soepele benen
Sta op zeven uur op. Niet om zes zoals bedoeld was.
Het flesje wijn van gisteravond is nog niet helemaal uitgewerkt.
Zware benen. Soepel rennen. Dat probeer ik. Soepel rennen.
Ver voor me rent een lange jongen. Hij draagt een rood t-shirt en een grijze broek van dunne stof. Het t-shirt en de broek zijn twee maten te groot. De dunne stof maakt golfjes om zijn lichaam. Soepel is zijn renstijl. Hij pauzeert en doet oefeningen.
Vreemde oefeningen. Hij draait dansende rondjes met zijn heupen die de stof om zijn lijf nog meer laten vlaggen.
Een rennende balletdanser. Na de oefeningen rent hij verder. Ondanks zijn vreemde stijl rent hij heel hard. Hij verdwijnt langzaam uit zicht. Ik zie hem nog net zijn flubberende t-shirt uittrekken. Hij bindt het om zijn heupen. Jammer dat hij zover vooruit rent. Ik kan niet zien hoe gespierd hij is.
Hoor voetstappen achter me en wordt ingehaald door een meisje met een kort zwart stretch broekje en gespierde benen. Ze heeft een IPod in een zwart elastiekje om haar arm. Op de maat van de muziek maakt ze sprongetjes. Ze rent twee keer zo snel als ik. Het is de wijn. Het is dat ik nog niet zo lang aan het trainen ben. De lange vrouw met de hoofdband en slechte BH en grote borsten is er ook. Ook zij rent hard op muziek. Het is de wijn niet de muziek die mijn pas vertraagt. En dorst. Op de terug weg stop ik bij de AH. Even wat te drinken halen. De AH is nog dicht.
Zal ik nog een stukje rennen totdat hij open is?
Ga op een bankje zitten wachten totdat de AH open is. Heb dorst.
Teveel wijn gedronken gisteren. Hoe laat zou de AH open gaan? Acht uur denk ik. Ik heb geen zin om naar de ingang te lopen en de openingstijden te bestuderen. Er drentelt een man voor de deur. De winkel zal wel zo opengaan. Een mevrouw met een fiets aan de hand stopt voor me. Weet u waar de AH is vraagt ze.
Ik wijs naar de AH.
Weet u hoe laat de AH open gaat?
Acht uur denk ik.
Weet u hoe laat het is?
Ik draag de tijd niet bij me, zegt de vrouw maar toen ik thuis vertrok was het kwart voor acht.
Ik draag de tijd niet bij me, zegt de vrouw. Toen had ik het al kunnen weten.
verder lezen
9 augustus 2006
