update lijster-jongen...
« de publieke ruimte.. | no picture please | let the children play... »
De lijster-jongen hebben de oogjes open en ze maken geluid.
Het lijkt nog niet op zingen, het is piepen.
Ze piepen heel hard als moeder van het nest af is en ze honger hebben.
Het is nu zeker. Er zijn drie vogeltjes in het nest.
Geen vier. Ze hebben nog nauwelijks veren. De huid is bijna transparant.
Er zit een groot rond gat in de besjes-struik.
De opening waardoor moeder af en aan-vliegt.
Maak me wel zorgen hoe lang het goed gaat. Het nest zit zo laag.
Ooghoogte. De vakantie is voorbij. Het is druk in de straat.
Moeder probeert elke keer ongezien het nest in te vliegen, maar het kost steeds meer moeite.
De architecten aan de overkant van de straat roken hun sigaretje buiten op de stoep.
Zo dichtbij. De studenten zitten buiten op geïmproviseerde bankstellen en maken lawaai.
De postbode, de pakjesbezorger...
Het nest zit vlak naast mijn voordeur. Het is een onmogelijke plek.
Maar moeder is een taaie. Ze valt me gewoon aan als ik te dicht bij het nest kom.
Ze vliegt in een duikvlucht op me af in een poging me weg te jagen.
Probeer haar zo min mogelijk te storen en maak de foto's op 'veilige' momenten.
Van wie is de openbare ruimte. Waar kan een vogel nog een nest maken in de stad.
Hou niet zo van de besjes-struik naast mijn voordeur. Het was een idee van Buurman.
Een rode besjestruik voor het huis. Maar nu zit er een nest in. Een vogel-nest.
Dat is mooi. De publieke ruimte is ook van de vogels.
Anna
eerdere vogel-posts:
lijster-moeder
lijster-jongen-nest
alleenstaande moeder lijster
welke vogels maken een slordig nest
grijze bolletjes
duiven broeden van het vroege voorjaar tot diep in de herfst
duiven broeden tot diep in de herfst
duiven broeden tot diep in de herfst op een slordig nest
de duif is dood
de duiven van Maastricht een verdwenen Engel en culturele hoofdstad 1
de duiven van Maastricht een verdwenen Engel en culturele hoofdstad 2
de duiven van Maastricht een verdwenen Engel en culturele hoofdstad 3
