op een fiets zonder zadel fietsen
« foto's heiligdomsvaart.... | no picture please | een sterke voorkeur voor poep... »
Loop met lief op roze zaterdag door Groningen...kijk naar in roze kleren geklede same-sex-couples...luister naar muziek op de Grote Markt...de band is gekleed in roze pakjes...zie politieagenten wachtend op de start van een stoet...man-man-stellen-agenten en vrouw-vrouw-stellen-agenten in gala-uniform...zie later op de dag een vrouw-vrouw-stel? van de bereden politietoezicht houden op de roze zaterdag, een jaarlijks openlijk en landelijk treffen van holobi's of LGBT's, de Engelse afkorting van Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender.
Roze Zaterdag als jaarlijks georganiseerde themadag, evenement, demonstratie, parade of feest heeft naast ontmoeting en zichtbaarheid ook een emancipatie-aspect en politiek karakter. Door mee te doen aan Roze Zaterdag willen mensen (holobi's en anderen) tonen, dat ze trots zijn op deze levenstijl of hun activisme dan wel solidariteit ermee betonen (Wikipedia).
Op de Vismarkt twee vrouwen van de bereden politie, hoog gezeten op hun paard...er is muziek er lopen mensen gekleed in roze kleren, de sfeer is gemoedelijk. De twee paarden hebben een subtiele roze bandage om hun benen. Mensen aaien de politie-paarden. Er is meer politie, ze zijn te voet, de politie-agenten dragen fluoriderende gele hesjes. Ze praten met hun op paard gezeten collega's en lopen weer verder.
Maar ik ben in gezelschap van mijn lief...niet de aanwezigheid van zoveel politie valt hem op, maar de schoonheid van de paarden waarop ze zitten. Hij, de schilder wijst me op de schoonheid van de vacht van de paarden, kijk dan, zegt hij, kijk die verschillende tinten grijs, dat komt door de dikte van de vacht, daardoor komt dat. Eerder op die dag heeft de schilder getekend. Thema, de lelijkheid van het leven, dat bestaat ook namelijk. De schilder heeft getekend met potloden. Hardheid 5B. Hardheid 5B is het potlood dat het meest geschikt is om verschillende soorten grijs te maken.
Op weg naar huis praten we over een krantenbericht, agenten die protesteren over hun gedwongen overplaatsing naar de dierenpolitie. Animal cops. Ik begrijp dat wel, zegt lief, er komen geen agenten bij.... Het gesprek wordt onderbroken door een jong jongetje die langszij is gefietst. Hij hijgt, stapt van zijn fiets af en vraagt: Hebben jullie iemand voorbij zien fietsen op een fiets zonder zadel? Het eenvoudige antwoord is, nee en het jongetje kijkt me teleurgesteld aan. Ik kijk in zijn jonge, bolle gezichtje met sproetjes. Wat is er gebeurd dan, vraag ik aan het jongetje. De fiets van zijn vader is gestolen, zegt het jongetje. Alleen het zadel hing nog aan het slot en nu is hij op jacht naar de fietsendief. Niemand gezien op een fiets zonder zadel. Het jongetje vloekt een jongetjes-vloek en fietst weer terug naar de Markt.
En dan in de verte een fietser. Hij fietst op een fiets zonder zadel. Hij zit op de bagagedrager. Hij stopt naast een rijtje gestalde fietsen op de stoep, wrikt aan een paar zadels totdat hij er één los krijgt op zijn zadel-loze fiets plaatst en wegrijdt... In de tussentijd kijk ik om me heen, omstanders doen alsof ze het niet zien, voorbijgangers die ik om hulp vraag negeren me, het jongetje is weg, de Markt met de politieagenten is te ver. De man kan rustig zijn fiets en zadel stelen.
Loop langs de zadeloze fiets. Waar hadden we het over, vraag ik aan de schilder. Animal cops. Oh, ja. Animal cops zijn er om honden en katjes of paarden te redden. De dieren die gered worden zijn dieren die mensen liever niet opeten. De andere dieren, de op-eet dieren daar is geen politie voor, omdat het op-eet dieren zijn begrijp je. De op-eet dieren worden op de barbecue aangeboden aan politici door de bio-industrie zodat de politie alleen de aai-dieren redt en niet de dieren die voor de op-eet-industrie bestemd zijn.
Weer thuis log ik in op de site van de universiteit. Eerst lees ik het verkeerd. Eerst lees ik dat psychotherapie toch zijn goede kanten heeft, maar dat staat er niet. Er staat dat psychopathie ook goede kanten heeft en dat is wat anders.
Succesvolle psychopaten: gevoelloos, genadeloos, arrogant en onverschrokken, maar dankzij een superieure zelfcontrole en nauwgezetheid toch in het bezit van hoge en leidinggevende posities in bedrijven en instellingen. Bestaan ze? De Amerikaanse hoogleraar Psychologie Scott Lilienfeld zal op 6 juli in Maastricht resultaten presenteren van onderzoek waaruit blijkt dat een belangrijk facet van psychopathie, onverschrokkenheid of lef, functioneel kan zijn in het sociale verkeer, waardoor op korte termijn successen kunnen worden geboekt. Met andere woorden, psychopathie heeft niet alleen slechte kanten. Of dit op de lange termijn functioneel blijft, is onderwerp van wetenschappelijke controverse (29 juni 2011, Eleum).
Daar houden ze zich mee bezig op de universiteit, aantonen dat psychopathie ook zijn goede kanten heeft. Ze pakken het goed aan, dat moet ik toegeven. In het geval de volgende psychopaat aan de macht komt is het in elk geval wetenschappelijk onderbouwd en goed gekeurd...
Anna
Anna No Picture BA, 5 juli 2011
anna
