Bettine Vriesekoop

« Shomari | home | doggie »

Zojuist kreeg ik wel een erg smakeloze pop-up reclame. Een memory-spelletje. Met geluid. Het geluid van Bokito? Een gillende vrouw en geluid van krakende botjes. Als je het memory-spel oplost kan je je telefoon nummer opgeven en iets winnen. Je telefoon nummer opgeven...en dan gebeld worden met op de achtergrond het geluid van een gillende vrouw, krakende botjes en een Alfa-aap zeker...

Bij VPRO Zomergasten te gast Bettine Vriesekoop . Heb wel een half uur verbaasd naar het scherm zitten kijken. Wat is die vrouw mooi geworden. Van een tafeltennis-muis, zo'n mooie vrouw worden. Kan me nog herinneren dat ze voor het eerst lipstick droeg nadat ze gestopt was met pinp-pongen. Nu is ze een lady geworden. Een lady die kan vertellen. Wat een leven en dan toch zo glimlachen erbij. Ze is van de Tao. Tao treurt niet. Lijden hoort bij het leven. Daar moet je niet over zeuren. Bettine Vriesekoop zeurt niet. Ze glimlacht.

Ik was iemand met een vertrokken gezicht, altijd ruzie, altijd fanatiek. Nooit een keer zichzelf. Tot mijn 27ste vond ik mezelf nooit mooi. Aantrekkelijk wordt je pas als je gelukkig bent. En daar was destijds weinig reden toe. Blijdschap na een overwinning is nog geen geluk.
Rotterdams dagblad, 1993

Iemand is hier op de site tercht gekomen met de zoekterm: begijnen. Heb niks over begijnen geschreven maar nu las ik de vraag: Waren begijnen de eerste feministes.
Bettine Vriesekoop, begijnen en de vrouw in Artis, wat is de verbindende link...

be·gijn (de ~ (v.), ~en)

1 vrouw die, zonder een kloostergelofte af te leggen,
met anderen gemeenschappelijk als geestelijke zuster leefde