weblogstukje 2 de macht van de groep
« puur natuur? | no picture please | mood of the day »
André Rieu heeft gedreigd om geen concerten meer te geven op het Vrijthof. De afgelopen reeks werd verstoord door luidruchtige cafégangers op het plein die hun eigen feestje vierden op de muziek van André Rieu. Als er een concert is mogen de cafés rond het plein geen alcohol schenken. Het is de bedoeling dat ze stil en aandachtig naar de muziek luisteren. Burgemeester Leers zegt Rieu te steunen en hard op te treden tegen overtreders.
Het is vijf uur. Terugreis in de trein. Spits. Zit in de stilte-coupé. Er wordt gebeld gekwebbeld en vergaderd. Er is kennelijk een kritische grens kwa aantal reizigers om rust af te dwingen in een treinstel.
D. en Y hebben een broodje tonijn gegeten van een stalletje naast Hotel des Indes. De verkoper had geen koeling. Ze zijn beide ziek geworden. Een allergische reactie. Het gezicht van Y was opgezwollen. Ze hebben in het ziekenhuis twee uur aan het infuus gelegen aan de antihistamine.
In Duitsland is een partij slachtafval, vlees van de categorie drie verkocht aan een keten van kebab-zaken. De eigenaar, 'de Miljonair' genoemd weet niet wat hij eraan moet doen. Hij heeft twee controleurs in dienst. Hij koopt het vlees zoveel mogelijk vers maar als het vlees diepgevroren is kan je niet zien of het bedorven is.
De televisie-kok Ramsey probeert slechtlopende restaurants weer vlot te trekken. In de eerste aflevering van het programma moet de kok een maaltijd bereiden voor Ramsey. Het lekkerste gerecht dat hij kan maken. De kok maakt schelvis. De vis is bedorven. Het volgende shot is een voorovergebogen Ramsey die buiten op de stoep van het restaurant de maaltijd uitkotst.
In de krant staat dat de huismerken frikadellen, loempia's en hamburgers van de grote supermarkten verontreinigd zijn met een bacterie en weggegooid moeten worden.
Bij Zomergasten een item over de oude meneer van der Valk. Hij heeft het over appelmoes en dat de mensen alles eten wat je ze voorzet. En als ze de appelmoes niet opeten gaat die gewoon weer terug.
Het is een mythe dat niet opgegeten eten opnieuw uitgeserveerd wordt, zegt Paul de Leeuw in Zomergasten.
Ik weet het niet voor alle restaurants. In het restaurant waar ik een blauwe maandag gewerkt heb gingen de niet opgegeten groentjes, de erwtjes en worteltjes hup terug in de au bain marie.
In de supermarkt neem ik een boodschappenmandje. Winkelen met boodschappenmandjes is verplicht. De mandjes zijn vies en vettig. Ik koop een zak chips. Weet effe niet meer meer wat je nog veilig kan eten.
Volgend jaar zelfde tijd, als de mensheid niet is uitgeroeid door bedorven voedsel, verzamelen op het Vrijthof en in driekwartsmaat zwijgen op de muziek van André Rieu. Walsen op de vulkaan...
Anna
