hybris
Geen stress, sommige mensen kennen geen stress. Ze missen het vermogen zich op te winden.
De man die voor me staat windt zich wel op.
Het ging zo goed, fulmineert hij. Het ging zo goed in NL en nu...nu met die four wheel drives...die auto's...die rijden 1 op 6.
Eén op zes!
Voor me staat een grote-auto-hater. Een grote-auto-hater die het milieu als argument gebruikt om tegen grote auto's te zijn.
Er zijn veel grote-auto-haters vooral zij die er geen hebben.
Ik heb er een. Ik rijd een grote auto.
Waarom rijden mensen in grote auto's?
De man voor me schreeuwt het uit.
Omdat het lekker is, zeg ik. Het is lekker om in een grote auto te rijden en veilig. Een wasmachine. Een magnetron. Een oven. Een droogtrommel. Een blender. Het zegt me niks. Apparaten zeggen me niks. Ik kan zonder, maar een grote auto...
Zeker ook geen afwasmachine, zegt de kwaaie man. Hij onderbreekt zijn woedeaanval op de grote-auto-bezitters.
Je hoeft je niet te verdedigen, zegt hij. Ik wil alleen maar...de REGERING moet er iets aan doen.
Op de radio een item over hybride auto's.
Wat is hybride, vraag ik A.J. die alles weet.
Een hybride auto is een auto die zowel op benzine als elektriciteit rijdt, dat is beter voor het milieu.
- hy·bri·de (de ~ (m.), ~n)
- 1 bastaard => kruising
- 2 iets dat uit heterogene elementen bestaat
Jij zei dat ik hybride ben omdat ik alles wil weten en overal over schrijf.
Wat jij doet op je weblog dat is niet hybride maar hybris, overmoed.
Hybris (Oud-Grieks: ' Υβρις, meestal uitgesproken als "hubris") is het Oudgriekse woord voor overdreven trots, hoogmoed, grootheidswaanzin, met name tegenover de Griekse goden en/of de goddelijke wereldorde.
Ondertussen worden de namen van de slachtoffers van het World Trade Center opgelezen door de nabestaanden. Het is 11 september 2006. De nabestaanden geven de doden een gezicht. Om doden met een gezicht wordt gehuild. Er zijn veel doden die de televisie niet halen. Ook om hen wordt gerouwd. En er zijn ook doden om wie niemand rouwt. Geen familie, geen buurman, geen vriend, geen kennis. Ze krijgen in Nederland een begrafenis. Een sobere begrafenis. Dichter Menno Wigman vertelt dat in Amsterdam dichters uitgenodigd worden om op een gemeentebegrafenis een gedicht voor te dragen. De begrafenis is om tien uur 's morgens, dat is goedkoper. Er zijn vier dragers, een ambtenaar en een dichter. Dat is mooi. Als ik ooit arm en berooid zal sterven en niemand mijn kist wil dragen, zal er toch een gedicht gelezen worden aan mijn graf, misschien wel door Menno Wigman.
11 september 2006
