9.4.06

een mislukte man

Wil je een espresso, vraagt de man.
Niet echt. Heb mijn koffie liever verdunt met water en schuimende melk.
De man is trots op zijn espressomachine.
Wil de man niet teleurstellen.
Hij schuift het kopje naar me toe. Het is een klein kopje.
Zelfs voor espresso.
Het kopje is niet vol. Een halve slok meer niet.
Er was een feest, zegt de man. Een feest in de stad.
Een belangrijk feest. De vriend die schilder is. Waarom was hij niet op het feest? Was hij niet uitgenodigd? Hebben ze ruzie?
De man lacht een vals lachje. Zijn kale hoofd glimt ervan.
Dit is geen onschuldige espresso einlading.
De prijs voor het bodempje koffie is informatie.
Ik kijk hem op mijn domst aan. Mijn hoofd laat zich makkelijk in een domme stand zetten.
Ik heb al teveel gezegd, zegt de man met de zuinige koffiemachine.
Als de beleefdheidsduur van het gesprekje evenredig is aan de hoeveelheid koffie dan is het gesprek nu voorbij.
Ik sta op. De man praat door. Hij wil nog vertellen over zijn vakantie. Over het weer. Over de storm. Dat hij nat geworden is van de regen. Hoe de bijzondere bomen heten die hij gezien heeft in het bijzondere woud..
Ik zet een paar passen richting deur. De man staat ook op maar blijft vertellen. Luister naar het vakantie-verhaal. De espresso-man is van de mannen-liefde. Ik vraag me af waarom.
Zou hij teleurgesteld zijn in de eerste vrouw in zijn leven.
Is hij teleurgesteld als hij mij ziet. Een mislukte man.
Een vergissing die, als ik geluk heb na mijn dood in de hemel weer teruggedraaid wordt. Schiep God de schepselen niet naar zijn evenbeeld en is God niet een man? Voilà. Vrouwen zijn een foutje. Met geweld uit het lichaam van Adam getrokken.
Een per ongelukje. De espressoman wil mij vertellen dat de vriend van de mannen-liefde is. Sta nu buiten de deur. Espressoman is me gevolgd. Hij blijft vertellen. Heb het gesprek nu langer staand aangehoord dan zittend. Nog een pas en we staan allebei buiten.
Het verhaal is nog niet af hoewel het niet naar een climax toewerkt. Eindelijk worden mijn terugtrekkende bewegingen gezien als een intentie om te vertrekken.

Of je ruzie hebt vraag ik de vriend die schilder is.
Ze willen me in de scene trekken. De gay-scene.
Bestaat die nog dan?



10 april 2006

Older Post Newer Post

Label Cloud

Search

© no picture please