16.12.06

overreden door een vuilniskar

Buurvrouw kan de dingen niet meer goed onthouden. Buurvrouw is boos op de wereld en op mij.
Een briefje in de brieven bus. Het is een reclame voor een erotische catalogus. Buurvrouw heeft er iets bijgeschreven.
Als je overreden wordt is het altijd door een vuilniskar en nooit door een koets.
Ze heeft er nog een briefje bijgevoegd.
Zoiets kan je verwachten van achterbuurt zooitje.
Buurvrouw vind mij achterbuurt zooitje. Buurvrouw denkt dat ik vieze blaadjes in haar brieven bus stop. Kom haar tegen op de stoep voor haar huis. Laat haar de briefjes zien.
Heeft u dit geschreven, vraag ik.
Je zit me altijd te pesten, zegt Buurvrouw.
Probeer Buurvrouw uit te leggen dat het reclame is. Ze heeft een aanbieding voor een sex-catalogus in de bus gekregen en in haar wantrouwen denkt ze dat ik daar achter zit.
Wacht op de postbode en vraagt hem naar de erotische catalogus-reclame.
Ik schaam me dat ik ze moet rondbrengen, zegt de postbode.
Is het mogelijk dat u in de toekomst, de oude dame vrijwaart van deze reclame acties? Stop de reclame maar in mijn bus.
De postbode vind het erg. Ik doe het niet bij Islamitische families. Daar bezorg ik de reclame niet. Dit is onze cultuur, zegt hij bozig. Onze cultuur.
De zoon van de oude mevrouw komt op bezoek. Hij parkeert zijn auto op straat met knipperende alarmlichten. Hij haalt een karton met levensmiddelen uit de auto. Hij kijkt omhoog. Ik sta aan het raam en kijk recht in zijn gezicht. Hij kijkt niet vriendelijk. Ik loop de trap af, ga in de deuropening staan en wacht af. De zoon is terug naar de auto gelopen, de klep van de achterbak staat open, hij draait zich om en ziet me staan. Kijk hem recht in de ogen. Zie verwarring in zijn ogen. Hoe ziet gemeen achterbuurt zooitje eruit. Hij zegt, ik moet met u spreken, en zet een paar passen in mijn richting. Ik ook met jou, zeg ik en stap in zijn richting zodat we nu midden op de stoep staan. Neutraal terrein.
De folder is een reclamefolder en geen wraakactie, zeg ik.
De oude dame komt naar buiten gelopen.
Dat weet ik wel, zegt ze, dat het reclame is, de postbode heeft aangebeld om excuses te maken. De hele straat heeft de folder gekregen, zei de postbode.
Mijn moeder heeft problemen met de dingen onthouden, zegt de zoon. U bent ook een mens ben en mijn moeder moet niet zo schelden. Hij zegt dat hij nog gaat bellen. Hij belt niet. De oude mevrouw is opgenomen. Het huis staat leeg.

zaterdag 16 december 2006 reacties 2

Older Post Newer Post

Label Cloud

Search

© no picture please