Maastricht Culturele Hoofdstad
« Maastricht Culturele Hoofdstad.. | no picture please |no picture please... »
Herinnering
Vandaag heb ik voor het eerst een aanmaning gestuurd, niet eens een aanmaning maar een herinnering. Aan meer dan 130 theaterproducties meegewerkt en altijd netjes betaald gekregen. Hoe werkt dat bij freelancers. Je doet je werk en na de première stuur je een rekening die meestal tussen twee tot vier weken betaald wordt. Vrije producenten willen wel eens langer de tijd nemen, maar binnen het gesubsidieerde toneel wordt netjes betaald. Het is immers subsidie-geld nietwaar. Het is immers een kunstinstelling niet waar. Het is geen bedrijf dat keiharde betalingstermijnen hanteert en bewust van zijn monopolie-positie, het arme freelancertje maar laat bungelen.
Nieuwe Zakelijkheid/ Neue Sachlichkeit
Er lijkt een kentering op komst. Of is het geen trend maar een 'Maastrichts' probleem?
Is Maastricht zo van God los dat het zich als eenling als een keiharde zakenstad opstelt terwijl dat in de rest van het land, laat staan in de zo bejubelde grenslanden niet het geval is?
IJZER!
Ooit werkte ik voor het decor-atelier van een Maastrichtse theatergroep. De decors werden gemaakt van ijzer. Ijzer! Loeizwaar en moeilijk te verwerken. Wij bouwden de decors in ijzer terwijl de rest van het land in hout werkten. Daar kom je alleen maar achter als je de stadsgrenzen een keer verlaat en gaat kijken hoe anderen het wiel hebben uitgevonden. De Maastrichtse theaterpraktijk heeft meer blinde vlekken maar laat ik niet meteen al mijn kruit verschieten...
Romantiek
Weg met het cynisme over Limburg kopt het blog Culturele Hoofdstad. In 2007 was er I-fabriek in het oude Spinx-gebouw georganiseerd door Studio Kernland. Maastricht Culturele Hoofdstad. Creativiteit als benzine van de stad. Kunstenaars die de kar gaan trekken. De creatieve stad. Creatieve industrie. In dat woordje industrie zit de angel. Creativiteit die business wordt. Maar laat ik niet al bij voorbaat het concept creatieve stad afschieten. Er zijn steden waar het gelukt is. Manchester bijvoorbeeld. Gaat het Maastricht lukken dat is de vraag en of ik daar cynisch over ben of niet maak ik zelf wel uit. Heb erg veel vergelijkingsmateriaal met de manier waarop in Maastricht theater gemaakt wordt en hoe dat gebeurt in de rest van de wereld. En ik kan vergelijken hoe Maastricht met zijn kunstenaars omgaat en hoe dat in de rest van de wereld gebeurt, gewoon uit ervaring.
Xenofobie
Om een snelle conclusie te geven. Niet zo best. Maastricht gaat niet zo best om met zijn theatermakers. En voordat de hyena's mijn nek afbijten. Maastricht gaat niet zo best om met zijn theatermakers/kunstenaars IN VERGELIJKING MET DE REST VAN DE WERELD, een nogal belangrijke nuance die ruimte biedt voor verbetering...
CDA
Na 130 keer je kunstje gedaan te hebben in zeer verschillende steden heb je vergelijkingsmateriaal. Het zo vaak verkondigde Bourgondische karakter heeft een elitair tintje. Het is waar dat er scheutig met de champagne geschonken wordt op première's. Zeker er is kaas en hapjes en zelfs bitterballen. Na gedane arbeid is het goed eten. Maar u zult het van me moeten aannemen, acteurs en vormgevers en regisseurs werken keihard. En tijdens het maken van een productie, een theatervoorstelling die zo feestelijk ingedronken wordt op de première, moet er ook gegeten worden. Ik zou, en zal ook zeker, een essay kunnen/moeten schrijven over hoe belangrijk eten, de maaltijden zijn voor de makers aan een creatief proces. Opgesloten in het donker van het theater. Opgesloten in de collectiviteit van het verplichte sociale dat eigen is aan iets maken in een groep wordt de maaltijd ontzettend belangrijk.
Het belang van catering
Een goede productieleider hoeft maar één ding te doen. Zorgen dat de catering in orde is. En als er gereisd wordt, zorgen dat de accommodaties in orde zijn. Basale behoeften, makkelijk te regelen. Als het zo eenvoudig is een kunstenaar tevreden te houden - geef hem een lekker stukje brood en hij is content - begrijp je niet waarom dit eenvoudige psychologische feit niet uitgebuit wordt. Geef een kunstenaar een broodje en een kop koffie, een warme maaltijd voor het diner en je hebt geen kind aan hem. Hij/Zij wil best je stad redden uit de maillaise, het enige dat hij ervoor terugvraagt is dat er op tijd eten klaar staat.
Het belang van catering too
Bij de film hebben ze dat begrepen. Nu zijn de budgetten bij film-opnames veel groter dan in het theater, maar het is opvallend hoeveel zorg er aan de catering besteedt wordt. De catering is vaak als eerste op locatie aanwezig en ik begrijp niet hoe het kan dat niet alle acteurs moddervet zijn, want er is niet alleen ontbijt, lunch en diner, maar ook snacks, tussendoor drankjes, hartige of zoete hapjes, een stukje peperkoek, drop of snoep...de voedselvoorziening op een filmset is eindeloos.
Het belang van catering tree
Wat een contrast met het theater. Ik ken een regisseuse die een productieleider ontslagen heeft omdat ze de lunch niet goed organiseerde. Indertijd vond ik dat belachelijk, totdat ik zelf aan de lijve meemaakte hoe het is als je fysiek zwaar werk verricht fysiek en mentaal en dat er dan niemand is die voor je zorgt. Niemand die je koffie komt brengen, laat staan een broodje of een stukje peperkoek.
Het belang van catering four
Ach als ik u nu nog niet overtuigd hebt van het belang van eten, dan kan u zich waarschijnlijk niet inleven in de praktijk en hektiek van het theater-maken. Raar genoeg hoef je weinig schouwburg-directeuren uit te leggen wat het belang is van wining en dining op een première.
Het belang van catering en Maastricht Culturele Hoofdstad
Och, och, de lengte van een aanvaardbaar blog is alweer ruim overschreden en ik ben nog niet tot een conclusie gekomen. Wat heeft een onbetaalde rekening en Maastricht Culturele Hoofdstad met elkaar te maken?
Het belang van catering en Maastricht Culturele Hoofdstad too
Als een rekening niet betaald wordt, kan ik niet eten en ik heb net uitgelegd hoe gevoelig eten is voor een kunstenaar/theatermaker. Zelfs als u totaal niet mee kan gaan in mijn redenering, zou een eenvoudige constatering dat eten belangrijk is voor en kunstenaar/theatermaker, voldoende moeten zijn om die eigenaardigheid om te zetten in een pragmatisch utiliteits-principe aangezien Maastricht Culturele Hoofdstad het toch van kunstenaars zal moeten hebben en hopelijk dan ook bereid is te dealen met al dan niet eigenaardig gevonden eigenschappen.
Het belang van catering en Maastricht Culturele Hoofdstad tree
Samenvattend: DENK AAN DE CATERING, KUNSTENAARS EN THEATERMAKERS ZIJN GEVOELIGE MENSEN, IN MAAG EN IN OMGANG.
Het belang van catering en Maastricht Culturele Hoofdstad 4
Morgen ga ik naar: Maastricht Lieu de Passages. Towards European Capital of Culture 2018. Een internationale conferentie waarin kritisch de condities van de mogelijkheid van Maastricht om Culturele Hoofdstad te worden onderzocht wordt.
Het belang van catering en Maastricht Culturele Hoofdstad 5
Als mijn stelling juist is en je een goede organisatie herkent aan aan het belang dat ze hecht aan de catering, dan vrees ik het ergste. Na drie pogingen om me aan te melden voor het a three-course biological and vegan dinner heb ik het opgegeven. Hoewel ik de biological en vegan beweging een warm hart toedraag klinkt het niet heel erg lekker. If you are interested, please register as soon as possible, since the Landbouwbelang cooks need to know for how many people to prepare food. 'If you are interested, please register as soon as possible, since the Landbouwbelang cooks need to know for how many people to prepare food', klinkt ook niet erg Bourgondisch. Morgen meer.
Anna
