de liefde
Sta met Jenna in de rotonde van het Guggenheim.
We kijken naar de performance Entering the Other Side.
Jenna wil van alles weten en ik heb geen antwoord.
Waarom Marina Abramovic zich vrijwillig pijn doet.
De jaren zeventig. Er wordt gezocht. Naar de eigen identiteit vooral. In hun zoektocht besluiten Ulay en Marina hun identiteiten samen te voegen. Twee kunstenaars werken als één. Ze zijn een collectief. Mannelijk en vrouwelijk tegelijk. De dualiteit opgeheven. Licht en donker. Positief en negatief. Stilte en geluid. Beweging en stilstand. Rust en energie. Alles ineen. Ze noemen het een androgyne symbiose. Een hermafrodiet.
‘The other’.
[relation space 1976] Marina en Ulay rennnen rondjes in een kamer. Ze mengen mannelijke en vrouwelijke energie. De energie heet. ‘That self’
Marina en Ulay combineren hun lichaam tot een fantoomlichaam. Hun eigen identiteit wordt steeds vager. Totdat ze vergeten wie ze zijn. Wat ze denken als individu.
Het probleem is wat te doen met artistieke ego’s, zegt Marina. Ik moest uitzoeken hoe ik mijn ego kon onderdrukken en hij ook.
Ulay en Marina staan tegenover elkaar. Ze ademen elkaars adem in. Na zeventien minuten is de zuurstof op. Ze vallen bewusteloos op de grond. De longen vol koolmonoxide. [the death self]
Marina zegt. Als je het leven van een ander absobeert zal je de ander vernietigen. Zal je jezelf vernietigen.
In 1988 besluit Marina tot een spirituele reis. Ze zal met Ulay over de Chinese muur lopen. Ieder vanaf één kant. De wandeling had moeten uitmondden in een huwelijk. Voordat ze vertrekken is de relatie voorbij. De zuurstof is op. De geesten worden weer gescheiden.
