25.6.08

flaneren

« flaneren 2... | no picture please | droodling... »

Een paar weken geleden was ik in New York.
Met een vriendin. Een terrasjes-vriendin.
Een lange-gesprekken-met-een-glas-wijn-op-het-terras-aan-de-Maas-vriendin.
Nu met haar op vakantie, een week maar, in koop-stad New York.
Ik hou niet van kopen in mijn vrije tijd.
Winkels is werk. Kopen is werk. Werk is vermoeiend.
Terrasjes-vriendin houdt wel van kopen.
Voor haar is het fun. Ontspanning.
Schoenen shoppen met terrasjes-vriendin.
Dan kan een week lang duren.
Zelf hou ik het meest van dwalen door de stad.
Het liefst alleen. Doelloos. Zonder plattegrond.
Zigzaggen. Rechts. Links. Rechts. Links.
Of toch weer rechts. Niet nadenken. Gewoon lopen.
Dan gebeuren de wonderlijkste dingen.
Vreemde ontmoetingen. Verrassende vondsten.
Er schijnt een woord voor te bestaan.

Flaneren:
De kunst van het flaneren bestaat in het kunnen dwalen.
Het flaneren ontstaat vanzelf.
Je zegt niet vooraf dat je eventjes gaat flaneren in de stad.

Je zegt dat je een wandeling gaat maken. En dan draait het uit op een flanerie.

De hedendaagse [vervelende] variant van flaneren is fun-shoppen.
Het is een nutteloos kopen. Kopen voor de lol.
Voor het fun-shoppen zijn hele stadsdelen gebouwd.
Shopping-malls. Flaneren in een winkelcentrum is moeilijk.
Daarvoor zijn de winkels te opdringerig. Koop, roepen ze.

De echte flaneur loopt alleen. Het is een bezigheid die in eenzaamheid gebeurt.
Zonder noodzaak de deur uitgaan en je verbeelding de vrije loop laten.
Alsof alleen al het feit om rechts af te slaan op zichzelf een poëtische handeling is.

Er valt je een straat op waar je nog nooit doorheen bent gelopen.
Terwijl je door die straat loopt vergeet je waarom je erdoor heen wilde lopen.
Een stadsparkje trekt je aandacht en zo dwaal je verder.

Dwalen door de stad en nergens aan denken.
Losse bespiegelingen. Chaotische gedachten.
Onsamenhangende overpeinzingen, afgewisseld met meditatieve momenten.
Dagdromen die steeds onderbroken worden door de aandacht die de stad opeist.
Hier is een stoplicht. Daar liggen de straatstenen ongelijk.
Een etalage trekt eventjes je aandacht. Je verandert van trottoir.
Je ontwijkt een mevrouw met een enorme draagtas.
Een bedelaar vraagt om een aalmoes. Kinderen stoeien.
Een bank nodigt tot uitrusten. Het gaat regenen.
Ondertussen gaan de gedachten door. Half onbewust.

Thuis gekomen, ga je aan je werktafel zitten.
Plotseling blijken er allerlei nieuwe ideeën te zijn ontstaan.
Gedachten die schijnbaar niks met de wandeling van zojuist te maken hebben.

Naar een tekst van Eric de Kuyper
uit Het teruggevonden kind


Anna

A l'extérieur. Rites de Passages
Over de kunst van het flaneren
Marres Maastricht




in de tuin van Marres, het Maastrichtse centrum voor contemporaine cultuur

Older Post Newer Post

Label Cloud

Search

© no picture please