3.9.10

De gewone man...

« branchevervaging... | no picture please |  transitional object »

Kritiek op subsidies
De opstand van de gewone man, noemt Arjo Klamer het.
De opstand van de gewone man is de oorzaak van de kritiek op de subsidie aan de kunstsector die volgens Klamer door eigen toedoen kwetsbaar geworden is.

Buikspreker van het volk
Klamer past in zijn artikel in de NRC van 27 augustus 2010 een retorische truc toe.
Hij is de ventriloquist van de 'gewone man' en zijn inlevingsvermogen is ontroerend.
Zo zegt de gewone man hullie in plaats van jullie,
vind de gewone man klassieke muziek afgezaagd,
een symfonieorkest duf en opera idioot.
De gewone man is verontwaardigd over de subsidiëring van onbegrijpelijke kunst.
Een verontwaardiging die omslaat in verbijstering en woede als duidelijk wordt hoe groot die subsidie wel niet is.
Weg met die subsidies, laat Klamer de gewone man roepen.
Hij koppelt de gewone man aan de opkomst van de PVV.
Het is niet duidelijk wie zich aangesproken moet voelen met de titel gewone man,
de mens waartoe Klamer zich geroepen voelt woordvoerder te zijn.
Het lijkt erop dat hij, door het niet al te snuggere deel van het electoraat van de PVV te laten spreken,
zijn eigen mening over het Nederlandse subsidiebeleid ventileert.

De opstand van de gewone man
Die mening is dat de argumenten van de kunstlobby om de subsidies te verdedigen niet meer bestand zijn tegen de 'opstand van de gewone man'.
Want wat vind Klamers l'homme révolté van de kunsten?
De kunst mag van de gewone man niet zo arrogant zijn om te suggereren dat er zoiets als Hoge Kunst bestaat.
'Zijn mensen die zich met Kunst bezighouden soms beter?
Wat is er dan zo verheven aan die saaie en onbegrijpelijke schilderijen?
Word je dan echt beter van die negatieve en sombere voorstellingen die voor Kunst moeten doorgaan?'

Liever André Rieu
De gewone man voelt zich niet thuis in de gesubsidieerde kunstwereld.
Hij is trotser op André Rieu dan op het Concertgebouworkest en het Nationale Ballet.
De claim dat kunst mensen bij elkaar brengt en goed is voor de Nederlandse identiteit, daar kan de gewone man weinig mee.

Weg met die subsidies!
Dat de subsidies maar 1 procent van de Rijksbegroting bedragen laat de gewone man koud,
want 'hij moet wel gewoon betalen voor zijn musical en zijn kinderen flink dokken voor Lowlands.
Kortom. Weg met die subsidies!

Kunst mag niets kosten
Arjo Klamer is hoogleraar culturele economie aan de Erasmus Universiteit.
Over de ruggen van mensen die volgens Klamer niets ophebben met diversiteit,
globalisering en de multiculturele samenleving,
mensen die zich opwinden over de aantasting van allerlei zekerheden zoals de AOW en zijn gezondheidszorg,
mensen die 'uiteenspatten bij de gedachte alleen al dat de elite subsidiegelden eist voor haar speeltjes',
filosofeert hij over de afschaffing van alle subsidies. Zullen de Kunsten dan verdwijnen?
Klamer is er niet bang voor.
Hij ziet zelfs bestaansrecht voor die 'zogenaamde moeilijke Kunst'.
Een beschaafde samenleving heeft dat nodig als bron van 'kennis en creativiteit'.
De Kunsten hebben 'waarden hoe dan ook'.
Als buikspreker Klamer en zijn puppets on a string er maar niet voor hoeven te betalen.


anna

Older Post Newer Post

Label Cloud

Search

© no picture please