communiceren
Terug in NL. Zet de televisie aan.
Sex and the city. Samantha en Carrie lopen door de Sean Kelly galerie.
Een performance van Marina Abramovic. Ze zal twaalf dagen in drie half open kamer bivakkeren. Ze kan er niet uit. Aan de ladders naar haar verblijf zitten scherpe messen.
Het resoneert oude gebruiken. In de seventies gingen nomadische kunstenaars in musea en galeriën wonen. Ze probeerden de kunst te demystificeren. Dichter bij het echte leven te brengen. Marina gaat verder. Via Vipassana meditatie onderzoekt ze een nieuwe vorm van communicatie tussen artiest en publiek. Ze voegt een element aan de meditatietechniek toe. Intensief naar het publiek van de galerie staren.
Ik doe niks, zegt Marina. Het enige dat ik doe is het publiek bekijken. Het publiek bekijkt mij. Er ontstaat een soort chemie tussen het publiek en mijzelf. Om vertrouwen van het publiek te krijgen moet je jezelf in een kwetsbare situatie brengen. Je moet er 100 procent zijn. Het is belangrijk in het hier en nu te zijn. Dat kost veel energie en concentratie. Als ik het goed doe wordt het publiek ook in het hier en nu gevangen. Als ik één seconde niet oplet zal iemand weggaan. Om echt met iemand te communiceren moet je volledig in het hier en nu zijn. Ik wou weten of ik mijn energie schoon kon maken. Die gezuiverde energie komt in de ruimte te hangen. Die energie beïnvloedt het publiek.
Dit heb ik niet zelf bedacht. Dit idee komt uit Tibet. Als je bij een Lama bent voel je dat je verandert. Lama’s werken op een heel hoog energie niveau. Als je jezelf zuivert veranderen je energie patronen. Alles om je heen verandert. Hoe langer je in die staat van bewustzijn bent hoe beter je mensen kan beïnvloeden.
Ik dacht, ik breng een Tibetaanse Lama naar NY. Dat zou mijn inbreng zijn. Om hem naar NY te halen. Maar zo’n verplaatsing van de ene cultuur naar de ander dat werkt niet. Trouwens waarom zou een priester zijn meditatie in een grot in de Himalaya stoppen om naar NY te komen? Daarom dacht ik, ik kan het zelf ook doen. Ik kan zelf een hoog-frequente-energie-omgeving creëren. Dat werd The House with an Ocean View. De oceaan zijn de gedachten van het publiek en keek er naar. Ik was helemaal high na de performance. Erg gevoelig. Sensitief. Ik heb zoveel liefde te geven. Sommige mensen kwamen heel vaak en hun energie raakte me op een diep niveau. Sommige mensen maakte me aan het huilen. Ik keek ze aan en zag alleen maar droefheid. Er was zoveel eenzaamheid. Ik had sterke gevoelens voor iedereen. Ik had mijn emoties en pikte de emoties van het publiek op. De zuivering vond op vele niveaus plaats. Ik huilde. Lachte. Was moe. Uitgeput. High. Ik voelde een scala aan emoties. Ik was een spiegel voor het publiek. Wat het publiek voelde werd op mij geprojecteerd.
Is dit kunst? Is dit een performance? Is het een healing? Ik weet het niet.
Ik kon hun aura’s zien. Iedereen kan na verloop van tijd een aura zien. Ik zag ze onmiddellijk, als licht. Spiritualiteit in kunst wordt niet altijd begrepen. Als je jezelf in een spirituele staat brengt zal je ervaren dat het heel normaal is.
Ik denk dat de basis van echte kunst spiritualiteit is, zegt Marina Abramovic
