weblogstukje de kom 8

« Costa de Golf | no picture please | weblogstukje de kom 7 »

Mick, dit is Mick. De eerste keer met de trein. Ze was zo bang.
Ze trilde en toen ze eenmaal in de trein zat wou ze er niet meer uit.
Dat is gek hè en ze weet het als we op stap gaan. Dan ga ik spullen pakken en dan wordt zij onrustig.
Waar ik naar toe ga daar hebben ze ook een hondje. Misja. Dat hondje, Misja speelt niet graag met andere hondjes.
Met Mick wel. Als ik thuis ben en ik zeg Misja dan kwispelt ze en loopt naar de deur.
Dat zeggen ze, dat honden niks merken maar dat is niet zo.
Ik heb twee poezen en een kater en daar heb ik water voor neer gezet en brokjes en dan kom ik zondag weer terug.
Misja heeft geen ondergebit. Net als ik eigenlijk.
Wat heeft u weinig bagage bij u, zeg ik tegen de man die een paar ondertanden mist.
Hij heeft een grote ronde buik. Zijn vest redt het niet om de volle omvang van zijn buik te omspannen.
Hij draagt een donkere joggingbroek en slippers.
Daar staat mijn bagage, zegt de man op slippers.
Hij wijst naar een volle zwart-wit geblokte Turken-tas, die een eind verderop op het perron staat.
Te zwaar, verklaart de man. Niet te tillen. Dat lijkt niet zo, maar die tas is zo zwaar.
Ik heb de taxichauffeur extra geld gegeven om die tas te dragen. Hij blij en ik ook blij.
Ik kan niet meer hè. Ik heb een open been gehad en mijn voeten waren zooo opgezwollen.
En wie was het schuld. Wie was het schuld?
Ik weet niet wie het schuld was, zeg ik.
De man tikt zich op de borst.
Mijn rikketik. Mijn rikketik. Het hart hè. Als dat niet goed pompt.
Het sloeg niet vaak genoeg. En als het niet vaak genoeg slaat dan komt het bloed niet in de benen.
Ik slik wel zes pillen op een dag. daar heb ik zo’n hekel aan. Pillen slikken.
Plaspillen en pillen voor het hart en nog...da weet ik nie waarvoor die zijn.
Ik lees de bijsluiters niet meer. Daar wordt je zo ongelukkig van.
Da doe ik nie meer. He Mick, het is wa. Oh, ik heb mijn kaartje nog niet afgestempeld.
Een goede reis nog en dank u voor het papiertje.

Anna

tur·ken·tas (de ~ (m.))

1 [bel.] grote, goedkope tas