van chaos naar logos....
« week drie | no picture please | microcosmos versus macrocosmos »
Hoeveel onzekerheid kan een mens verdragen.
De Grieken zochten met hun filosofie een antwoord op de chaos.
In een steeds veranderende wereld zoeken naar zekerheid.
Van chaos naar logos.
Tot voor kort was mijn leven chaotisch.
De wereld van het theater en de uitgeverij is niet rationeel.
Er wordt niet rustig en beargumenteert overlegd.
Er is sprake van willekeur en irrationaliteit.
Er wordt gelogen en bedrogen.
Er wordt vanuit de buik gemotiveerd.
In het college leer ik over het belang van rationaliteit.
Gebruik de rede en alles komt goed.
En als het niet goed komt heb je niet lang genoeg nagedacht.
De schaduwkant bestaat niet.
De tragiek bestaat niet.
Alle 'slechte' emoties moeten onderdrukt of gewoon genegeerd.
Zo ontstaat er een ordelijke wereld.
Een wereld die te beredeneren en te verklaren valt.
Hoe weinig lijkt de wereld van de wetenschapper-filosoof op mijn werkelijkheid.
Ooit een redelijke actrice tegen gekomen?
Een redelijke regisseur?
Chaos en irrationaliteit dat is mijn wereld.
En zo is het goed en zo ben ik het gewend.
Nog nooit heb ik iets bereikt met slimme Aristotelische retoriek.
Nog nooit iemand overtuigt met een syllogisme.
En nee, je wil niet weten wat het is.
Dit soort gesprekstechnieken associeer ik met Emiel Ratelband en consorten.
Met Neuro Linguïstisch Programmeren- adepten.
Lullen om een gesprek te winnen.
Lullen om via taal een bewijs te leveren.
Via een goed opgezette redenering kan je alles beweren en alles 'bewijzen'.
Dat het buiten regent bijvoorbeeld, terwijl ik toch echt kan zien dat dit niet het geval is.
Maar zien is met de zintuigen en zintuigen zijn niet te vertrouwen.
Hoe mis ik het beroep op mijn zintuigen en hoe zwaar is het beroep op mijn denken.
Mijn arme zintuigen.
Een college op cd. dat ik beluister begint met een stukje klassieke muziek.
Ik betrap me erop dat ik de cursus steeds weer opnieuw opstart.
Muziek. Muziek. Heerlijk, ongecompliceerde muziek.
Tot slot moet ik iets opbiechten.
Ik was het vandaag bij de VenD.
Ik was het die de complete baby-knuffel-poppen-tafel overhoop heeft gehaalt.
Alle knuffels een nieuw plekje gegeven en een nieuwe compositie gemaakt.
En het zag er erg goed uit al zeg ik het zelf.
Georganiseerde chaos.
Vormgegeven chaos.
De wereld is niet redelijk dat weet ik zeker.
En als hij wel redelijk is dan toch niet in mijn omgeving.
Hoeveel onzekerheid kan de mens verdragen.
Anna
