ik ben de kunstenaar
Voor de nieuwe schouwburg van Almere is een ontwerper uitgenodigd om een kunstwerk te maken.
Het is een wandbekleding geworden met opvallende Afrikaans georiënteerde figuren.
Almere blij. Architect blij. Kunstenaar blij. Man op de radio niet blij.
Ik ben de kunstenaar, roept een man op de radio. Ik heb het kunstwerk ontworpen. De man werkt voor een stoffen-bedrijf en heeft de print voor de stof ontworpen. Het is mijn ontwerp, zegt hij verontwaardigd. Die kunstenaar doet net alsof hij het bedacht heeft Het is gewoon gejat.
De verslaggever belt met de schouwburg. Weet u ervan.
Dat weet de schouwburg. Ze hebben met de stoffen-fabrikant gebeld en die zijn alleen maar blij dat hun stof-print zo prominent in beeld hangt. En het is een gebruikelijke manier van werken van deze kunstenaar legt de schouwburg uit. Hij zoekt een opvallend beeld en een plek en combineert die twee dingen. Dan moet u maar niet in vaste dienst gaan, zegt de schouwburg. Uw naam staat er toch bij en de firma heeft toestemming gegeven. De stoffen-ontwerper wil het niet horen.
Ik ben de kunstenaar, blijft hij sputteren. Ik heb het bedacht.
De beroemde stoel van Corbusier is niet door Corbusier ontworpen maar door een mevrouw die later zelf een bekende interieur-architecte is geworden en nog tot op hoge leeftijd gewerkt heeft.
Heeft u er nooit spijt van gehad dat we u niet kennen als de ontwerpster van de Cobusier-stoel?
Nee, zegt de mevrouw, dat weet je als je onder een merknaam ontwerpt.
Een Amerikaanse kunstenaar verzameld de met stift geschreven reclames voor de aanbiedingen van de week bij de lokale supermarkt. Hij lijst ze in, zet er zijn handtekening onder en verkoopt ze. Omdat hij besluit dat de reclame-uitingen van een supermarkt een bepaalde schoonheid bezitten wordt het kunst.
Vandaag begonnen aan de maquette voor het decor-ontwerp voor de musical Hair. Ik krijg telefonische instructies van de ontwerper.
Laat je maar inspireren door David Lynch, zegt hij. Ken je David Lynch?
Ik ken David Lynch niet, maar sinds Google is dat geen excuus.
Tuur in de maquette om te beoordelen of het David Lyncherich genoeg is.
Denk het wel. Moet er ook niet teveel op lijken. Stel dat David Lynch op de radio komt.
Ik ben de kunstenaar, zal hij zeggen. Ik ben de ontwerper van het decor voor de musical Hair.
Krijg je dat.
