de zee zal alles schoon wassen

Jenna belt. Ze is zwanger en verontwaardigd.
Heb je de mail gelezen? Over de golfbaan van de bisschop.
Welke golfbaan?
Vrienden zijn op vakantie in Ghana. Ze mailen.
Tijdens een bezoek aan de krokodillenfarm ontmoetten we de Nederlandse architect W. A. die een golfbaan voor de kardinaal komt aanleggen.

Google op architect W.A.
Een bijzondere opdracht waaraan architect W.A. nu al jarenlang werkt, is die voor een kathedraal in Ghana. We kregen deze opdracht via een Limburgse geestelijke die contacten had met de Ghanese aartsbisschop. De kathedraal is maatschappelijk én technisch een uitdaging. Een kerk in Ghana is veel meer dan een gebedshuis, het is ook een ontmoetingsplek en biedt ruimte aan allerlei activiteiten, zoals handel. Het is een plek geworden waar dingen tot stand komen. De opdracht is in de loop van de jaren geëvolueerd tot een multifunctioneel centrum dat Cathedral City is gedoopt. De kathedraal gaat 3 miljoen euro kosten, voor Nederlandse begrippen niet veel, maar er is nog zo’n 1,5 miljoen euro nodig.

De vrienden zijn terug uit Ghana. Bij toeval zijn ze de Nederlandse delegatie tegen gekomen die het bouwproject in Accra gaan realiseren.
En de golfbaan, wil ik weten, hoe zit het met de golfbaan?
De golfbaan komt naast het hotel.
Hotel? Golfbaan? Bij een kathedraal?
Dat is om het project te kunnen financieren.

Een kerk in Ghana is veel meer dan een gebedshuis, het is ook een ontmoetingsplek en biedt ruimte aan allerlei activiteiten, zoals handel
Niks geen handels en ontmoetings-plek voor de lokale mensen.
Een golfbaan met hotel-resort ter meerdere eer en glorie van de kardinaal.
Er is al een kathedraal in Accra. Het gebouw staat zich op een heuvel en is moeilijk bereikbaar. De grond dreigt te verzakken en op ten duur zal de kerk instorten als er geen maatregelen genomen worden. De bisschop die de kerk runt heeft geen geld.
Hij neemt de vrienden mee naar een ziekenhuis in aanbouw. Alles is er. Een operatiekamer met apparatuur. De uitslaapkamer. Couveuses voor de baby's. Het zijn nieuwe spullen. De dozen en inpakmateriaal liggen nog op de vloer. Alles is er. Behalve personeel. Het huis waar de dokters en verplegers kunnen gaan wonen is nooit gebouwd. De dure apparatuur ligt te verstoffen in het nieuwe ziekenhuis.
De Nederlandse delegatie, die van de miljoenen-kathedraal annex hotel met golfbaanvoorziening gaan niet naar het ziekenhuis of naar de verzakkende kerk.
De aanblik is te troosteloos vind de gastheer.

Wie moet die kerk gaan vullen zegt de bisschop. Ook hier in Ghana loopt de kerkgang terug. De mannen komen niet meer. Kijk dan, het zijn de vrouwen en kinderen. Wie gaat die kathedraal straks vullen?

Aan het strand is een toeristen-resort. Negenhonderd dollar per nacht. Het is er nog uitgestorven.
Het strand is vervuild. Het ligt vol met plastic tasjes en afval.
Why don't you clean it?
Perhaps later, when the tourists come. Later. Now the sea wil wash the shore. The sea will clean the sand.

knuffel verloren

going under the knife

Op de radio het bericht dat er teveel mensen sterven in het ziekenhuis door menselijke fouten.

Op de televisie een man laat zich als een human cannonball wegschieten uit een kanon.
Het luchtkussen dat zijn val moet opvangen ligt niet op de goede plek.
Hij schiet 30 meter uit het kanon, 12 meter te ver. De man breekt zijn enkel. Scheurt zijn lever, heeft bloedingen in het hoofd en zijn ruggenwervels worden samen gedrukt.

Een vrouw gaat hitch-hiken in de natuur. Ze wordt aangevallen door een poema. Ze wordt gered maar de poema heeft haar rechterwang half afgebeten.

Zap verder. Een vrouw heeft een goedaardige tumor die aan de buitenkant van haar lichaam groeit. Op haar buik en op haar rug. Na een paar jaar weegt de tumor 90 kilo en blijft groeien. De tumor onttrekt teveel bloed uit het lichaam. Het hart is verzwakt. De tumor moet verwijderd, de vrouw weegt nog maar 45 kilo na de operatie. Ze is blij dat ze nog leeft.

Zap verder. Een shot van een vrouw die een implantaat in haar kin krijgt ingebracht. Voor de mooi.

Zap terug naar de poema-mevrouw. Na vele operaties is haar gezicht weer aan elkaar genaaid. Ze ziet er nog steeds mooi uit ondanks haar littekens. Ze is blij dat ze nog leeft.

De levende kanonskogel stuntman wil niet geopereerd worden. Hij vertrouwt op het zelf genezend vermogen van zijn lichaam. De artsen zeggen dat de getrainde spieren van de man zijn leven gered hebben.

Op de radio wordt gepleit voor een time-out vlak voor een operatie. Die term komt uit de luchtvaart. Even stoppen en kijken of alles klopt. Een time-out vlak voor de operatie om te checken of het linker of het rechter-been ge-amputeerd moet worden bij voorbeeld.

De vrouw met de ontevreden kin, krijgt een nieuwe. Of ze blij is dat ze nog leeft vertelt de documentaire niet.

Ziekenhuisdoden
Eén op de vijfentwintig ziekenhuisdoden sterft onnodig, meestal als gevolg van een verkeerde diagnose.
Jaarlijks sterven 42.000 patiënten in een ziekenhuis, van wie 1735 onnodig, aldus medisch onderzoeksbureau Nivel.
In totaal worden per jaar 1,3 miljoen mensen in een ziekenhuis opgenomen. Dertigduizend van hen krijgen te maken met medische fouten. Tienduizend patiënten houden daar blijvende schade aan over.

als je maar lol in je werk hebt

deze noodvoorziening werd mogelijk gemaakt door Felix Glas

fluo kazuifel

Het parcours van de Amstel Gold Race kenmerkt zich door de vele vluchtheuvels en rotondes.
Dat wist ik niet. Dat hoor ik Mart Smeets zeggen op de televisie.
Hij co-host de uitzending met een Belgische verslaggever die de slappe lach krijgt van de Nederlandse regelzucht die zich manifesteert in obstakels op kruispunten en vluchtheuvels.
En jullie maar denken dat het verkeer daar veiliger door wordt, schampert de Belg.
Met 60 km. per uur raast het peloton rechts en links langs de vluchtheuvels. Volgens Mart is er nergens ter wereld een wieler-ronde die zo gevaarlijk is en dat komt door de Nederlandse ruimtelijke ordening.

Ook op televisie architekt W.A.
Hij presenteert zijn nieuwe badkamer-lijn dOt op de meubelbeurs in Milaan.
dOt.
In de deksel van het urinoir zit een gat. Een dot.
De deksel oogt te zwaar, zegt W.A. Door dat gat wordt het weer licht.
Dat bedoeld hij niet letterlijk dat is vormgevings-jargon.
De wc-pot heeft een hydraulische deksel en als je plast spettert het niet.
Dat schijnt een bekend probleem te zijn bij urinoirs, spetteren.
De interviewer vraagt niet naar de golfbaan in Ghana.

Jargon ook voor Mart Smeets. De vrijwilligers die op de gevaarlijke vluchtheuvels in de Amstel Gold Race staan, wapperen met gele vlaggetjes om de coureurs te waarschuwen.
Ze dragen gele fluoriserende hesjes. Een kazuifel , volgens Mart Smeets.
Als Mart Smeets zegt dat een hesje een kazuifel heet, dan is dat zo.
Een fluo kazuifel .

dode vis

Waarom is het zogen van jongen essentiëler dan leven in de oceaan?
Waarom is een ruggengraat hebben essentiëler dan vleugels hebben?
In Engeland trekt de wet die betrekking heeft op wreedheid tegen dieren een morele grens bij de gewervelde dieren. Wat de wet betreft mag je doen wat je wilt met een levende worm of een vlieg of een garnaal, maar niet met een levende vogel, kikker of muis. Dit is best een redelijke grens, als je er toch één moet trekken, maar wetten kunnen gewijzigd worden en dat is ook met deze gebeurd. Cefalopoden [koppotigen] - de octopussen en inktvissen - werden onlangs tot ere-gewelfden benoemd, omdat ze in tegenstelling tot hun naaste verwanten, de schelpen en de oesters, zo'n opvallend verfijnd zenuwstelsel hebben.

Daniel. C Dennett
De betovering van het Geloof pag. 20

een golfbaan in Ghana

Jenna belt. Ze is zwanger en verontwaardigd.
Heb je de mail gelezen? Over de golfbaan van de bisschop.
Welke golfbaan?
Vrienden zijn op vakantie in Ghana. Ze mailen.
Tijdens een bezoek aan de krokodillenfarm ontmoetten we de Nederlandse architect W. A. die een golfbaan voor de kardinaal komt aanleggen. Het weer is nog altijd erg warm rond de 35 graden en vochtige lucht. Een ventilator is dus altijd in de buurt. Vanavond wordt er uitgerust en wellicht ook nog een kopje koffie gedronken bij de bisschop.

Een golfbaan voor de bisschop, zegt Jenna, in Ghana.
Het is voor de kardinaal, niet voor de bisschop. Maakt dat nog wat uit?
O, gelukkig, zegt Jenna. dan is het goed. Een kardinaal is nog hoger dan een bisschop, die moet wel een eigen golfbaan hebben.
Je bent cynisch nu?
Natuurlijk ben ik cynisch. Al was het de Paus, een eigen golfbaan is iets voor mensen die geld te veel hebben en als je in Afrika zit als kerkelijke macht denk ik dat je niet in de situatie komt dat er geld over is.

Jenna is verontwaardigd. Ze heeft een erg coulante houding t.o.z. van de kerk en religie. Maar een eigen golfbaan voor de kardinaal gaat haar te ver.
En wat vind ik. Wat is mijn mening. Hoe ziet een golfbaan in Afrika er uit?
Exact hetzelfde als een golf course waar ook ter wereld. Groen gras.
Hoe komt een Nederlandse architect in Ghana terecht om een golfbaan aan te leggen?
Contacten via Limburgse paters die missie-posten in Ghana hebben.

Google op architect. W.A.
Een bijzondere opdracht waaraan architect W.A. nu al jarenlang werkt, is die voor een kathedraal in Ghana. We kregen deze opdracht via een Limburgse geestelijke die contacten had met de Ghanese aartsbisschop. De kathedraal is maatschappelijk én technisch een uitdaging. Een kerk in Ghana is veel meer dan een gebedshuis, het is ook een ontmoetingsplek en biedt ruimte aan allerlei activiteiten, zoals handel. Het is een plek geworden waar dingen tot stand komen. De opdracht is in de loop van de jaren geëvolueerd tot een multifunctioneel centrum dat Cathedral City is gedoopt. De kathedraal gaat 3 miljoen euro kosten, voor Nederlandse begrippen niet veel, maar er is nog zo’n 1,5 miljoen euro nodig. Om kosten te besparen willen we dat de wapening van het beton wordt gemaakt van bamboe. Ook de steigers en de bekisting voor het beton worden gemaakt van bamboe. Zo wordt de kathedraal een laboratorium voor nieuwe
bouwtechnieken.

De kathedraal is er nooit gekomen. De architect is nu in Ghana om een golfbaan aan te leggen.
Hadden ze het maar niet gemaild. De vrienden die op vakantie zijn in Ghana. Die toevallig een architect tegen het lijf lopen die een golfbaan gaat aanleggen.
Nu moet ik ernaar gaan vragen als ze terug zijn. Hoe zit dat met die golfbaan.
En wat vind ik ervan. Wat is mijn mening over religie.
Lees Daniel. C Dennett De betovering van het geloof. Ben op pagina 20. Nog zo'n 400 pagina's te gaan.
Zolang stel ik mijn mening uit. En wie weet hebben ze het wel verkeerd begrepen van die golfbaan...

Waarom lachen vrouwen om een naakte man

Vraagt een man zich af. Hij komt met die vraag via Google op mijn site terecht.
Dat vind ik vervelend. Heb er geen antwoord op.
Meneer ik heb nog voor u gegoogeld maar het is inderdaad niet te vinden.
Waarom lachen vrouwen om een naakte man.
Nou omdat...omdat....

going for the free ride

Een voorstelling gezien van Elena Simons. Ze noemt zichzelf een wereldverbeteraar. Ze heeft het boek geschreven Pret met Moslims. Ze bedenkt projecten zoals De Burgerbuddy, Sex voor Dieren en Het Blijbedrijf. Ze haalt vuilniszakken open op zoek naar bruikbare spullen, maakt ze schoon en legt ze terug in de schappen van de Bijenkorf voorzien van een prijskaartje.
Omgekeerde diefstal, zegt ze.
Ze is een wereldverbeteraarster, zegt ze.
Haar website heet www.wonder.nl

Dieren werken hard voor ons mensen.
Ze leveren onder andere melk, eieren, vlees, wol en goed gezelschap. Daarom hebben dieren recht op goede arbeidsomstandigheden en plezier in het leven. Het is aan ons om te zorgen voor hun primaire levensbehoeften zoals lol, lekker eten, door de week leuk werk en zo nu en dan een gezonde vrijpartij.

Elena Simons

lees meer over het recht van dieren op sex

Zoo

Heb je wel eens een paardenlul gezien, vraagt Jenna.
Nee, dat zegt ze niet. Ze vraagt. Heb je wel eens gezien hoe paarden het doen.
Eeuh, ja nou..
Weet je wel hoe dat gaat, dringt Jenna aan. Weet je wel hoe groot dat ding van een paard is?
Nou...
Jenna woont in NY. Er is een nieuwe documentaire in premiere gegaan. Ze heeft erover gehoord en moet even haar hart luchten.
Er was een man, zegt Jenna, die werd in het ziekenhuis binnengebracht met een gescheurde anus.
Hij had sex gehad met een paard en is eraan overleden.
Kan je je dat voorstellen, zegt Jenna. Kan je je dat voorstellen?

Documentary on bestiality premieres at Film Festival
Zoo is een documentaire over het laatste taboe, zegt regisseur Robinson Devor.
Sex tussen mens en dier. In 2005 stierf een man aan een geperforeerde darm nadat hij sex had gehad met een Arabische dekhengst. Hoewel zoöfilie of bestialiteit ofwel sexuele omgang met dieren in de staat Washington niet verboden is, was de ontdekking van het bestaan van een Internet-based zoophile community een shock. Mensen die een meer dan gebruikelijke liefde voor het dier bekennen noemen zichzelf zoos. De documentaire Zoo is een poging deze mensen een stem te geven.
Devor is het eens met de Romeinse schrijver Terence, die zegt, I consider nothing human alien to me.
It happens, zegt Devor, so it's part of who we are.

Darianne Cardill schrijft in een recensie,
ZOO was not at all what I expected, nor all that shocking. It is a beautiful, mesmerizing and nearly hypnotic discourse on the relationship between man and nature
The members of the zoophile community do not display any remorse for their actions or sexual preferences. They only regret that a friend of theirs died from a perforated colon and that their activities were unmasked. Tired of judgmental human beings, they feel animals are more accepting and they see their fetish as just a love for animals. The documentary was haunting and upsetting. But executed without any judgment, it’s an excellent example of how to portray a villain’s point of view with kindness. ZOO is unsatisfying only in a voyeuristic sense. If it’s titillation you’re looking for, you’ll have to dredge the dark bowels of the Internet.
Darianne Cardill

meer lezen over de film en over zoöfilie
Zoo film
Zoophilia
Zoosexuality

het gesprek open houden

De nieuwe onderbuurvrouw is van hippie-ouders-afkomst.
Ze vind mijn houding t.o.v. de zwervers-problematiek niet humaan genoeg.
Daklozen schuilen onder de overkapping op het pleintje.
Ze wachten totdat het slaaphuis om de hoek haar deuren opent.
Het pleintje is de privé-parkeerplaats van de appartementen-bewoners.
Buurvrouw vind mijn vriendelijk gedogen niet genoeg. De daklozen, drinken, blowen, en spuiten op het pleintje. Tegen de avond leggen ze een plank of een stuk karton neer en kruipen in hun dekens als ze geen geld hebben of wel geld maar geen plek in het opvanghuis. Hun favoriete plek is de inrit. Die is overdekt en uit het zicht en uit de wind. Ben bang dat ik een keer over iemand heen zal rijden. De inrit is smal en in het donker zie je niet dat het donkere hoopje een slapend mens kan zijn. Zij zijn daar zelf minder bang voor. Ook al ruim ik regelmatig de geïmproviseerde bedden op, de plek is geliefd en het gevaar voor eigen leven telt niet. Als dank voor de gastvrijheid ligt er geregeld een dikke drol. Wat kunnen mensen-drollen toch groot zijn. Achtergelaten spuiten lever ik in bij het opvanghuis. Lege bierblikjes breng ik naar de recycling. Buurvrouw vind dat niet genoeg. Ze gaat het gesprek aan.

Terwijl ze haar woning blauw paars groen en geel schildert en de psychedelische 60-ties home-decoration weer terug brengt naar deze eeuw papt ze aan men de niet-woningbezittende medemens. Haar hartelijkheid heeft een aanzuigend effect. Het beroeps-zwervers-echtpaar stalt fietsen en andere persoonlijke bezittingen op het plein en op mijn verzoek dat niet te doen zeggen ze dat het mag van haar. Ze hebben toestemming gekregen hun fietsen te stallen op het pleintje, want voor het opvanghuis worden ze toch maar gestolen. Na een week staan er vijf fietsen na twee weken een complete fietsenstalling. Het zijn dure fietsen. Het zijn gestolen fietsen. Het echtpaar is een handeltje begonnen op de parkeerplaats. Maar het kontakt met het hippie-meisje is uiterst hartelijk. Ze krijgen thee en de handel bloeit.

Op een gewone maandagochtend hoor ik haar gillen. Ze komt thuis na een weekend bij haar ouders en de voordeur staat open. Dat is niet zo raar want ze heeft de on-stadse gewoonte haar voordeur niet af te sluiten. Een verleidelijke hoeveelheid cd's zijn door de gordijnloze ramen duidelijk zichtbaar. Nette stapeltjes uitgestald naast haar hippe muziekinstallatie. De stapeltjes cd's zijn weg. Geen sporen van braak, de deur was open en de zwervers hebben niks gezien echt waar niet.

Het hippie-meisje hecht toch meer aan de materie dan ze dacht.
Er komt een zwaar slot op de voordeur.
Er komt een poort. De parkeerplaats wordt afgesloten. Alleen toegankelijk voor bewoners met sleutel. De zwervers zijn hun schuilplek kwijt. Hun wachthokje. De beschutting tegen de regen en de wind. Het plekje om de wachten totdat het slaaphuis de deuren opent. Dat zal ze leren.

gratis meenemen

zo moeilijk kan dat niet zijn

De glazige blik in de ogen van de man achter de balie verraden hem. Als je oplet tenminste. Een kopietje maken. Hoe moeilijk kan dat zijn.
Zegt u het maar, zegt de man alsof zijn zaak meer te bieden heeft dan copy-service.
Een kopie alstublieft, zeg ik. Voor komkommers hoef ik hier niet te zijn.
Wat voor iets, vraagt de man.
Een kopie, zeg ik van dit bestand, het is 41 centimeter bij 25 centimeter. Op mat papier graag.
Eenenveertig centimeter, herhaald de man en kijkt me totaal hulpeloos aan.
Heb niks in de gaten. Een kopietje maken hoe moeilijk kan dat zijn.
De man probeert het bestand te openen in de computer. Minuten gaan voorbij.
Het lukt niet. Het zijn er twee, zegt hij.
Een TIFF en een JPEG, dat zijn de meest gangbare bestanden. Hoe krijgen jullie ze meestal aangeleverd?
Weer die blik. Weet ik niet, zegt de man.
Hij blijft naar de computer staren.
Ik heb de bestanden ook op USB-stick, zeg ik. Toch een klein voorgevoel wellicht.
De man geeft het op. Dat moet ik vragen, zegt hij.
De bazin levert een gevecht met de kassa en de bonnen-printer. Ondertussen belt ze met de boekhouder. Zuchtend steekt ze de USB-stick in de computer en maakt een printje.
Je moet even wachten, zegt ze, het apparaat is nog niet opgewarmd.
Ik lees de Story. Het blad ligt op het plastic bijzet-tafeltje dat tussen de twee wacht-fauteuilles staat.
Bompa Pfaff is overleden. Voor het eerst in jaren deze week geen opnames van de real life soap van keeper Pfaff en zijn gezin.
Tis klaar, zegt de man en legt een nog warm A-vier-printje op de balie.
A-vier dat is te klein. Het bestand is 41 centimeter bij 25 centimeter. Dit is veel te klein.
De ogen van de man lopen vol. Hij kijkt en geeft gewoon geen antwoord meer.
De bazin is aan de telefoon en ondertussen rollen er facturen uit de printer. Niet naar haar tevredenheid.
Kan je een andere keer terug komen, zegt de man.
Is het niet goed, vraagt de bazin.
Ik leg het probleem uit.
Dat heeft mij niemand gezegd, zegt de vrouw. Dat had je moeten zeggen dat je het niet op A-vier wou. Ik dacht dat je het op A-vier wou.
Dat kan niet op die printer en de andere printer staat nog niet aan. Die moet ik eerst aanzetten en kom maar vanmiddag terug. Op het eind van de middag. Dat wil iedereen wel, snel even tussendoor. Dat kan nergens in de stad. Ik heb vaste klanten en die willen ook geholpen worden. Dat had je wel eens mogen zeggen op welk formaat je het wou.
Ik maak een vaag gebaar naar de zwijgende man. Aan hem heb ik de juiste informatie gegeven.
Aan hem, zegt de vrouw, dat heeft toch geen zin. Hij werkt hier pas. Hij weet toch niks. Schrijf haar telefoonnummer op, zegt ze tegen de katatonische man.
Eind van de middag kan je komen.
Eind van de middag is te laat, zeg ik. Laat maar. Het is goed zo.
Denk maar niet dat je het hier in de stad sneller geprint krijgt. Daar zit levertijd op. Zeker een dag.
Ik dacht, zeg ik zacht. Ik dacht dat het wel even tussendoor kon.
Om drie uur dan. Kom om kwart na drie dan maar terug, zegt de vrouw.
Je telefoonnummer..... zegt de man met de slappe gezicht-spieren en natte ogen.

Leontien Borsato voelt zich vaak in de steek gelaten, roept de Story vanaf de cover.
Ook gewone dingen kunnen moeilijk zijn Leontien.

Om drie uur sta ik bij de copy-shop. De print is klaar. Heb er nog veel werk aan gehad om hem op 48 centimeter te krijgen, zegt de bazin.
48 centimeter. 48 centimeter. Dat klopt niet. De afmeting is 41 centimeter. Hoe kan dat nou?
Dat weet ik ook niet zegt de bazin. En ik ga het ook niet opnieuw doen. Dat is altijd met die Mac's en die Apple's ook. Ik zou je eigenlijk het dubbele moeten tellen zoveel werk heb ik eraan gehad.
Het is 41 centimeter, zegt ik. Gewoon één op één een kopietje maken.
Meet het thuis nog maar eens na, zegt de vrouw, misschien is het wel goed. En de volgende keer moet je maar komen als je meer tijd hebt. Dan kunnen we uitzoeken wat je fout doet.

I love Jesus

tweety

I tawt I taw a puddy tat
I did I did taw a puddy tat
bad puddy tat

kijk pappa met losse handjes

kijk pappa met losse handjes

1 april 2007

het is bijna voorjaar
grapje? geen grapje