23.9.07

de postbode

« paddo's | no picture please | de kijker »

En wat doe jij?
Ik ben postbode.
Dat had ik nu altijd al willen worden, zeg ik.
Geen stress. Geen deadline. Geen lastige klanten.
Volledig Zen. Elke dag buiten. Wandelen.
Ik was postbode, zegt de vrouw.
Het werd te zwaar. De druk wordt steeds groter.
Je moet steeds meer doen in minder tijd.
Er zijn controleurs op straat om te kijken of je niet treuzelt of een praatje maakt.
De postbode mag geen praatje maken?
Dat mag niet, zegt de ex-postbode.
Het is zwaar. Ook met het weer.
Je kan er niet meer van op aan.
Het weer is steeds anders
En de ontslagen. Er zijn veel ontslagen.
De jongeren kunnen de veranderingen nog wel aan.
De ouderen niet.
In de Randstad zijn ze niet zo streng.
Daar zijn ze blij dat er nog postbodes zijn.
Er is agressie op straat. Agressie tegen postbodes.
Ik liep vijf uur op een dag en dan moet je de post nog sorteren.
Ik dacht dat ik een goede conditie had.
Nu werk ik in de fabriek.
Ziekenhuis-maaltijden inpakken.
Dat is leuk werk. Dat bevalt me goed.
Ik dacht dat ik een goede conditie had. Dat viel tegen.
Veel spierpijn gehad de eerste dagen.
Mijn zoon heeft zich aangemeld voor militaire dienst.
Hij is goedgekeurd.
Daar heb ik wel moeite mee.
Nu met die uitzendingen.
Dat zouden ze anders moeten oplossen.
Een oorlog uitvechten door kinderen elkaar te laten doodschieten.
Daar is niet goed over nagedacht.

Nog wat water?
Dat water dat komt uit een bron die is verontreinigd, zegt de man.
Daar is een hoop gedoe over.
Het diner is gesponsord, zeg ik.
Ik eet eigenlijk niet zoveel vlees, zegt de postbode mevrouw.
Het is gesponsord, zeg ik.
De postbode mevrouw die nu ziekenhuis-maaltijden klaarmaakt voor haar werk, schiet in de lach.
Zit aan een diner. Het diner is gesponsord door een stichting.
Die stichting heeft een diner en een kunstwerk gesponsord.
De bedenker van het kunstwerk is er niet.
Bij verlet moet ik de felicitaties en het applaus in ontvangst nemen.
Na afloop komt een man naar me toe.
Daar hou jij niet van, zegt hij. Daar hou jij niet van om in de aandacht te staan.
Dat is valse bescheidenheid. Dat moet je niet doen.
Valse bescheidenheid.
Zou er ook echte bescheidenheid bestaan?
Het is goed dat het kunstwerk er staat.
Het is goed dat er een diepe gedachte achter zit.
Het is die postbode die me dwars zit.
De postbode die zich zo moet haasten.
Die geen praatje mag maken onderweg.
Kan dat niet terug gedraaid worden.
Dat het beroep postbode weer Zen wordt?
Dat is goed voor de sociale cohesie in de buurt.
Dat scheelt een hoop ruzie.
Dan kan een moeder postbode zijn en haar zoon hoeft niet in tanks rond te rijden.
Dan kan een moeder postbode zijn en haar zoon hoeft niet te vechten in andere landen.

Older Post Newer Post

Label Cloud

Search

© no picture please