Zomertijd 1

« zomertijd 2.... | no picture please | Tony Stone... »

Zomertijd
De wekker gaat 6.00 uur.
Eigenlijk is het 5.00 uur.
Wakker worden van de wekker is niet fijn.
Loop naar de keuken en doe de afwas van gisteravond.
Zet thee-water op.
Nee, ik doe de afwas niet.
Zet het alleen in het water, ben vanavond alweer terug.
De wekker op mijn mobiele piept weer.
Wat is dat toch een rotgeluid.

Was in NY. In het huis van Jana.
Het huis van Jana piept.
Je huis piept, zeg ik tegen haar.
Dat is de brandmelder, lacht Jana.
Dan zijn de batterijen leeg.

Lucian Freud
Om tien uur ben ik in Den Haag.
A. zit klaar met een ontbijtje.
Wat zullen we doen.
Eerst naar het gemeentemuseum of eerst schilderen?
Lucian Freud is dat belangrijk genoeg?
Dat is belangrijk genoeg.
Er is ook Picasso, zeg ik.

We lopen in de regen naar het gemeentemuseum.
Oh nee, zegt A. Wat doen al die mensen hier?
Er staat een lange rij voor de ingang.
Koffie drinken in het fotomuseum met uitzicht op de rij wachtenden.
De rij wordt niet korter.
Niet na een kwartier. Niet na een half uur.

Regen op zondag
Het regent.
In de tuin van het museum maakt een man foto's.
Hij heeft een lange regenjas aan.
Na elke foto verstopt de man vliegensvlug zijn camera.
De camera vormt een verdachte bult onder zijn jas.

De rij voor het museum wordt niet korter.
De tram stopt. De tram stroomt leeg.
Alle uitstappers willen naar het museum.

Door de regen lopen we terug naar Scheveningen.
Het is een teken, zegt A.
Het is een teken dat ik zelf moet schilderen.

Rollator
Op het wandelpad langs de bosjes van de Scheveningseweg.
Een oude mevrouw met een rollator. Ze staat stil.
Probeert iets te zeggen. Ze kan niet praten.
Hersenbloeding?
Wilt u dat ik u help oversteken, vraag ik.
Dat wil ze niet.
Ze begint te lopen richting kruispunt.
Ik neem haar aan de ene kant onder de arm.
A. aan de andere.
Het pad vlak voor het kruispunt loopt naar beneden.
Is dat de reden dat de dame hulp verlangt?
Dat is het ook niet.
Zegt u maar wat ik moet doen, zeg ik..
Dat zeg ik tegen de mevrouw die niet kan praten.
Sturen, versta ik. Sturen.
Ze wil hulp bij het sturen..
Rechtdoor lukt wel, maar ze wil de bocht om.
De bocht om, we gaan de bocht om, zeg ik.
De mevrouw maakt een geluid dat lijkt op een lach.
We sturen de rollator veilig de kleine helling af.
De bocht om naar rechts en kijken de mevrouw na...


Anna back in Maastricht