald door een meisje met een kort zwart stretch broekje en gespierde benen. Ze heeft een IPod in een zwart elastiekje om haar arm. Op de maat van de muziek maakt ze sprongetjes. Ze rent twee keer zo snel als ik. Het is de wijn. Het is dat ik nog niet zo lang aan het trainen ben. De lange vrouw met de hoofdband en slechte BH en grote borsten is er ook. Ook zij rent hard op muziek. Het is de wijn niet de muziek die mijn pas vertraagt. En dorst. Op de terug weg stop ik bij de AH. Even wat te drinken halen. De AH is nog dicht.
Zal ik nog een stukje rennen totdat hij open is?
Ga op een bankje zitten wachten totdat de AH open is. Heb dorst.
Teveel wijn gedronken gisteren. Hoe laat zou de AH open gaan? Acht uur denk ik. Ik heb geen zin om naar de ingang te lopen en de openingstijden te bestuderen. Er drentelt een man voor de deur. De winkel zal wel zo opengaan. Een mevrouw met een fiets aan de hand stopt voor me. Weet u waar de AH is vraagt ze.
Ik wijs naar de AH.
Weet u hoe laat de AH open gaat?
Acht uur denk ik.
Weet u hoe laat het is?
Ik draag de tijd niet bij me, zegt de vrouw maar toen ik thuis vertrok was het kwart voor acht.
Ik draag de tijd niet bij me, zegt de vrouw. Toen had ik het al kunnen weten.
verder lezen

9 augustus 2006

toeval

Wat ben je aan het lezen?
Toeval!, zegt Nadia.
Wat toevallig, ik ook.
Meneer Pastoor is op bezoek. Hij wil het boek zien. Hij wil controleren of het boek niet op de index van verboden boeken voor katholieken staat. Hij scant het boek. Voorflap. Achterflap. Een snelle reading.

Toeval!
Hoe de kwantumfysica ons wereldbeeld verandert van Anton Zeilinger.
Kwantumfysica heeft iets duisters, paradoxaals en raadselachtigs. De uitkomsten van deze tak van wetenschap botsen met ons alledaagse verstand. Hier wankelen de gangbare categorieën van ruimte, tijd en causaliteit. De kwantumfysica kent geen gegeven wereld die ontdekt kan worden. Tijdens het waarnemen verandert de waargenomen wereld namelijk steeds van eigenschappen. Omdat we onze vertrouwde zekerheden hier vaarwel zeggen, boeit dit vak zowel natuurkundigen als filosofen. De wereld is alles wat het geval is en ook alles wat het geval kan zijn.

Meneer Pastoor kan er geen kwaad in ontdekken. Ik wil het wel lezen als je het uit hebt, zegt hij.

8 augustus 2006

toevallig

Op de renroute ligt een camping. Langs de Maas. Bij de ingang van de camping staat een vlag. De vlag staat in een vlaggemast in het groen.
Bel André. Wat ben je aan het schilderen? De Nederlandse vlag.
Dat is ook toevallig.

7 augustus 2006
more drawings...»

kroedwusj

Wat ben je aan het doen?
Dat is voor de kroedwusj.
Nadia snijdt grote takken van de notenboom.
Wat is een kroedwoesch?
Kroedwusj. Dat zijn de 7 kruiden die in het graf van Maria zijn gevonden. Die worden op 15 augustus door meneer Pastoor in de kerk gezegend.
En dan?
Dan hang ik het op in huis. Dat helpt overal tegen.
Waartegen dan?
De notenboom beschermt tegen blikseminslag want een notenboom is nog nooit geraakt door bliksem. Je kan er ook een takje van in de haard gooien voor bescherming en je kan het ook aan de dieren voeren.
Wat zijn de zeven kruiden in een kroetwusj?
Je moet maar kijken op de site van het bisdom. Daar staat dat.
En waar zoek ik dan op?
Op kroedwusj.
Maar dat is toch een dialect woord?
Het staat op kroedwusj.
Nadia snijdt een grote tak van de notenboom af. De bijvoet heb ik al gevonden in de berm, zegt ze. Nadia zal de mooiste en grootste kroedwusj hebben van de hele kerk. Meneer Pastoor zal hem zegenen en ze zal hem ophangen in haar huis en beveiligd zijn tegen heksen, boze geesten, de duivel, enge ziekten en onweer.

6 augustus 2006
meer kroetwusj...»

baby

6 augustus 2006
more drawings...»

straat theater

za 5 augustus 2006
het winkelwagentje...»
boodschappenkarretje...»
foto's karretjes...»
foto's karretjes..»
boodschappenkarretje lower east side..»

swart man

Het regent. Als het regent kan je er achter komen of je jas waterdicht is. Mijn jack is niet waterdicht. Het is een windjack en geen regenjack. Dat zegt de verkoper in de winkel.
Als je rent moet je huid kunnen ademen en dat kan niet in een luchtdicht jack. Het regent en ik wordt nat in mijn windjack.
De andere renners dragen geen jack. Het Chinese meisje met de Ipod, de oude man en de neger, ze laten zich natregen.
De neger draagt zwarte kleren. Alleen zijn gymschoenen zijn wit. Je kan niet zien dat zijn kleren nat zijn. Ze zitten strak tegen zijn gespierde lichaam. De neger is lang en rent in wedstrijdtempo. Hij kijkt niet. Hij groet niet. Hij traint.
Hij rent me tegemoet en ik verbeeld me dat hij vandaag kijkt. Bewondering. Zij rent ook in de regen. Waar het pad zich versmalt passeer ik hem. Hij kijkt weer strak voor zich uit.
Hij is lang, ik moet naar hem opkijken. Geen krimp.
Passeer de oude man zonder jack. Hij groet. Hij draagt een wit t-shirt en een witte korte broek. Hij heeft lange witte benen.
Hij is nat geworden. De roze huid schijnt door zijn t-shirt heen.

5 augustus 2006

middagdutje

4 augustus 2006

een half pondje snijbonen

Midden op straat ligt een halfpondje snijbonen, een bosje wortelen met het groen er nog aan en vier tomaten in een kapot plastic zakje. De groenten zien er nog vers uit.
Verderop ligt nog een snijboon en ik kom nog twee worteltjes tegen en nog een snijboon. Het dunne plastic zakje moet al eerder gescheurd zijn. De boodschappen zijn verloren en niet opgeraapt. Zou de eigenaar het niet gemerkt hebben?
Hard fietsend over de hobbelige kinderkopjes in de regen.
Of wel gemerkt maar geen zin om af te stappen in de regen.
Geen zin om de groenten van het afvalt te verzamelen.
Zou iemand anders ze oprapen en er een gezonde maaltijd van bereiden?

Voor een Surinaamse musical heb ik de opdracht om een straat-verkoop-karretje te dressen. Ik ga naar de Surinaamse supermarkt en koop rijst, groenten in het zuur, frisdrank en fruit en exotische groenten. Het karretje wordt gevuld en het ziet er authentiek en uitnodigend uit.
Na twee dagen is de kar leeg. De groenten, de rijst, de chips alles is weg. De Surinaamse cast heeft een maaltijd bereidt van de inhoud van de kar.
Maar dat zijn rekwisieten. Het is niet om op te eten.
Het zijn rekwisieten. Rekwisieten of niet. De Surinaamse spelers hebben er geen boodschap aan.
Het is eten en eten mag niet verspild worden.
De gemeentereiniging rijdt voorbij en bezemt de snijbonen, de worteltjes en de tomaten op.

3 augustus 2006

middagdutje

2 augustus 2006

Bodies

Ben naar de expositie van Bodies geweest.
Hoe was het?
Grosss.
Zijn het echte lichamen?
Ja en ze zeggen niet hoe ze eraan gekomen zijn.
Het zijn Chinezen. Dat is het communisme, zegt Shekhar.
In China ben je eigendom van de staat.
In India slaan ze jonge kinderen de benen stuk. Gehandicapte kinderen brengen meer op bij het bedelen. Mensen verkopen hun skeleton voor de wetenschap. Weet je wel wat ze daarmee doen? Ze nemen een been en gebruiken het om een auto te testen. Hoeveel schade aan je been ontstaat bij een crash en what if someone offers 20.000 dollar voor je kidney. Die Chinezen. How can they find out. There are biljons Chinese. Who knows.
Its a body. Its just a body. The soul is gone. Its not you.
We burn our bodies in India. That's not nice when your skin starts to bubble and its smelly when you burn somebody.
En de oudste zoon moet de schedel inslaan, zegt Coryn.

Waarom dan?
Zodat de ziel kan ontsnappen.
Ik schreef een stuk over homeless people en Shekhar liet me filmpjes op het internet zien van jonge mensen die bumbs geld geven om dingen te doen om daar films van te maken.
Bumbsfights, zegt Shekhar.
Ze geven hun geld om bumb op hun voorhoofd te laten tatoeëren.
Ze voeren ze dronken en laten ze samen vechten. Of een filmpje van een dronken man die in slaap was gevallen in bad terwijl hij het hete water had laten lopen. Op de film kan je zien hoe zijn lichaam in het water gekookt wordt, zegt Coryn.
Er is een rechtszaak gekomen van een van de zwervers. Hij heeft geld geëist omdat een van de jongeren zo stom is geweest te zeggen hoeveel exemplaren van het filmpje hij verkocht heeft.
Jullie hechten teveel waarde aan het lichaam, zegt Shekhar. It's a cultural thing.
A head of a cow in an glas cage being eaten by maggots, that’s art in this country.


1 augustus 2006