20.5.06

charity

deel 21 van Jenna's verhaal
Dat zou ik wel willen zegt Jenna's man. Een vliegveld dat naar mij genoemd is. Hoe zal ik dat aanpakken?
Alleen presidenten krijgen een vliegveld, zegt Jenna.
Je kan een unieke kunstverzameling opbouwen. Dan krijg je een eigen museum. Of geld doneren. Carnegie doneerde 350 miljoen dollar voor zijn Carnegie Hall. Dat was in 1889. Drie miljard zou dat nu zijn.

Amerikanen houden niet van belasting betalen. Ze willen hun geld vrijwillig weggeven. Liefdadigheid. Per jaar wordt er 240 miljard dollar geschonken.
Bij liefdadigheid hoort een feestje. Het is geen anonieme overboeking. Het zijn grote feestavonden waar de plaatselijke middenstand eten, drank en muziek sponsort. Verlotingen zijn het hoogtepunt van de avond. Je kan kaartjes winnen voor honkbal, een gratis weekend in een luxe hotel, een tegoedbon van een warenhuis, of een antirimpelkuur bij de lokale beautysalon.
Geef je grote bedragen dan staat je naam vermeld in het programma. De grootse gevers staan vetgedrukt bovenaan en dan naar beneden tot je bij de gewone stervelingen bent aanbeland. Amerikanen houden van hiërarchie. Bladen als Businessweek en Fortune houden nauwkeurig bij wie hoeveel geeft want van alles wordt een wedstrijd gemaakt. Er is een jaarlijkse topvijftig van de grootse gevers. Er wordt goed naar deze lijstjes gekeken. Wie staat erop en wie niet. De gevers die hun gulheid liever geheim houden zijn in het nadeel. Ze geven wel maar krijgen er geen waardering voor. Ze kunnen zelfs het verwijt krijgen vrekkig te zijn. Lijstjes met grootste gevers en bedragen met veel nullen kunnen de indruk wekken dat alle steenrijke Amerikanen begaan zijn met de minder bedeelde medemens. Dat is niet zo. De rijkste een procent van Amerika bezit veertig procent van alle welvaart en geeft daar maar twee procent van weg.
[bron: Amerikanen zijn niet gek, Charles Groenhuijsen]

Sta voor de kassa van de Metropolitan Opera en blader door de seizoensbrochure. Zestien A-vier pagina’s met namen van organisaties en particulieren die de Metropolitan Opera steunen. Om bovenaan de lijst te komen moet je 500.000 dollar en meer betalen. Heb je 60.000 dollar uitgegeven dan is je naam klein gedrukt en zonder leesbril niet te lezen. Onderaan het lijstje van 100.000 dollar en meer sponsoren staan drie anonymous donors. De 3800 bezoekers per avond zijn ook anonymous donors. De prijzen van de kaartjes varieren van 350 dollar tot 26 dollar. Wat zal ik doen vraagt een vrouw in de rij voor de kassa. Staan of zitten? Seated, zegt de suppoost. It’s worth it. De vrouw trakteert zichzelf op een family circle kaartje van 26 dollar. Family circle is een eufemistische term voor het vijfde balkon. De vijfde verdieping.
Het Met heeft 3800 seats waarvan 265 standing.
Wil je zitten of staan, vraag ik Jenna. Jenna’s man gelooft het niet dat er staanplaatsen zijn. Je overweegt toch zeker niet om een twintig weken zwangere vrouw te laten staan tijdens een opera, zegt Jenna.

20 mei 2006
meer Jenna verhalen...»

Older Post Newer Post

Label Cloud

Search

© no picture please