no picture please: Sinti 2

30.6.08

Sinti 2

« Sinti 3.. | no picture please | Sinti 1 ... »

2. Spelen dat je in de oudheid leeft...
Op de cour van het kasteel staan mannen in zwarte pakken. Zwarte hoeden, een wit hemd en een snor.
Een gouden ketting en een sigaret in de hand
De mannen roken sigaretten en drinken bier. Er is altijd wel een aanleiding om feest te vieren, zeggen ze.
Zo vieren wij nu feest, zegt Sinti Roger trots.
De ruimte op de begane grond is ingericht als buffet.
Er staat een toren van twaalf slagroomtaarten.
Een kistje aardbeien en een kistje sla.
Aardappelsalade, goulash, champignon-ragout. Een gebraden zwijn, brood, nog meer salades en groenten.
De goulash zit in een pan zo groot dat je er twee baby’s tegelijk in bad kan doen.
De goulash heb ik gemaakt, zegt Roger.
Er liggen servetjes, plastic borden en een stapel gesneden wit-brood in plastic zakken.
Het licht in de ruimte komt van een rode lichtslang die tegen de muur getacked is.
Bij het vorige feest zijn de stoppen doorgeslagen en nu is er op de helft van het kasteel geen licht meer.
Een stroomkabel loopt naar een van de bijgebouwen waar wel nog elektriciteit is.
Eén halogeen kan die kabel aan, kaarsen doen de rest.
Een jongen heeft als taak de kaarsen brandend te houden. Hij houdt het niet bij.
Zodra de duisternis invalt, hult het feest zich in een aangename schemer.

Het kasteel staat leeg en wordt in het weekend gebruikt door mensen die spelen dat ze in de oudheid leven.
Er is een smid, een houtbewerker en een winkel met authentieke kleren.
In het gebouwtje waar wel nog licht is zitten ze bij elkaar, de mensen die in het weekend spelen dat ze in de oudheid leven.
Ze hebben zich in stijl aangekleed met mutsen en wollen vesten.
In de tuin van het kasteel staan tenten en houten huisjes er is een kampvuur met een braadpot erboven.
Er staan twee stationcars. Een groepje mensen laadt de auto uit.
Indy en ik lopen er naar toe.
Hoe reageren mensen uit de Middeleeuwen als ze gestoord worden?
Gaan ze meteen slaan of schelden, vraagt Indy?
Allebei denk ik, zeg ik.
Voorzichtig naderen we de groep verklede mensen die hun auto aan het uitladen zijn.
Die spullen uit hun auto aan het laden zijn alsof ze op de camping staan.
Waarom zijn jullie zo verkleed, vraag ik.
Wij zijn Kelten. We gaan het kasteel belegeren.
Echt, vraag ik.
Nee, valt de vrouw onmiddellijk uit haar rol.
Dat is een spel. We hebben gevechtsmachines maar we schieten niet met kogels maar met druiventrossen
De vrouw draagt Middeleeuwse kleren. Een lange groene jas en een gele jurk.
Ze heeft zich dik aangekleed. Het is koud en nat. Ze verontschuldigd zich voor haar schoenen die zeer 21e eeuws zijn.
Ja, ik ken het terrein nog niet zo goed, zegt ze.
Gezondheid gaat voor, zegt ze. Haar jonge kinderen hebben hun authentieke leren schoentjes verruilt voor rubberen laarzen.
Wat doen jullie hier en waarom zijn jullie verkleed als in de Middeleeuwen?
De oudheid, niet de Middeleeuwen.
Waarom zijn jullie verkleed als in de oudheid?
De oudheid, niet de Middeleeuwen, de Middeleeuwen zijn te comfortabel.
We hadden ook cowboys kunnen kiezen of Indianen, maar de oudheid spreekt ons meer aan.

Hoe consequent zijn jullie, vraag ik.
Zoveel mogelijk, zegt de vrouw die met haar gezin speelt dat ze in de oudheid leven.
De auto’s, vraag ik.
We zijn nog kamp aan het opzetten, de auto’s gaan zo weg, zegt de ik-speel-dat-ik-in-de-oudheid-leef-mevrouw.

Anna