NY street cuddly toys
check out the cat
28.2.07
26.2.07
flessen post
Vul een chakra-test in op het internet. Alles prima in orde.
Behalve de onderste chakra die is niet goed. Die staat dicht.
Niet geaard, zegt de site. Doe mijn gympen aan.
De natuur in. Een rondje langs de vijver. De vijver met de ganzen. Aarde onder de voeten om de energie-banen open te zetten. Bij het bankje aan het water staat een groene fles met draaidop. Feestje geweest gisteravond. De fles staat netjes op de grond naast de vuilnisbak en dat is vreemd omdat de vuilnisbak niet vol is.
In de fles zit iets wits langwerpigs. Een kaars. Het is geen kaars. Het is een briefje. Een briefje is een verhaal. Het briefje uit de fles is een verhaal. Twijfel. Het is vies een achtergelaten wijnfles aanraken en ik moet aan mijn gezondheid denken. Het wortel-chakra moet open. Er komt een man aangelopen. Hij draagt een blauwe jas. Hij heeft gezien dat ik naar een lege wijnfles sta te kijken. Misschien wil hij het verhaal met me delen. Dat wil hij niet. Ren verder. Twee mannen van de papiertjes-opruimdienst. De een heeft een stok en een oranje hesje, de ander draagt een grote gele plastic zak.
Ik kijk of zij de fles met het briefje vinden. Dat doen ze niet.
.
25.2.07
een locale douche
Ben aan 't procrastinating [andere dingen aan 't doen dan dat wat ik eigenlijk zou moeten doen, soort van uitstellen]. Mooi woord om af en toe te gebruiken, mailt Jenna.
Jenna woont in NewYork. Dat is voor het verhaal niet van belang maar verklaart wel waarom ze Engelse woorden gebruikt.
Mail haar terug.
Het badkamer-raam van de buren komt uit op mijn balkon.
De buurvrouw is het raam aan het schoonmaken.
Aan mijn kant. Ik ben geïrriteerd. Het is een inbeuk op het kluizenaarschap zo'n open raam met vrij zicht op mijn balkon en kamer. Er staan plantjes op de vensterbank. Door storm en regenbuien is aarde op raam kozijn en vensterbank terecht gekomen. Lokale spinnen hebben het karwei afgemaakt. Het ziet er niet uit. Buurvrouw boent en zuigt en maakt schoon. Ze stoot een plantje om. Ik vloek en schiet naar buiten om het plantje te redden. Het is een bruin palmstruikje dat de winter niet overleeft heeft.
Buurvrouw schrikt.
Ik moet het toch eens een keer kunnen poetsen, zegt ze.
Dat doe ik morgen wel zelf, zeg ik.
Ben zelf ook niet zo happig op relaties met buren [dan willen ze ook met je praten als je met de haren plat en in je joggingbroek even stiekem een frietje bent gaan halen] Een relatie met je buren is toch wel fijn [als je jezelf buitengesloten hebt en hun ladder nodig hebt om via het slaapkamerraam weer naar binnen te klimmen] mailt Jenna.
Vandaag ga ik het balkon poetsen.
Ontdoen van bladeren.
Ont-algen en wat er verder komt kijken bij een schoon en fris balkon.
Het regent. In de regen kan je niet ont-algen.
Het balkon schoonmaken is geprocastineerd.
Postponed or delayed needlessly because of a local shower
23.2.07
mannenpraat
Wat doet die hier?
Op de dagelijkse renroute komt een man met een hond tegemoet gelopen.
Hij is lang, draagt een zwierige jas en dandy-sjaal
A. trekt een sprintje om indruk te maken. Slaat in het voorbijgaan de man zijn hand. Hoooi, groeten ze elkaar.
Wie is dat dan?
Dat is Guy van G.
Ach ja die fotograaf.
Hij is rijk geworden, zegt A, maar wat doet hij hier. Hij woont in België.
Zijn hond uitlaten?
Op de ventweg langs het natuurgebied, staat een auto met Belgisch kenteken.
Kenteken GUY - 056.
Dat kan je aanvragen in België, je eigen kenteken zegt A.
Zou 56 zijn leeftijd zijn?
Als een toerist inspecteer ik de auto.
Dat zijn dure auto's wist je dat, zegt A.
Zou je niet zeggen van een Volkswagen.
A. loopt om de auto heen. Het is een Touareg, dacht ik het niet, die kunnen wel tweehonderdzeventig op de autoweg. Guy is rijk. Naaktfotografie, de Story, het maakt hem niks uit.
Rennen langs de vijver. Op het pad zit een groep ganzen.
Dames, lacht A. Dames, mag ik erdoor.
Hoezo dames, het zijn toch niet alleen dames.
Ganzen associeer ik met dames, zegt A.
Ganzen zijn monogaam. Ze hebben hun hele leven dezelfde partner.
Ooooh, zegt A.
Monogame ganzen. Het ontroert hem. Dat weer wel.
22.2.07
normale frites
doe toch gewoon
een kleine friet mayonaise alstublieft
we hebben geen kleine frieten
zegt het meisje
dat met de taak belast is
franse frietjes goudbruin te bakken
ze in een bakje te doen
servetje en vorkje erbij
en na een financiële transactie
het geheel aan mij te overhandigen
heel even ben ik van mijn à propos af
geen kleine frieten...
wel grote frieten...
geen kleine frieten-bakjes
geen frieten überhaupt?
we hebben geen kleine frieten
zegt het meisje
alleen normale
ik bestel een bakje normale frites
ze smaken een beetje gewoontjes
ze is vergeten er zout op te doen
20.2.07
19.2.07
een pro-actieve kip
Het is carnavalszaterdag, er staan hekken op de markt, er zal wel weer iets gebeuren zo dadelijk, om drie uur hoor ik, het gebeurt om drie uur, een uurtje later loop ik terug naar de markt, fanfares, hermeniekes en veel volk, laat me in de massa meevoeren. Ongemerkt kom ik midden op de markt terecht. Voor de hekken. Vlak voor het stadhuis. Achter de dranghekken staan veel mensen. Ik sta voor de dranghekken. Per ongeluk. Er zijn camera-ploegen, fotografen in afwachting van de aankomst van de stadsprins. Nu ik toch voor de hekken sta, neem ik wat foto’s. Naast me staat een potige fotografe, model bootwerker. Ze monstert mijn fototoestel. Ik leg aan. De forse fotografe kijk opzij glimlacht en gaat voor me staan. Kan gebeuren, denk ik. Mijn blik valt op een klein jongetje in uniform. Hij staat in militair gelid. Hij trommelt en kijkt daar ernstig bij. In een harmonie spelen is geen kinderspel. De bootwerker-fotografe volgt mijn blik schiet op het jongetje af en maakt foto’s. What the...
Het is zondag. Ga met A. naar de optocht. Ik vertel hem van de fotografe. Ach zegt A. Vergeet het.
Daar is ze weer. Ze staat midden op straat en fotografeert alsof de World Press Photo er vanaf hangt.
Ze ziet me en glimlacht. Die glimlach kan ze ook wel weglaten, zegt A.
Een video-ende man snauwt naar me dat ik in zijn beeld sta.
Kom we gaan verderop staan, zegt A.
Lees de krant. Als kippen mogen kiezen kruipen ze volgens dierkundigen dicht op elkaar als de groep evenwichtig is samengesteld. Er zijn grofweg twee persoonlijkheden. Pro-actieve dieren reageren snel op agressieve uitdagingen en zijn nieuwsgierig, terwijl reactieve dieren de dingen meer over zich heen laten komen. Een mengsel van die twee strategieën geeft de meest stabiele sociale structuur. Alleen pro-actieve beesten in een groep maakt het leven voor de onvermijdelijk sociale verliezers tot een hel.
Het is zondag-avond op televisie de gala-zitting in het gemeentehuis die traditioneel wordt afgesloten met het maken van een foto van de genodigden en de uitreiking van de orde van de geplökte hin.
Fotografen verdringen zich om de beste plek voor de foto. Er wordt geduwd en ge-elleboogd.
Het zal toch niet zeg ik tegen A. Daar is ze weer. Zij in dat rode jasje. Die pro-actieve kip.
18.2.07
16.2.07
14.2.07
10.2.07
net terug uit de hemel
ben je net terug uit de hemel, vraagt de conducteur
dat zegt hij niet, hij zegt
je komt van heaven
je komt van heaven, vraagt de conducteur als hij mijn kaartje controleert in de trein
hij doelt op mijn enorme koffer met een nooit verwijderd bagagelabel van een vliegreis eraan
HEAV...is te lezen op het door ouderdom getorste oranje label dat om het handvat van de koffer geplakt is
de conducteur neemt het label vast en leest de tekst
HEAVY TO LIFT
oh nee, lacht hij niet heaven
heel even ben ik in de hemel geweest
even ben ik een engel
een milliseconde maar
dan wordt ik ontmaskert als een gevallene
niet te licht maar te zwaar bevonden
.
5.2.07
waar in bronsgroen eikenhout...2
het boomstammetje is weer terug
open de voordeur
er staat een boomstammetje op het stoepje
op het bovenste treetje, met zijn kont tegen de voordeur aan
op de stoep zijn sleep-sporen te zien en iemand moet echt zijn best gedaan hebben om het ontilbare stuk hout het stoepje op te tillen en voor mijn voordeur te parkeren
bel mijn lief en vertel dat het boomstammetje na zijn onvrijwillig verblijf in de struiken van het plantsoen weer voor mijn deur staat
wie doet nou zoiets
geen idee
maar wellicht krijg ik het stammetje wel naar binnen gesjord nu al twee treetjes van de horde genomen zijn
ijdele hoop, krijg de eikenhout-blok ook nu niet over de dorpel getild en zelfs al, dan kan de voordeur niet meer dicht, want in mijn eentje krijg ik mijn houtstammetje niet de trap op
waar zijn toch die sterke mannen als je ze nodig hebt
nu staat er een boomstammetje voor de deur
Buurman wil geen boomstammetjes voor het huis, het verstoort de aanblik van zijn huis op stand, het is een inbreuk in zijn territorium denk ik
heeft hij het daarom nadrukkelijk op mijn stoepje gezet, respecteert hij mijn stoepje wel als de plek waar hij geen jurisdictie over heeft..
wat is hij ermee opgeschoten, het ziet nu vreemder uit dan toen het stammetje niemand in de weg staand, minding his own business voor het huis stond
kan me er niet over opwinden, naast het stammetje is net genoeg plek om naar buiten te komen en de postbode en de krantenjongen kunnen nog bij de brievenbus
slepen met boomstammetjes, vreemd waar mensen zich mee bezig houden
dit is een vervolg op echt eikenhout
.
3.2.07
meisje loos en koffie kopen
zaterdag 9.00 uur
nog twee planken boeken af stoffen en soppen
dat er drie sneetjes in mijn hand zitten is nu wel onhandig
nog twee planken en dan de kranten lezen
van vrijdag en van zaterdag
daarna Meisje loos uit lezen
ben al op pagina 45
9.36 uur
nu echt aan de boeken beginnen
of eerst Meisje loos lezen
10.39 uur
ben moe van een telefoongesprek en de koffie is op
eerst koffie halen
boeken zijn geduldig
onderweg boek lezen
kom langs de vijver
zie een foto
foto-apparaat niet bij me
naar huis en weer terug
ondertussen Meisje loos lezen
ben al op pag 112
.
meisje loos en koffie kopen 2
10.45 uur
...bij de vijver zie ik te laat dat de boekhouder met haar vriend op het bankje zitten
zal ik omkeren, omlopen
te laat ze heeft me al gezien
ze staat op, ook nog zoenen, en haar man moet die ook gezoend, ik geef hem een hand,
wat was dat, zegt de boekhouder, waar je net een foto van gemaakt hebt
ze kijkt me aan met een licht spottende blik
dat is een gieter, een groene plastic gieter, die daar in het water drijft
weer die spottende blik
je fotografeert niet de beesten?
de eenden? die heb ik al vaak genoeg gefotografeerd
er is veel zwerfvuil aangespoeld dat...
door de storm, verschrikkelijk erg
ach erg..
de vogels vliegen naar het noorden, het zal wel geen winter meer worden
ik kijk haar aan
naar het noorden, de vogels vliegen naar het noorden, niet naar het zuiden
heb me niet in de vogels verdiept, zeg ik, ben aan het wandelen en..
ook nu kijkt ze me aan alsof ik alleen maar vreemde dingen zeg
plastic zwerfvuil fotograferen, wie doet dat nou
het is een ledige dag
de zon schijnt
op ledige dagen hoef je niet te praten en al zeker niet met de boekhouder
ik ben de koffie vergeten in de winkel
15.59 uur
nu wel koffie kopen en een nieuw boek
1.2.07
stevige kuiten 2
Stevig.
Het stukje blote been dat de wandeldames laten zien is stevig.
De dames staan naast me aan het stoplicht. Het stoplicht tikt. Een van de dames tikt ook. Ze heeft twee korte stokjes in de hand. Aan het uiteinde van de stokjes is een gaatje en door het gaatje gaat een touwtje. Het touwtje hangt om haar pols.
Als een straatmuzikant jongleert ze de stokjes en slaat ze ritmisch op elkaar.
De klank is erg helder. De dame die het dichtst naast me staat heeft ook twee stokjes. Wat is dat voor een muziekinstrument, vraag ik. Dikke vingers, zegt de vrouw. Dikke vingers in de vierdaagse.
Geen dikke vingers. Ik weet niet hoe het werkt, zegt de vrouw.
Geen dikke vingers.
De stokjes die ze in haar handen draagt voorkomen het opzwellen van haar vingers tijdens lange wandeltochten begrijp ik uit haar antwoord.
Oh. Ik dacht dat het een muziekinstrument was, zeg ik.
Ha, zegt de vrouw, een muziekinstrument. Het zijn gewoon twee stukjes bezemsteel. Ze tikt de stokjes tegen elkaar.
Niet meer ritmisch. Niet meer zo stoer.
Ze luistert naar de klank van de stokjes.
Twijfelt of het wel mag. Muziek maken met twee stukjes bezemsteel.
.
