Háharl

deel 18 van Jenna's verhaal
Ben in Zweden. Op een eiland. Met Gunnar.
Gunnar komt uit Iceland. Vaar met Gunnar naar een klein eiland 'to eat the world’s weirdest dish'.
Háharl. Háharl is bedorven vis die stinkt naar bedorven vis. Eenmaal in de mond is het lekker als je de geur sensatie kan uitschakelen. Je moet de vis wegspoelen met schnaps. Veel schnapps. De schnapps is essentieel. Zonder gaat het niet.
Het is een Iceland tradition op Thorrablot.
Thorrablot is het midwinterfestival. Op het midwinterfestival wordt háharl gegeten. Háharl is haai. De Greenland shark. Somniosus microcephalus. De Groenlandse haai is giftig. Het vlees bevat grote hoeveelheden trimethylamine oxide en urea. Het gif voorkomt dat het bloed van de haai bevriest. Als mensen haaienvlees eten krijgen ze er hersenschade van. Om de vis toch te kunnen eten wordt hij zes maanden in de grond begraven. En een paar weken in de lucht te drogen gehangen. De vis is dan in verregaande staat van ontbinding en stinkt onoverkomelijk maar het gif is verdwenen.
Nu vaar ik in een bootje met Gunnar naar een eiland om deze oude Viking eetgewoonte te mogen experiencen. Het bootje is klein en ligt diep in het water. Het is donker. De mannen hangen in de stuurhut. De meisjes op het achterdek. Gunnar ook. Hij begroet elk meisje met een tongzoen. Daar kwam je toch voor zegt hij als je protesteert. Een vrouw lacht na mijn korte gesprekje met Gunnar. Hij heeft mij ook goedendag gezegd, zegt ze.
De mannen zoent Gunnar niet. Hij likt.
Hij likt mannen over hun gezicht als begroeting. Gunnar heeft een grote natte tong die hij ver kan uitsteken. Op het eiland worden de blikken háharl geopend. Tegen de wind in. De inhoud staat onder druk. Er spuit bedorven haaiengeur de lucht in. Ook tegen de wind in is het niet te doen. De geur. De vis wordt weggeslikt met schnapps en gekookte aardappelen. Het bootje met de nu dronken kapitein vaart in het pikkedonker terug naar het vasteland.

De volgende morgen komt David het toneel opgedribbelt. David is klein en maakt kleine pasjes in zijn witte gympen. Er is zoiets ergs gebeurt, zegt hij. Zoiets...Ik weet niet of ik nog met hem kan werken. Ik weet niet of ik nog kan werken. Gunnar. Weet je wat hij doet. Weet je wat hij gedaan heeft. He licked me. He licked me over the head. David blijft er de hele dag verontwaardigd over.
Morgen ga ik met Jenna en haar man naar de Metropolitan Opera. Roméo en Juliette speelt. De regisseur is een oude bekende.
De lichtontwerper ook. David.
meer Jenna verhalen...»


6 mei 2006