Parkeertarieven in Maastricht en de weg naar het centrum
« verband tussen de kleur geel groen en... | no picture please | quite a bit of a stumble.... »
Twee Euro zestig!
Twee Euro zestig dat kost een uur parkeren bij mij in de straat.
Hoe ik dat weet als niet-autobezitter?
Een dagje op het balkon zitten studeren op een vrije dag van de Belgen en de Duitsers is erg leerzaam.
België en Duitsland werken niet op 1 mei.
Op 1 mei de dag van de arbeid, komen ze naar Maastricht op te winkelen.
Net in de kleren, de mannen vaak in pak, parkeren ze hun auto en kijken onwennig om zich heen.
Alsof ze in het buitenland zijn.
Opgelucht dat ze een parkeerplek gevonden hebben, is de volgende zorg de betaling.
Hoe en waar en hoeveel.
Normaal let ik niet zo op het dagjespubliek dat naar de stad komt.
Zit immers niet op het balkon om mensen te bekijken maar om te studeren.
Twee Euro zestig!
Dat was het eerste wat ik vandaag op mijn balkon hoorde.
Twee Euro zestig!
Om er daarna aan toe te voegen;
Voor een uurtje!
De hele dag ging het zo door.
Twee Euro zestig!
Het kost twee Euro zestig!
Kennelijk vonden de buitenlandse gasten de Maastrichtse parkeertarieven aan de hoge kant.
De mini-soaps rond het betalen hadden een vast patroon.
Eerst werd er lang overlegd voor hoeveel uur de meter gevuld zou worden.
De meeste bezoekers wilden wel de hele middag.
Niemand wilde korter dan twee uur.
Er werden Euro's verzameld uit respectievelijke beurzen.
Iemand van het gezelschap sjokte dan naar de parkeerautomaat.
Twee Euro zestig!
En ik was weer bij de les.
Twee Euro zestig!
Voor een uurtje!
De mini-soap was opgebouwd als een drie-traps-raket.
Na de ontdekking van het tarief, het zal inmiddels bekend zijn dat dat twee Euro zestig is,
en de constatering dat er voor dat bedrag maar een uur geparkeerd kon worden was er nog een desillusie,
niet alleen betaal je bij mij in de straat meer dan twee en een halve Euro voor een uur parkeren,
je mag er ook maar twee uur staan.
Die ontdekking deed veel Belgen besluiten om dan toch maar elders te gaan staan.
Een Duitser deed mij uit mijn concentratie opschrikken door keihard Scheisse te roepen,
om vervolgens boos weg te benen.
Al met al het was een vermakelijk spektakel.
Volgend jaar ga ik een bordje ophangen aan het begin van de straat.
Uurtarief parkeren Twee Euro zestig! en maximaal twee uur.
Ik ga er ook een pijl optekenen. Een pijl richting het centrum.
Ongeveer de helft van de mensen liepen de verkeerde kant uit.
Richting station, in plaats van richting winkels.
Do ist die Bahnhof, dacht ik toen er weer iemand verkeerd liep.
Het was een Duitser, die willen misschien altijd weten wo die Bahnhof is.
Anna
